Diferencia entre revisiones de «Parque Nacional d'Ordesa y d'as Tres Serols»
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición |
Sin resumen de edición |
||
Linia 2:
|nombre = Ordesa y as Tres Serols
|imachen = Entrada a Ordesa y Monte Perdido.jpg
|tetulo = Dentrada a lo Parque Nacional d'Ordesa <br>y d'as Tres Serols por a
|tipo = Parque Nacional
|situazión = [[Imachen:Flag of Aragon.svg|border|22px]] [[Sobrarbe]], [[provincia de Uesca|Uesca]], [[Aragón]]
Linia 13:
O '''Parque Nacional d'Ordesa y d'as Tres Serols''' (también dito '''de Mont Perdito'''; "''Parque Nacional de Ordesa y Monte Perdido''" en [[idioma castellán|castellán]]) ye lo segundo parque nacional más antigo d'Espanya, declarato como tal en 1918, dimpués que se declarase o parque d'[[Parque Nacional d'Os Picos d'Europa|os Picos d'Europa]]. Aplega ecosistemas pirenencos dende lo mont meyo dica [[estache]]s alpinos.
Baixo a suya extensión se troban tres vals aragonesas d'os pireneus centrals; a [[Val d'Anyisclo]] (municipio de [[Fanlo]]) a [[
En orichen, nomás se i comprendió la [[val d'Ordesa]], dica que en 1982 fuoron incorporadas as atras dos vals que fan parti d'o [[mallo (cheomorfolochía)|mallo]] d'as [[Tres Serols]]. Chunto con o [[Parc national des Pyrénées|Parque Nacional d'os Pireneus Centrals]] (de [[Francia]]) constituye un recero ta bells elementos menazatos d'a fauna y a flora pirenenca, como os [[abete]]s u lo quasi extinguito [[Ursus arctos|onso]] pirenenco.
Linia 19:
== Descripción ==
[[Imachen:circo cotatuero.jpg|thumb|left|250px|Cul de Cotatuero dende a Senda d'os Cazataires.]]
A orografía d'o Parque ye dominata por o macizo d'as Tres Serols, a mayor mole [[calsinera|calcaria]] d'o mundo. A suya mayor elevación ye o Mont Perdito, d'o que en forma mas u menos radial baixan una serie d'impresionants crestas montanyosas y vals [[glacial]]s. A mas caracteristica y emblematica ye a val d'Ordesa, recorrita por o [[río Arazas]], orichen d'o Parque Nacional, que s'ubre en dirección este-ueste, pero tamién destacan o [[Canyón de Anyisclo]], travesato por o [[río Bellós]], en dirección Norte-Sud, os [[Foratars d'Escuaín]], por a on pasa o [[río Yaga]], en dirección sureste y a [[
A morfolochía basica d'o Parque se debe a dos orochenias, pero prencipalment a o plegamiento y elevación alpina d'a [[Cenozoico|era Terciaria]], posteriorment moldeata por a erosión glacial entre a [[Quaternario|era Quaternaria]], creyando una serie de culs y vals glacials muit definitas, como a val d'Ordesa y a
As zonas altas d'o parque (altarias superiors a os 2000 m) son prou aridas, ya que toda l'augua procedent de precipitacions se reculle a escape por o sistema karstico. D'atra man, os fondos d'as val son cubiertos con una exuberant vechetación en a que dominan os [[Fagus sylvatica|fabos]] os [[Abies alba|abetz]] que van deixando paso a o [[Pinus uncinata|pin negro]] seguntes se'n puya.
|