Diferencia entre revisiones de «Eneida»

Contenido eliminado Contenido añadido
Ulixes (descutir | contrebucions)
Sin resumen de edición
Ulixes (descutir | contrebucions)
Linia 145:
 
Eneas acosa a Turnoy iste prencipia a sentir temor. Eneas le fiere con la lanza. Turno '''atina''' a tirar-le una enorme piedra, pero ista no plega a o suyo obchectivo. Alavez pide que le perdone a vida tomando a Lavinia. Eneas yera indeciso quan veye que Turno teneba armas de Palante. Pleno de furia, le da l'ataque final.
 
== Personaches ==
=== Eneas ===
O personache prencipal ye Eneas, héroe quiesto por a mayor parte d'os dioses, de feito se le clama ''pius''. Eneas ye un chefe maduro y responsable. Se sozmete completament en querer d'os dioses, respecta y *venera a o suyo pai, ye atento ent'o suyo fillo, ye leyal pero tiene momentos de y de dubda. Ta o de demás Eneas tiene as virtutz d'os grans personaches romanos:
1. Corache;
2. Leyaltat;
3. Chusticia;
4. Clemencia;
5. ''Pietas'', devoción ent'os dioses y respecto ent'os hombres;
6. Paciencia;
7. Alto sentiu civico y exaltación d'as valors de ciudadano romano.
 
A ''pietas'', una de las dotes d'Eneas, represienta o sentiu de l'haber de, a devoción, o respecto d'as normas que regulan as relacions entre os dioses y entre os hombres. Solament ocasionalment o héroe cede a la furia, como quan priva o choven Tarquito d'o ''sepelio'', impedindo que l'alma de l'enemigo muerto aconsiga os limites d'o Hades.
 
Eneas amás no respecta fidelment os modelos homericos, Aquiles y Ulises. De feito no ye curioso pero busca solament o ''fatum'' que lo fa ir abance (labor = fatiga), ye valoroso pero no busca guerras (labor = guerra).
 
=== Turno ===
Enemigo prencipal de Eneas ye Turno, os chovens reis d'os rutulos, a rasgos feroz en son de guerra; pero nunca presentau como figura negativa. Turno ye tamién un hombre animau de profunda relichiosidat, tracta con gran respecto a os pais y lo se veye a ormino en ansiedat t'as surtidas d'o suyo lugar: o solo suyo esperreco poco noble ye una cierta tendencia a la ostentación.
 
== Simbolochía ==
O poema ha estau componiu en un periodo en o qual a Roma yeran plegando grans cambeos politicos y socials: a Republica heba caito, a guerra civil teneba achitau a sociedat y a inesperata tornada a un periodo de paz y prosperidat, dimpués varios anyos entre os quals heba reinau o caos, yera considerablement cambeando o modo de relacionar-se las tradicionals categorías socials y culturals. Ta reaccionar a iste fenomeno, l'emperador Augusto yera intentando de reportar a sociedat ent'as valors morals tradicionals de Roma y se pretende que a composición d'a Eneida sía espiello d'este intento.
 
Con a Eneida, amás, s'intenta de lechitimar l'autoridat de Chulio Cesar y, ta extensión, de suyo fillo Augusto y d'os descendients: o fillo d'Eneas Ascanio, clamau Iulo (de Ilio, nombre alternativo de Troya) ye presentau de Virchilio como devantpasau d'a ''gens Iulia'', a familia de Chulio César. Quan Eneas cumple o propio viache en o mundo subterranio d'os muertos recibe una profecía respective a la futura grandeza d'os suyos imperials descendients.
 
== Fragmentos notables ==