Club Valencia Fútbol Sala

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Tiene 3 Copes D'espanya

Iste articlo u sección ha menester d'un wikificato con un formato adecuato a lo manual d'estilo de Biquipedia.
Por favor, edita-lo ta cumplir con ellas. No borres iste aviso dica que no l'haigas feito. Colabora wikificando!
Ista pachina ha menester d'una revisión por un corrector ta amillorar a suya ortografía, a suya gramatica u o suyo vocabulario.

ElPozo Valencia Futbol Sala , mas conoixiu como Valencia Futbol Sala ye un club de futbol sala espanyol, d'a ciudat de Valencia. Estió fundau en o 1983[1] y chuga en a Tercera División Nacional de Futbol Sala Grupo-14 País Valenciano , cuartena categoría d'o futbol sala en Espanya. Disputa as trobadas como local en o Pabellón Munizipal de San Isidro con una capazidat pa 500 espectadors.

Historia. editar

Fundazión y primers trangos

En l'anyo 1983 se fundó o Club Valencia Futbol sala, baixo a nombramiento de Distrito 10 Valencia, estando o primer presidén d'a entidat don Carlos Llobet González Mataix. O club surtió d'a unión de Discocentro - Orvibra. Integrando-se en a liga de división d'onor, d'a Federazión Espanyola de Futbol Sala. (FEFS). En aquels inizios podemos destacar a chugadors de la talla de Toni Gargallo, Pepe Matoses, Toni Vivas, Juan Carlos Seva u Miki entre atros que fazioron istoria con l'equipo. En o primer anyo de competición, l'equipo quedó subcampión de liga, por dezaga d'Interviú Boomerang que se convertiría mui luego en o gran rival de Distrito 10 Valencia, en a luita por os titols.

En a temporada 84/85, l'equipo se tresladó a lo Pabellón Municipal Fuen de Santo Luis a disputar os compromisos oficials que exichiba a temporada, o club empezó a destacar-se por estar un d'os pioners en o fichaje de chugadors extranchers, o primer en venir sería o brasilero, procedent de fortaleza Joal Belfort, que impresionó a toz por os suyos conoixenzias de futbol sala y total entrega a ufrir espectaclo, o brasileiro chunto a los suyos companyers Miki, Gonzalo y Nano Serra, serían os primers "cracks" d'a entidat, que estioron claus pa lo present glorioso d'a entidat.

Ixe anyo l'equipo repitió exito en o torneyo liguero quedando subcampión, unatra vez debán de o conchunto madrilenyo d'o Boomerang, que se convirtió en o dominador d'a competición. Pero a revancha plegaría luego, ya que en o torneyo de Copa se tornarían a veyer as fito-fito toz dos clubs tamién en a final, ista vez a victoria cayería d'o costau nuestro, proclamando-se campión de Copa, en a final disputada en Alcora Castellón. Amás se fundó o primer equipo Chuvenil d'o club.

Treslado a Marcol

Dezaga d'un anyo difícil, o Distrito 10 Valencia se tresladó a lo pabellón de Marcol que tanto siñal ha dixau en a trayectoria d'o club, dezaga d'a consolidazión de Joao Belfort, primera estrela d'a liga y a clara progresión de chóvens valors d'a casa, continoron plegando os exitos esportivos a lo sino d'a entidat, muestra d'ixo estió a masiva afluyencia de publico a los partius de l'equipo como local, en o campionato de liga se clasificó como cuatreno, no podendo repetir o subcampeonato d'os dos anyos anteriors, pero se revalidó o titol de copa culliu l'anyo anterior, unatra vez debán de o Boomerang, os madrilenyos s'imposoron con total claridat en Marcol por un 0-2, que dixó as cosetas mui difizils pero a coseta no quedó astí, y en un partiu epico, Distrito 10 Valencia remonto a final (a dople partiu) en Margariños, goliando a Interviú en a suya propia casa por un contundén 2-5, que sirvió ta que por segundo anyo consecutivo s'ise Campión de Copa. Ixe anyo se fichoron a Padu dos vezes campión d'o mundo con Brasil y a lo capitán d'a selezión espanyola Javi Llorens.

