Occitanismo

Translate icon.svg Iste articlo ye escrito con as normas graficas EFA. Si quiers, puez aduyar cambiando a la grafía oficial de Biquipedia y sacando dimpués ista plantilla.

L'occitanismo, en sentito amplo, ye o conchunto de totz os movimientos que fan a promoción d'a luenga occitana y que esfensan os intreses d'Occitania, d'a suya población y d'a suya cultura. L'occitanismo puet agrupar accions y movimientos mui diversos, de tipo lingüistico, cultural, socioeconomico u politico.

Bandera d'Occitania, simbolo de l'occitanismo

DefiniciónEditar

Definición amplaEditar

Seguntes iste sentito amplo, occitanismo ye sinonimo de renaixentismo occitán y coincide con o movimiento historico d'a Segonda Renaissença Occitana (en aragonés Segundo Renaiximiento Occitán), entre o 1800 y hue (a Primièra Renaissença Occitana ye o movimiento literario barroco d'a fin d'o sieglo XVI y d'o inicio d'o sieglo XVII).

Asinas l'occitanismo complega sensibilidatz diversas. Especialment, en o problema prou controvertito d'a traza d'escribir l'occitán, o concepto d'occitanismo reune as diferents corrients que emplegan grafías variatas (grafía clasica sobretot, pero tamién grafía mistralenca, grafía bonaudiana, grafía d'a Escòla dau Pò...).

Ista definición ampla ye emplegata:

  • Por diferents especialistas que han feito un analís scientifico d'a qüestión, como lo lingüista Georg Kremnitz.[1]
  • Por una parti important d'o renaixentismo occitán, en particular en as Vals Occitanas.
  • En os movimientos culturals occitans prencipals. Emplegata a sobén por o Institut d'Estudis Occitans. Tamién ye o caso d'o Felibritge que emplega os termins "occitán" y "Occitania" en o suyo pensamiento tradicional, especialment en os suyos estatutos de 1911, lo que ye una forma d'occitanismo.
  • Por bells movimientos politicos (sobretot o PNO y Iniciativa per Occitània).

Definición restrictivaEditar

Existe una definición más restrictiva d'o termin. Occitanismo ye emplegato a vegatas ta designar a corrient d'o renaixentismo occitán que emplega la grafía clasica ta escribir l'occitán, por oposición a atras corrients que usan grafías diferents ta escribir-lo (grafía mistralenca, grafía bonaudiana, grafía de l'Escòla dau Pò...).

Ista definición restrictiva tamién a emplegan os partidarios d'o secesionismo lingüistico: en restrinchir l'"occitanismo" a la grafía clasica, y en afirmar que a "luenga occitana" no existirba, miran d'excluyir a grafía clasica de l'uso de bells dialectos occitans y d'ista traza, miran d'aleixar istos dialectos d'o funcionamiento unitario d'a luenga.

NotasEditar

  1. Kremnitz, Georg (1974) Versuche zur Kodifizierung des Okzitanischen seit dem 19. Jh. und ihre Annahme durch die Sprecher, coll. Tübinger Beiträge zur Linguistik, Tübingen: Narr