Basilica de Sant Plechelm d'Oldenzaal

A basilica de Sant Plechelm d'Oldenzaal (Sint-Plechelmusbasiliek en neerlandés) ye una ilesia neerlandesa d'os sieglos XII-XV d'estilo de transición d'o romanico enta lo gotico que se troba en o municipio d'Oldenzaal, en a provincia d'Overijssel. Dende lo punto d'a vista d'a suya adscripción administrativa en a Ilesia Catolica, pende de l'archidiocesi d'Utrecht.

Basilica de Sant Plechelm d'Oldenzaal Sint-Plechelmusbasiliek
Anvista d'a frontera sud d'a ilesia de Sant Plechelm d'Oldenzaal
Situación cheografica
Estau	Países Baixos
País
Provincia	Overijssel
Situación	Oldenzaal
Adreza	St. Plechelmusplein 4, Oldenzaal
Coordenatas	52°18′45″N 6°55′42″E
Archidiocesi	Utrecht
Diocesi
Arcipestrau
Información cheneral
Advocación	Sant Plechelm
Culto	Catolico
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario	Ilesia Catolica
Administrador
Director
Coste	{{{coste}}}
Visitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.l.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo	Ilesia
Estilo	Romanico y gotico
Función	Ilesia
Catalogación	Rijksmonument
Materials	Piedra picada
Construcción
Construcción	Sieglos XII-XV
Fundador
Inicio
Fin	1280
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Basilica de Sant Plechelm d'Oldenzaal Basilica de Sant Plechelm d'Oldenzaal en Países Baixos

Se tracta d'una ilesia a qui la Ilesia Catolica acordó la categoría de basilica menor en 1950, rango concediu por o papa Pío XII.^[1] Dende lo 4 de noviembre de 1965 ye protechida legalment con a suya inscripción en o Rijksmonument, o catalogo de biens arquitectonicos protechius d'o suyo país.^[2]

Historia

Sant Plechelm, un monche misionero d'orichen irlandés que estió l'evanchelizador d'istas tierras, edificó una primera ilesia en o lugar alto u baixo en 765, adedicando l'edificio a lo papa sant Silvestre.

Tanimientres, en 954, en considerar que la ilesia yera masiau chicota ta cumplir con as suyas funcions relichiosas, lo bispe d'Utrecht Balderico, que yera naixiu d'Oldenzaaal, ordenó la construcción d'una nueva ilesia. Decidió adedicar-la a sant Plechelm, un santo d'o cual en poseyeba bellas relicas. Simultaniament, fundó un capítol de canonches, que yera un d'os cuatre capítols que poseyeba la diocesi y en consecuencia participaba en a elección d'o bispe d'a diocesi.

La ilesia actual ye asinas la tercera d'a serie, estando datada en o sieglo XII. Ye construyida en piedra picada de piedra d'arena procedent de Bentheim en l'actual estau de Baixa Saxonia, en Alemanya. O suyo estilo ye lo mesmo romanico tardano que se troba en Westfalia y Saxonia, con planta basilical en cruz latina y coro con tres absides. A suya nau, a suya entrada norte, la part norte d'o suyo transepto y una parte d'o coro proceden d'os dos edificios anteriors a la construcción de l'actual ilesia. As ochivas d'a nau reposan sobre pilars macizos cuadraus. La construcción d'a ilesia remató alto u baixo en 1180, encara que bels elementos se rematoron posteriorment, incluyindo-ie la suya torre, la construcción d'a cual no remató que dica 1240.

A suya torre, que tien una altaria d'alto u baixo 60 metros, y lo suyo coro datan d'a epoca d'o bispe Otón II d'Utrecht (1216-1227), estando en estilo de transición d'o romanico enta lo gotico. En 1447 s'escaició un gran incendio en Oldenzaal mientres o cual s'esboldregó parcialment l'ala sud romanica de l'edificio, que fue reconstruyida entre 1481 y 1500 en estilo gotico. Finalment, o cinqueno piso d'a torre se construyó aproximadament en 1500. Mientres a Edat Meya, Sant Plechelm d'Oldenzaal se trobaba entre as siet ilesias mas importants d'a diocesi d'Utrecht.

Con a reforma protestant rematoron os siet sieglos d'existencia d'o capítol. Os edificios d'o capítol incluyindo-ie lo suyo claustro fuoron derribaus en o sieglo XVII y se vendió la suya piedra picada. A propia ilesia estió confiscada y a partir de 1633 se cedió a la comunidat calvinista que s'heba formau en a localidat y que dispersó una parte d'os suyos elementos decorativos interiors. Amás, ista comunidat calvinista yera muit reducida y minoritaria en o lugar, en conservar a mayor part d'os habitants d'Oldenzaal o catolicismo, estando iste lo motivo de que mientres dos sieglos lo mantenimiento de l'edificio hese estau deficient. No estió que dica 1810 mientres o reinau de Loís Bonaparte que lo templo tornó a mans d'a comunidat catolica mayoritaria d'o lugar, encara que ta ixe momento lo suyo monumentl coro alto d'o sieglo XV heba estau destruyiu. Posteriorment, la ilesia ha estau obchecto de cuantas succesivas restauracions, estando la mas destacada la dirichida por l'arquitecto Jos Cuypers, qui fació nuevament visibles a piedra d'arena y las alchecerías medievals.

Campanas

A cambra destinada a albergar as campanas ye la mas gran d'o suyo tipo d'Europa. Lo suyo carillón ye formau por 48 campanas, cinco d'as cuals no se fan servir so que ta lo carillón. A campana mas gran, clamada Maria y con un peso de 2.400 Kg., data de l'anyo 1493, estando obra d'o taller d'o fundidor Gerhard van Wou. As atras cuatre campanas son Beatrix (1.600 Kg.), Irene (1.150 Kg.), Henriette (850 kg.) y Everdina (480 Kg.), estando istas zagueras cuatre campanas fundidas mientres o sieglo XX.

Galería d'imáchens

Estatua de sant Plechelm, o santo titular d'o templo.
Detalle d'un abside.
A ilesia en o suyo estau en 1733.
Anvista exterior d'o templo.
Anvista lateral, con as primeras plantas d'a suya torre, amostrando los arcos ciegos.
Anvista completa d'a torre.
a parte posterior d'o templo.
Anvista cheneral.