Mas exitos y categorías base

En a temporada 86/87 l'equipo se clasificó en quinto puesto en a liga, destacando as encorporazions d'os brasileiros Marabu y Neco, que impresionoron con o suyo chuego siempre ofensivo. Tamién estió importantisma a incorporación en a portería de l'internazional Pedro Cerisuelo. O club siguió con a politica d'amplar a escuela de futbol sala base, contando-se ya con equipos en totas as categorías (filial, chuvenil, cadet y alevín). Puede considerar-se una gran temporada en ixe aspecto ya que aszender a lo primer equipo os primers chugadors prozedens d'as categorías base: Javi Arnau, Jorge Serra y Vivente Miquel. Amás por primera vez l'equipo cadet adubió plegar a una final d'o campionato d'Espanya, quedando subcampión.

Luego s'instauró en o club, a politica de pedrera, y club formador, continando con a labor y o treballo en a base, empezoron a brillar chugadors formaus en as inferiors en o primer equipo, estando asinas Jorge Serra y Juanjo Royo, os primers chugadors salius d'a escuela d'o club en alcanzar a internacionalidad.

Con o fenomenal refirme d'os mesmos patrocinadores d'as dos zagueras temporadas, se conseguió dar-le continuidat a lo desembolique d'as estructuras d'o club. Sabendo conjuntar chugadors mas veteranos como Nano Serra y Miki, con atros mas chóvens ya asentaus en a competición a los cuals se les dio a oportunidat de contrimostrar a suya categoría. S'alcanzó o quinto puesto en a liga, en un d'os anyos de mayor igualdat en a división.

Destacar entre os mas chóvens a Lele y a Roberto, que sorprendioron por a calidat y esperenzia contrimostrada con solo 18 anyos. Resaltar a solidez contrimostrada en defensa, y a zarpa imposada por tota a plantilla en cada partiu, con as cualas poder suplir l'ausenzia en ista temporada de refuerzos extranchers.

Unificazión, Nueva LNFS

En a temporada 89/90 se presentaba mui complicada por a unificazión d'a RFEF y a FEFS, que formarían l'autual LNFS, con a remodelazions de categorías que rebailó, y tot y con as baxas de cualques chugadors importans en os esquemas de l'equipo, se podió mantener una regularidat entre tota a temporada, y quedar quintos clasificaus en a liga. De nuevo destacoron chugadors dimpués d'un periodo d'adaptazión a la categoría., pero sabioron luego superar os niervos, y amostrar a suya clase en a pista, destacar a chugadors como Esteban, Herrero y Juan Antonio. Ixa temporada se cambió o reglamento dotando a lo chuego d'una mayor espectacularidat, augmentando muito o numero de gols por partiu o que atrayió un mayor numero d'afizionaus. De nuevo un equipo base d'o club, o Chuvenil se clasificó pa disputar a final d'o campionato d'Espanya perdendo por 2-0 debán de Interviú.

Primer descenso

O cambio de rumbo en o futbol sala nazional, trayió con sigo o primer descenso d'o club, dezaga de quedar nueno clasificau en o grupo A, os 8 primers de toz dos grupos (a y b) siñarían una unica liga de 16 equipos estando a resta deszendius a división de plata. En a temporada 91/92 y dezaga de no conseguir l'aszenso a División d'Onor, desembarco en o club un nuevo patrocinador Vijusa, que transmite nuevas ilusions a lo club y a la plantilla, pa tornar a División d'Onor. Ixa temporada no nomás s'engueró esponsor si no que tamién se tresladó l'equipo a la ciudat de Torrent, en a cuala s'integró aprisa adubindo a representatividat d'a localidat, que acudiba en masa a los partius de l'equipo, asinas como a los afizionaus sostras en a ciudat de Valencia.

