Sor Juana Inés de la Cruz

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Juana Inés de Asbaje Ramírez de Santillana (San Miguel Nepantla, Nueva Espanya, 12 de noviembre de 1648-Mexico, Nueva Espanya, 17 d'abril de 1695), mas conoixida como que sor Juana Inés d'a Cruz, estió una relichiosa jerónima y escritora novohispana, exponente d'o Sieglo d'Oro d'a literatura en espanyol.

Iste articlo u sección ha menester d'un wikificato con un formato adecuato a lo manual d'estilo de Biquipedia.
Por favor, edita-lo ta cumplir con ellas. No borres iste aviso dica que no l'haigas feito. Colabora wikificando!

Considerada por muitos como que a decena musa, cautivó a lirica, l'auto sacramental y o teatro, asinas como a prosa. Con muit temprana edat aprendió a leyer y a escribir. Perteneixió a la talle d'Antonio de Toledo y #Salazar, marqués de Mancera y 25.º virrey novohispano. En 1669, por anhelo de conoixencia, ingresó a la vida monastica. Os suyos mas importants mecenas estioron os virreyes De Mancera, o arzobispo virrey Payo Enríquez de Rivera y os marqueses d'a Laguna de Camero Viello, virreyes tamién d'a Nueva Espanya, qui publicoron os dos primers tomos d'as suyas obras en a Espanya peninsular. Gracias a Juan Ignacio María de Castorena Ursúa y Goyeneche, bispe de Yucatán, se conoixe a obra que sor Juana teneba inedita cuan estió condenada a destruir os suyos escritos. Él la publicó en Espanya. Sor Juana murió a causa d'una epidemia o 17 d'abril de 1695 en o Convento de Santo Jerónimo.