Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Venus adormita
Quatrón informativo
Pintor Giorgione
Anyo 1501 (?)
Estilo artistico Renaixentista
Tecnica pictorica Olio sobre lienzo
Dimensions 108,5 x 175 cm
Localización Gemäldegalerie Alte Meister
(Galería de Pinturas de Viellos Mayestros)
Dresden, Alemanya

A Venus adormita, tamién conoixita como a Venus de Dresden, ye una pintura de l'artista venecián renaixentista Giorgione, feita ta par de 1501, y que influiría muito en pinturas posteriors. Hue se troba exposata en a Gemäldegalerie Alte Meister (Galería de Pinturas de Viellos Mayestros) de Dresden (Alemanya).

En a pintura, una d'as zagueras obras de Giorgione, se vei una muller despullata con un perfil que pareix siguir o d'os tozals d'o fondo. O pintor treballó con gran detalle l'horizont y as suyas brempas. A textura d'as telas, a on que chace placidament a diosa y l'armonioso y bucolico paisache, atorga a este cuadro un chusto equilibrio entre calma y sensualidat. En esleir de pintar una muller despullata, Giorgione marcaba una revolución en a historia de l'arte; actualment ye considerato per bels criticos un d'os iniciadors de l'arte muderno.

A la suya muerte, a pintura no yera encara rematata. O cielo o remataría mes tarde Ticiano. (Ticiano tamién pintaría dispués una altra Venus, encara que no produciría es mismos efectos que a de Giorgione.)

En a obra i subchacen cualques implicacions eroticas en o brazo devantato de Venus y en a colocación d'a man zurda en a forcacha. As telas son pintatas de plata, una color freda que contrasta con as tonalidaz mes calients usatas ta os lins, y pareixen richidas, a diferencia d'os de pinturas similars feitas per Ticiano u Velázquez. O paisache emita as curvas d'o cuerpo d'a muller, cosa que ye relacionata con o feito de tornar a figura humana t'a concepción d'obchecto organico y natural.

L'actitut contemplativa enta a natura y a belleza d'a figura son caracteristicas tipicas de Giorgione. A composición d'esta pintura influyó clarament en Ticiano, y mes tarde en pintors como Ingres u Rubens.

Vinclos externos editar