Dezaga d'o descenso y a plegada d'o nuevo patrocinador le siguioron tres anyos consecutivos en Plata, an a mala suerte siempre ta acto de presenzia en os momentos claus d'a temporada. Un equipo planificau arredol d'o tancadura paraguayo Miguel Ángel Martínez, que se lesionó de gravedat y s'abió de reconfecionar a plantilla a metat de temporada, tamién causó trestuques a lesión de Nano Serra que dezaga de tres temporadas luent d'o club torno a lo club que le dio a conoixer anque as suyas aportazions en os partius importans estioron dezisivas. A pieza fundamental de l'equipo estió Lele, que se convirtió en o masimo goliador d'a temporada.

En a 93/94 y dezaga de tres anyos negros en plata, l'equipo torno a onor, con a tornada de Padu a l'equipo y a renovazión de Marabu, de conchunta con a recuperazión d'os lesionados de l'anyo anterior se formó un gran equipo que se fació con o titol de división d'onor sin masiaus problemas, amás tamién se conseguió ganar a copa de Espanya de división de plata que se disputó en a ciudat de Valencia, l'aszenso s'adubió dezaga de ganar en a final a la MASSANA de Andorra, con o cual s'eba forchau una fuerte rivalidat, en os tres anyos d'estanzia en división de plata.

A vuelta a división d'onor y o renaiximiento

Con a consecuzión de l'ansiada vuelta a división d'onor, se tornó a tirar de pedrera y chen veterana, que conseguió consolidar a lo club en a categoría, pero siempre en os puestos baxos d'a tabla. O creximiento d'a LNFS y d'os presupuestos paso factura a l'equipo, que tenió muitos problemas en ixe sentiu a la ora de confezionar plantillas, en 1996 plegó un nuevo patrocinador Yumas que alivió en bella mida os afogos presupuestarios d'a entidat pa confezionar un equipo competitivo en a masima categoría

Entre dos anyos consecutivos se luitó a destajo pa dentrar en un play-off por o titol, coseta que no suzedeba dende ta ueito anyos, y dezaga d'unas temporadas d'intentar-lo dica a saciedad se conseguió clasificar-se en uiteno puesto en a tabla. Pero duro poco l'aventura por a luita por o titol, ya que calló eliminau por a vía rapida. A vuelta a los puestos altos despertó unatra vez as ansias por o exito, y se treballó pa confezionar una plantilla de campanetas que tornase a lo club a lo puesto que istoricamén le correspondeba, pon mas luent d'a realidat, con una politica d'estrelas, y pocos treballadors, se dio con os uesos en plata.

Yumas abandono o proyeuto tornando a fer-se cargo a interpresa Vijusa, una vez mas y seguindo o que cuasi s'ha convertiu en una tradizión, se tiró de chóvens y pedrera pa solucionar y reflotar l'equipo dimpués d'un sonau fracaso, empezoron a apareixer nombres como Kike, José Gómez, Rafa, Tete...etc.

O subcampeonato de liga y o titol de copa.

Dezaga d'a gran dezepzión d'o descenso, o club cambió a suya estructura por completo, fendo-se cargo d'o proyeuto Juan Carlos Cebria, que metió o club en manos de chen d'a casa. Con Miki como entrenador, que tornaba a casa dimpués d'a suya fazeta de chugador en os anyos uitanta, y con una nueva cachurrada de promesas encomenzó a nueva y brillante etapa d'o Valencia Vijusa.

O trango por división de plata no estió largo, como trango en atras ocasions, y en un tiempo razonable que duro a rechenerazión de l'equipo se tornó a división d'onor, con chugadors como Fede, Tete, José Gómez, Rafa, l'equipo quedó campión de división de plata, dezaga d'un duro y complicau play-off. En semifinals o Valencia Vijusa remonto una desventalla en a eliminatoria que caló o espanto en o cuerpo, pero que no estió sufizién pa evitar o pase a la final, y o consiguién aszenso con gol d'oro incluyiu en a prórroga. Dezaga d'a vuelta a división d'onor, s'empezó a reforzar l'equipo convenienmén, ta que ista vez porfín o trango por a masima categoría no estase efímero, con a vuelta de Kike, reblau en Talavera, os fichajes d'Ale, Jerry, Josema y Isco, se metioron as bases pa la temporada siguién, que sería sin duda a mas espectacular d'a istoria.

