Christlich-Demokratische Union Deutschlands (RDA)

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Christlich-Demokratische Union Deutschlands

Datos chenerals
Líder
Periodo	{{{periodo}}}
Establiu	26 de chunio de 1945
Desaparición	Octubre de 1990 ^[1]
Seu	Berlín Este
Ideolochía	1945-1952; 1989-1990: Democracia cristiana, conservadurismo 1952-1989: Socialismo cristiano, socialismo
Colors	Azul
Ambito politico
Estau	Republica Democratica d'Alemanya
País	{{{país}}}
Comunidat autonoma	{{{ccaa}}}
Rechión	{{{rechión}}}
Coalición de	{{{coalición}}}
Afillatura europea
Afillatura internacional
Partiu politico	{{{partiu}}}
Chovenalla
Web

A Christlich-Demokratische Union Deutschlands (por as suyas siglas CDU, en aragonés Unión Democrata Cristiana d'Alemanya) estió un partiu politico partiu politico d'a Republica Democratica Alemana fundau o 26 de chunio de 1945. Formó parte d'o Frent Nacional chunto a o Sozialistische Einheitspartei Deutschlands (SED) dica 1989. En os anyos 80 plegó a tener en o suyo seno dica 140.000 militants.^[2]

Dimpués d'a caita d'o muro de Berlín, en as eleccions d'o 18 de marzo de 1990 acudió chunto a la CDU occidental y dimpués d'a Reunificación alemana en octubre d'ixe anyo, toz dos partius acaboron unindo-se.

O periodico oficial d'o partiu yera Neue Zeit (en aragonés: Nuevo Tiempo), publicau por Union Verlag.^[3]

Historia

A CDU yera compuesta primordialment de cristianos de clase meya, que oficialment emparaban o socialismo dimpués d'o VI Congreso, celebrau en octubre de 1952. O Congreso aprebó a linia d'o realismo cristiano y declaró a la CDU un partiu socialista, sin garra clase de limitacions, en parolas d'o suyo president Otto Nuschke.

En as 22 Tesis sobre o realismo cristiano a CDU aspiraba a participar en a "reorganización socialista d'a sociedat" (1951). Enfatizaba a "realización eixemplar" d'as ensenyanzas de Karl Marx pa "construir un orden social nuevo y millor en a URSS", declaraba que o socialismo ofriba a millor oportunidat pa la realización de las demandas de Cristo y pa exercitar a cristiandat practica. O programa tamién esfendeba l'emparo d'os democristianos a o paper dirichent d'a clase treballadera en o establimiento d'o socialismo, un desembolique que a CDU consideraba dende o suyo VI Congreso como "historicament necesario y consistent".

D'os aproximadament 200.000 militants que i heba en 1947, tres anyos dimpués una cuatrena parte d'éls yeran estaus feitos fuera, excluius u heban fuyiu enta l'Alemanya occidental.^[4] S'aconsiguió a fuga d'o exodo en marzo de 1953, cuan 691 miembros d'a CDU fuyioron enta Occident. Manimenos isto, a mayor parte d'os liders, militants y seguidors d'o partiu se mantenioron en un gran numero.^[5] Pa os anyos 80 a CDU teneba en o suyo seno 140.000 militants.^[2]

Imachen d'o XV Congreso d'a CDU, celebrau en Dresde en 1982.

A CDU s'oposó en mas d'una ocasión ^{[cita requerida]} a o SET en relación a las propuestas d'o gubierno en a Camera d'o Pueblo. Una d'as desavenencias mas notables tenió puesto en a sesión d'o 9 de marzo de 1972, cuan 14 deputaus d'a CDU votoron en contra y 8 s'abstenioron en a votación d'a lei sobre l'aborto.

En os anyos 50 o lider d'a CDU estió Otto Nuschke, un antigo dirichent d'o Partiu Democratico Alemán entre a Republica de Weimar, estreito aliau d'os comunistas. Dimpués d'a muerte de Nuschke, le succedió August Bach entre un curto periodo, dica que en 1966 Gerald Götting estió triau president. Antes ya heba estau secretario cheneral. O mesmo Götting estió triau President d'o Parlamento entre os anyos 70. Götting remanió como president y aliau d'o gubierno de Erich Honecker dica que iste estió reemplazau por Egon Krenz en octubre de 1989. O 2 de noviembre de 1989 Götting estió cesau por os reformistas partidarios d'a reunificación. En aviento estió substituiu por Lothar de Maizière, un avogau y vicepresident d'o Sinodo d'a Ilesia Evanchelica en a RDA. En aquel momento a CDU cesó (y dimpués fació fuera) a os suyos prencipals dirichents y renunció a o socialismo.

