Cantro
- Pa la unidat de mida se veiga cantro (unidat).
Un cantro[1][2][nota 1] u cantre[2][3] (d'o latin < canthărus) ye un recipient impermeable de mida meyana que tiene dos ansas ta culler-lo, emplegato ta contener lequidos. Enantes yera habitual que se fesen d'archila cueta u ceramica, pero posteriorment, a partir que la tecnica de maleabilizar os metals s'amilloró y redució los costes, se fayoron servir mas y mas de fierro (fuellalata) per a suya superior resistancia a golpes u caitas.
Actualment y a partir d'a segunda metat d'o s. XX cuasi no se'n emplega, habendo-se substituyiu per recipients de plastico u altros materials que ofreixen millors prestacions.
Se veiga tamién
editarNotas
editar- ↑ Con a variant cantaro
Referencias
editar- ↑ (es) Brian Mott El habla de Gistaín, Instituto de Estudios Altoaragoneses, 1989, ISBN 84-86856-15-9, p.111
- ↑ 2,0 2,1 (an) Diccionario aragonés-castellano-catalán. Estudio de Filología Aragonesa. Edacar num. 14. Zaragoza. Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés. ISSN 1988-8139. Octubre de 2024.
- ↑ (an) Fernando Romanos Hernando Triballo sobre o libro: Oras sueltas (Pablo Recio), Consello d'a Fabla Aragonesa, 1998