Con un equipo choven, pleno d'ambizión, y con ganas de cuacar y endrezau, por Miki se conseguió fer una espectacular temporada, quedando semifinalista d'a copa d'Espanya, dimpués d'una tremenda liga regular se plegó a la final d'os play-off por o titol quedando subcampión de liga contra o Plachas de Castellón. A consagrazión definitiva, plegó en a temporada 2001/2002 an se tornó a conseguir un titol quedando Campión d'a Copa d'Espanya disputada en Valencia, se venzió a lo Puzo Murcia por 6-5.

Vuelta a División d'Onor y marcha d'Armiñana.

Con a plegada de Juan Armiñana a lo club l'equipo recuperó o suyo potencial y dezaga d'a temporada 2005-2006 en a cuala no se plegó a consumar l'aszenso dezaga de quedar campions d'a División de Plata d'o Grupo Sud, l'equipo tornó a quedar en liguilla d'aszenso en 2006-2007. L'equipo encomenzó mui fuerte os play-offs por l'aszenso an en o zaguero partiu s'enfrontinó a lo GSI Inmogroup Bilbao Campión d'ixe anyo en División de Plata. En a primera trobada o conchunto Valenciano ganó pero posteriormén a final se desarrolló en zinco partius. O conchunto basco metió contra as cuerdas a los Valencians, levando a dezisión final de l'aszenso a los penaltis. Marcelo Silami marcó o zaguero alzando a lo conchunto Valenciano a División d'Onor.

Dezaga d'o períplo por a División de Plata d'o futbol sala espanyol, l'Armiñana Valencia encomenzó o suyo tornó a División d'Onor con un gran plantero con chen como; Passarinho, Kiko, Jordi Lledó u Silami entre atros y chugadors consagraus como Jordi Sánchez, Crispi, Fali, Álex Dos Santos y Simi. En ixa temporada l'equipo no conseguió dentrar en copa por un sospiro igual que a los play-offs por o titol, finalizando a liga d'a tornada en una meritoria 10ª plaza.

A causa d'a grieu crisi economica o patrocinador y presidén de l'equipo, Juan Armiñana, retiró o suyo patrocinio y l'equipo pasó de nuevo a clamar-se Valencia Futbol Sala, renunziando a la suya plaza en División d'Onor[2] y poco antes d'o comienzo d'a competición tamién a la suya plaza en División de Plata cayendo dica a Liga Provinzial de Valencia pero mantenendo a plaza correspondién de División Nazional "A" para o siguién curso.

Con muita chen choven y con bel que unatro chugador d'o chuvenil mas a esperenzia d'un chugador d'a casa como o portero Manu Segarra y d'o tancadura Carlos Gimeno, l'equipó consumó o suyo aszenso de nuevo a la Liga Nazional "B" o día 19 d'abril de 2009 en o Pabellón de San Isidro quedando campions fren a l'Almàssera con un resultau de 7-4.

O club utilizó a suya plaza de Nazional "A" para a temporada 2009-2010 acabando en un meritorio 4º puesto. Chusto consonando con ista epoca en a cuala o club dondiaba por a terzera categoría d'o futbol sala espanyol, encomenzó l'auche d'as categorías inferiors copando os mayors titols en a País Valenciano y adubindo clasificar-se pa los Campionatos de Espanya. Como l'equipo chuvenil en a 2009-2010.[3] Pa la temporada 2010/2011, l'equipo dixa Rasán pa vestir Kelme[4]

En a temporada 2011/12 o club finaliza quinto en a suya categoría perdendo a cuartena plaza en as zagueras chornadas pero talmén, a nota positiva plega cuan o 6 de chuño s'anunzia que o club s'integra dentro d'o Puzo pasando a clamar-se O Puzo Valencia Futbol Sala, se pretende que iste alcuerdo leve a lo Valencia o suyo puesto, y que O Puzo tamién pueda aproveitar-se de muitos chugadors que en o Valencia no serían aprofeitaus.

