Descusión:Quercus coccifera

Último comentario: hace 14 años por Juanpabl en el tema Sobre terminología botánica en desarrollo

Por o que beigo en o endize y atros dizionarios, creigo que caldría cambiar ta Coscollo u Coscollera. Beigo coscollo en Chistau, Estadilla, Guara, Nerín, Yeba, A Fueba, Biello Sobrarbe, A Buerda, Baxo Alcanadre, Panzano, Ontiñena, Mundot, Binéfar y Lanacha. Coscol/Coscoll en Fonz. Coscolla no lo he trobau, pero sí coscollera (Biello Sobrarbe, Salas Altas, Sobremón, Radiquero, Semontano). O suyo fruito ye a coscollina u coscollín. --Juan Pablo 22:28 23 abi 2008 (UTC)

Creo que Coscolla se dice en Alcorisa y algún pueblo de la Cuenca del Guadalope, en San Per de Calanda dicen Coscollo y en Híxar Coscolla. En el Monesterio de l'Olibar hay un mon coscol.--EBRO 22:44 23 abi 2008 (UTC)

Ebro, sobre o cambeo que has feito y dimpués esfeito, yo lo deixaría, pus creigo que iste articlo ye d'os que caldría estandarizar (como menimo en o lexico/terminolochía, encara que se pueda deixar a morfolochía dialeutal), ya que o coscollo no ye cualcosa particular d'o Baixo Sobrarbe, y en a mía opinión, o que intresa en biquipedia ye que ista mena d'articlos sigan más estándar (espezificando as bariants locals más importants), ta que sigan didacticos dende o punto de bista enziclopedico pero tamién dende o linguistico. --Juan Pablo 23:00 23 abi 2008 (UTC)

Ref. d'o Libro d'as Matas y os Animals de Rafel Vidaller editar

Quercus coccifera L.: abellota (fruito) (ej.); bellotas bordes (fruito) (JV.); billota (fruito) (sa.); carrasquizo (lue., mon., JV.); cascajo (sobr.); coscojo (M., bol., ta., sos., un., PS.); coscolina (fruito) (PA.); coscoll (fo., LSC.); coscolla (cr.); coscollar (puesto de coscolleras) (F.); coscollera (Tur., S., cap., alq., sa., rad., agü., AC., SS.); coscollín (fruito) (ay.); coscollina (fruito) (ay., agü.); coscollo (S., F., L., sa., escl., casl., agü., cas., pn., ang., on., ech., bs., bi., gr., ner., yeb., csp., est., lan., cr., alcc., LSC., JV.); cuscullina (fruito) (ay.); manzanetas de pastor (beig.) (ta., PS.); pasto (fruito) (sos.); reboll (ali., canz., gab., sel., tam., alca., roc., BC., JV.); reboll roí (AF.); rebollera (sert.); rebollero (F., tn.); rebollo (I.); sarda (AF.). Cast: coscojo. Fran: Chêne kermés. Ingl: Kermes oak. Alem: --Juan Pablo 23:43 23 abi 2008 (UTC)

Sobre terminología botánica en desarrollo editar

Una hoja que no se pueda doblar....¿ más que decir richida no se diría en aragonés tierca?. Recuerdo que en aragonés el significado de tierco es más próximo al significado en latín, con el significado físico de "rígido", "imposible de doblar", y se conserva en la cuenca del Guadalop, etc. Otra cosa que quería preguntar es si "hoja perenne" podría escribirse como "fuella perén", ya que existe la palabra perén aunque no sé hasta dónde llega su significado.--EBRO 09:18 26 may 2009 (UTC)Responder

Pos con o de tierco no bas mal encaminau. No sé si en toz os sentius, pero en beluns, seguro que sí. Pardo Asso, ya diz: Tierco, ca, adj. Terco. || Tieso, áspero, endurecido. En o endize, trobo en a Plana de Uesca: áspero, tieso, terco, endurecido, rígido, que ya no es tierno. Alabez, a duda ye si bale pa toz os sentius de "rígido" u nomás en os casos que aiga sufriu un cambio d'estau (bella cosa que yera tierna pero que s'aiga feito dura).--Juan Pablo 23:15 27 may 2009 (UTC)Responder
Pos mira, perén, lo trobo como adverbio, encara que en Salas Altas, sale como adchetibo (atento, fixo en un puesto). En Chistau, nomás queda a espresión adberbial (de perén, de forma continuada), pero dimpués, o blog felqueral, que ye escrito en Belsetán (no natibo pero buen conoixedor d'a parla local), beigo que fa serbir peren·ne [1]. Alabez en iste caso yo cuasi m'estimo más fer a distinzión entre l'adchetibo (perenne) y l'adberbio (perén, de peren).--Juan Pablo 23:25 27 may 2009 (UTC)Responder
Volver a la página «Quercus coccifera».