O 18 de marzo de 1990 a CDU y os suyos aliaus ganoron as eleccions a la Camera d'o Pueblo, con un 40,8% d'os votos, estando triau Lothar de Maizière como Primer Ministro d'a RDA. De vez que a reunificación alemana, a CDU s'integró en a CDU occidental en octubre d'ixe mesmo anyo.^[6] Procedent de Dispertar Democratico, un chicot partiu surtiu de las protestas de 1989, una choven Angela Merkel militó entre uns meses en a CDU y estió a portavoz adchunta d'o primer gubierno democratico d'a RDA endrezau por o tamién democratacristiano Lothar de Maizière.^[7]^[8]

Congresos d'o partiu

Congreso extraordinario d'a CDU en aviento de 1989, entre o cual o partiu abandonó os suyos plantiamientos socialistas.

Edición	Duración	Puesto decelebración
I Congreso	15 - 17 de chunyo de 1946	Berlín
II Congreso	6 - 8 de setiembre de 1947	Berlín
III Congreso	18 - 20 de setiembre de 1948	Érfurt
IV Congreso	12 - 13 de noviembre de 1949	Leipzig
V Congreso	15 - 17 de setiembre de 1950	Berlín
VI Congreso	16 - 18 d'octubre de 1952	Berlín
VII Congreso	21 - 25 de setiembre de 1954	Weimar
VIII Congreso	12 - 15 de setiembre de 1956	Weimar
IX Congreso	30 de setiembre - 3 d'octubre de 1958	Dresde
X Congreso	22 - 25 de chunyo de 1960	Érfurt
XI Congreso	30 de setiembre - 3 d'octubre de 1964	Érfurt
XII Congreso	2 - 5 d'octubre de 1968	Érfurt
XIII Congreso	11 - 13 d'octubre de 1972	Érfurt
XIV Congreso	12 - 14 d'octubre de 1977	Dresde
XV Congreso	13 - 15 d'octubre de 1982	Dresde
XVI Congreso	14 - 16 d'octubre de 1987	Dresde
XVII Congreso	15 - 16 d'aviento de 1989	Berlín

Organización interna

Exterior de l'edificio de Neue Zeit, vista zaguera, con o muro de Berlín en o frent, 1984.

Presidents

Andreas Hermes	1945
Jakob Kaiser	1945–1947
Otto Nuschke	1948–1957
August Bach	1957–1966
Gerald Götting	1966–1989
Wolfgang Heyl	1989 (interino)
Lothar de Maizière	1989–1990

Secretarios chenerals

Georg Dertinger	1946–1949
Gerald Götting	1949–1966
Martin Kirchner	1989–1990

Resultaus electorals

Anyo	# de votos	% de votos	# d'escanyos obtenius	+/–
1990	4 710 598	40.8	111link=\|alt=Crecimiento\|11x11px

Se veiga tamién

Gubierno y politica d'a Republica Democratica Alemana
Historia d'a Republica Democratica Alemana
Frent Nacional de l'Alemanya Democratica

Referencias

↑ Fusionato con a Unión Democrata Cristiana.
↑ ^2,0 ^2,1 Dirk Jurich (2006); Staatssozialismus und gesellschaftliche Differenzierung: eine empirische Studie, LIT Verlag Münster, pág. 31
↑ OCLC WorldCat
↑ Ehrhart Neubert (2002); Ein politischer Zweikampf in Deutschland, Freiburg, ISBN 3-451-28016-7, pp. 36-37
↑ Michael Richter und Martin Rißmann (1995); Die Ost-CDU, Köln, pp. 403-405
↑ "Sonntag,der 18. März 1990". http://www.chronikderwende.de/wendepunkte/wendepunkte_jsp/key=wp18.3.1990.html.
↑ Ardoz, María Laura (15 de septiembre de 2013).
↑ Gerd Langguth (2005); Angela Merkel, Munich: dtv, pp. 112–137

Datos: Q49754
Multimedia: Christlich-Demokratische Union Deutschlands (GDR) / Q49754

[1] Fusionato con a Unión Democrata Cristiana.

[DJ-2] 2,0 ^2,1 Dirk Jurich (2006); Staatssozialismus und gesellschaftliche Differenzierung: eine empirische Studie, LIT Verlag Münster, pág. 31

[3] OCLC WorldCat

[4] Ehrhart Neubert (2002); Ein politischer Zweikampf in Deutschland, Freiburg, ISBN 3-451-28016-7, pp. 36-37

[5] Michael Richter und Martin Rißmann (1995); Die Ost-CDU, Köln, pp. 403-405

[6] "Sonntag,der 18. März 1990". http://www.chronikderwende.de/wendepunkte/wendepunkte_jsp/key=wp18.3.1990.html.

[7] Ardoz, María Laura (15 de septiembre de 2013).

[8] Gerd Langguth (2005); Angela Merkel, Munich: dtv, pp. 112–137

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]