Nombramiento d'o Club Valencia Futbol Sala editar

  • 1983/89 - Distrito 10 Valencia.
  • 1989/90 - Valencia Distrito 10.
  • 1990/91 - Valencia Choleck.
  • 1991/96 - Valencia Vijusa.
  • 1996/98 - Yumas Valencia.
  • 1998/04 - Valencia Vijusa.
  • 2004/06 - Club Valencia Futbol Sala.
  • 2006/08 - Armiñana Valencia.
  • 2008/12 - Club Valencia Futbol Sala.
  • 2012/.. - ElPozo Valencia Futbol Sala.

Uniforme editar

  • Uniforme titular: Chambreta blanca, pantalón azul, meyas azuls.
  • Uniforme alternativo: Chambreta roya, pantalón royo y meyas royas.

Pabellón editar

Os primers anyos dezaga d'a suya fundazión, l'equipo entrenó y disputó as suyas trobadas en o Pabellón Municipal Fuen de Santo Luis de Valencia. En 1985, o Pabellón de Marcol sería a casa d'o club dica o momento en que l'equipo retorna a la División d'Onor en 1995, en o cual torna a lo Pabellón Municipal Fuen de Santo Luis an se gana una Copa de Espanya como anfitrión. Dezaga d'os anyos d'exito, l'equipo deszender de nuevo a Actualmén, y disputa os suyos partius en o Pabellón d'a Universidat de Valencia, pero dezaga d'o suyo descenso administrativo a Primera Nazional "A" y aber chugau tamién en o Pabellón d'o Cabanyal l'equipo adopta a pista an disputan os suyos partius as categorías inferiors, o Pabellón Municipal de San Isidro. Con as construzión d'o nuevo Pabellón de Marcol, se ye especulando a posibilidat de pedir-le a utilizazión a lo conzello de Valencia d'o mesmo, o cual ye a suya casa.

Chugadors editar

Plantilla 2021/22 editar

Dorsal Nac. Nombre
1 20px|Espanya Abel Navarro
2 20px|Espanya Pau Jordan
3 20px|Espanya Santiago Mossi
4 20px|Espanya Joan Jordan
5 20px|Espanya Cristian Araiz
6 20px|Espanya Carlos Álvarez
7 20px|Espanya Daniel Llopis
8 20px|Espanya Javier Serra
9 20px|Espanya Manuel Sánchez
11 20px|Espanya Ismael Serra
12 20px|Espanya Alvaro Castelló
14 20px|Espanya Jorge Martínez
16 20px|Espanya Carlos García
17 20px|Espanya David Ruiz
20 20px|Espanya Nacho García
21 20px|Espanya Joan Medrano
44 20px|Espanya Crysthofer Alves

Altas editar

  • Joan Medrano (Prozedén de l'Alboraya FS)
  • Nacho García (Prozedén d'o Alzira FS)
  • Manuel Sánchez (Prozedén d'o Picassent FS)

Cuerpo tecnico 2021/22 editar

Palmarés editar

Escudos d'o Club Valencia Futbol Sala editar

Escudo Fundacional [1] Escudo Istorico [2] Escudo Armiñana (2006/2008) [3] Escudo Autual [4]

Pachinas d'intrés editar

Referenzias editar

  1. Error en a cita: Etiqueta <ref> incorreuta; no ha escrito garra testo t'as referencias nombratas DD
  2. L'Armiñana Valencia renunzia a chugar en Onor
  3. Nakata se carga o suenio d'o Valencia FS
  4. Kelme vestirá a lo Valencia FS

Plantilla:Control d'autoridaz