Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

O Soldanato de Rum estió un estato islamico creyato en o centro d'a peninsula anatolica dimpués d'unas invasions turcomanas en un territorio que estió una d'as principals rechions de l'Imperio Bizantín, dito Rum por os turcomans.

Soldanato de Rum
سلجوقیان روم
Saljūqiyān-e Rūm
1077 — 1307
Situación de Soldanato de Rum
Situación de Soldanato de Rum
Soldanato de Rum antis d'a Tercera Cruzata
Capital Nicea
Konya
Gubierno Monarquía
Soldán
 • 1060-1077
 • 1303-1308

Kutalmish
Mesud II
 • División de l'Imperio Selchucida 1077
 • Desaparición 1307

Dimpués que os selchuquís vencioron en a Batalla de Manziquert res no impediba que os turcomans s'ixemenasen por Anatolia oriental y central. Encomenzó a aber-ie una diferenciación cultural y de concepcions politicas entre as poblacions turcofonas, por un costato os que tendeban a sedentarizar-sen y preferiban un estato civilizato, tendencia representata por os que serán os selchuquís de Rum, y por atro os turcomans y gazis d'Anatolia Central y Oriental, que se preferiban una sociedat menos controlata y mes guerrera y resistiban a aceptar d'os selchuquís de Rum (y dimpués os otomans).

Enta l'anyo 1080 un selchucida se proposó unificar Anatolia y formó o soldanato selchucida de Rum. En a practica o soldanato de Rum tendió a dominar o nuclio central d'Anatolia y adrezar l'actibidat d'os gazis enta as provincias perifericas, udi, en contacto con os cristianos. En 1176 o soldán de Rum derrotó en Miriokefalon a los bizantins, que fuoron forachitatos d'Anatolia central ya de pa cutio. O soldanato tenió l'apocheu a principios d'o sieglo XIII, dica cuan plegoron os mongols. Cuan a principios d'o sieglo XIV os mongols perdioron poder e o soldanato de Rum desapareixió, os gazis tornoron a tener fuerza e aproveitoron a nueva plegata de turcomans.

Bibliografía editar