Ficus Ruminalis
O Ficus Ruminalis yera una figuera salvache que teneba un significau relichioso y mitolochico en l'antiga Roma. Se trobaba amán d'a chicota espelunga conoixida como que Lupercal a lo piet d'o pueyo d'o Palatino y yera o puesto an, seguntes a tradición, a cuna improvisada flotant de Romulo y Remo aterrizó en las marguinas d'o Tíber. Astí estioron alimentaus por a lupa y descubiertos por Faustulus.[1] L'arbol yera sagrau pa Rumina, una d'as deidatz de naixencia y infancia, que protecheba a lactancia materna en humans y animals.
ReferenciasEditar
- ↑ (en) Samuel Ball Platner:A Topographical Dictionary of Ancient Rome, Oxford University Press, 1929, p.208