Diferencia entre revisiones de «Mitolochía griega»

Contenido eliminado Contenido añadido
Ulixes (descutir | contrebucions)
Ulixes (descutir | contrebucions)
Linia 64:
 
=== A edat heroica ===
A epoca en a qual vivioron os héroes se conoixe como [[edat heroica griega|edat heroica]]<ref name="Kelsey30">{{cita libro | apellidos=Kelsey | nombre=F. W. | título=An outline of Greek and Roman mythology | ubicación=Boston | editorial=Allyn and Bacon | año=1889 | id={{LCCN|12034925}} | página=30}}</ref>. A poesía epica creyó ciclos d'historias agrupadas arredol de héroes y establió as relacions familiars entre os héroes d'as diferents historias, organizando asinas as historias en seqüencia<ref name="Dowden11" />.
 
Dimpués de l'aparición d'o culto heroico, os dioses y os héroes constituyen a esfera sagrada y son invocaus chuntos en os churamentos<ref name="Burkert205" />. En contraste con a edat d'os dioses, entre a heroica a relación de héroes no tiene forma fixa y definitiva; ya no naixen grans dioses, pero siempre pueden surtir nuevos dioses de l'exercito d'os muertos. Unatra important diferencia entre o culto a os héroes y a os dioses ye que o héroe se convierte en o centro d'a identidat d'o grupo local<ref name="Burkert205" />.
 
Os sucesos monumentals de [[Heracles]] se consideran o comienzo d'a edat d'os héroes. Tamién s'adscriben a ella tres grans sucesos: a expedición [[Argonautas|argonáutica]] y as guerras de [[Ciclo tebano|Tebas]] y [[Guerra de Troya|Troya]]<ref name="Kelsey30" /><ref name="Rose340">{{cita libro | apellidos=Rose | nombre=H. J. | título=A Handbook of Greek Mythology: Including Its Extension to Rome | editorial=Routledge | año=1991 | isbn=0415046017 | página=340}}</ref>.
 
==== Heracles y os Heraclidas ====
Qualques investigadors creyen<ref name="Rose10">{{cita libro | apellidos=Rose | nombre=H. J. | título=A Handbook of Greek Mythology: Including Its Extension to Rome | editorial=Routledge | año=1991 | isbn=0415046017 | página=10}}</ref> que dimpués d'a complicada mitolochía de [[Heracles]] probablement i habió un hombre real, talment un cacique-vasallo d'o reino de [[Argos (Grecia)|Argos]]. Atros suchieren que a historia d'Heracles ye una alegoría d'o paso anual d'o sol por as dotze constelacions d'o [[zodiaco]]<ref name="Dupuis">{{cita libro | apellidos=Dupuis | nombre=C. F. | título=The origin of all religious worship | editorial=Nueva Orleans | año=1872 | oclc=4100851 | página=86}}</ref>. Y atros sinyalan mitos anteriors d'atras culturas, amostrando a historia d'Heracles como una adaptación local de mitos heroicos ya bien asentaus. Tradicionalment Heracles yera o fillo de Zeus y [[Alcmena]], nieta de [[Perseu]]<ref name="BrHer">{{cita diccionario | título=Heracles | diccionario=Encyclopædia Britannica | año=2002}}</ref>. As suyas fantesticas accions en solitario, con os suyos muitos temas [[folclore|folcloricos]], proporcionoron muito material a las leyendas populars. Ye mencionau como fundador d'os altars mientres o suyo lamentable final proporcionó muito material t'as trachedias: ''[[Heracles (Eurípides)|Heracles]]'' ye considerada por Thalia Papadopoulou «una obra de gran importancia ta l'examen d'atros dramas euripideos»<ref name="Burkert211">{{cita libro | apellidos=Burkert | nombre=W. | título=Greek Religion: Archaic And Classical | editorial=Blackwell Publishing | año=2002 | isbn=0631156240 | página=211}}</ref><ref name="Papadopoulou">{{cita libro | apellidos=Papadopoulou | nombre=T. | título=Heracles And Euripidean Tragedy | editorial=Cambridge University Press | año=2005 | isbn=0521851262 | página=1}}</ref>. En l'arte y a literatura Heracles yera representau como un hombre enormement fuerte d'altura moderada, estando a suya arma caracteristica o arco pero tamién freqüentment a [[clava]].
 
Heracles tamién dentró en a mitolochía y o culto etruscos y romans, y a exclamación ''mehercule'' se fació tant familiar a os romans como ''Herakleis'' lo fuo t'os griegos<ref name="Burkert211" />.
 
Heracles aconsiguió o mas alto prestichio social por meyo d'o suyo puesto de debantpasato oficial d'os reis [[dorios]]. Isto sirvió probablement como lechitimación t'as migracions dorias a o [[Peloponeso]]. [[Filo (mitolochía)|Filo]], o héroe eponimo d'una [[Tribu (Antiga Grecia)|tribu]] doria, se convirtió en un [[Heráclida]], nombre que recibiban os numerosos descendients d'Heracles, entre los quals se contaban [[Macaria]], [[Lamos]], [[Manto (mitolochía)|Manto]], [[Bianor (mitolochía)|Bianor]], [[Tlepólemo]] y [[Télefo]]. Istes Heráclidas conquirioron os reinos de [[Micenas]], [[Esparta]] y Argos, reclamando seguntes a leyenda o dreito a gubernar-los a causa d'a suya ascendencia. O suyo ascenso a lo poder se denomina freqüentment «[[invasión doria]]». Os reis lidios y mas tarde os macedonios, como gobernantes d'o mesmo rango, tamién pasoron a estar HeráclidasHeraclidas<ref name="Burkert211" /><ref name="Her">Heródoto, ''Historia'' i.6–7.</ref>.
 
Atros miembros d'a primera cheneración de héroes, como Perseu, [[Deucalión]], [[Teseu]] y [[Belerofonte]], tienen muitos rasgos en común con Heracles. Como ell, as suyas accions son en solitario, fantesticas y marguinando o [[conto de fadas]], pus matoron monstruos como a [[Quimera (mitolochía)|Quimera]] y a [[Medusa (mitolochía)|Medusa]]. Ninviar a un héroe a una muerte segura ye tamién un tema freqüent en ista primera tradición heroica, como en os casos de Perseu y Belerofonte<ref name="Kirk183">{{cita libro | apellidos=Kirk | nombre=G. S. | título=Myth: Its Meaning and Functions in Ancient and Other Cultures | editorial=University of California Press | año=1973 | isbn=0520023897 | página=183}}</ref>.
 
==== Os argonautas ====