Diferencia entre revisiones de «William Dennis Elcock»

Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
m Bot: Arreglos menores y otros
Linia 18:
}}
 
'''William Dennis Elcock''' ([[Reino Unito]], [[1910]]<ref name="CREMONA">Necrolochía (1961) por J. Cremona, consultable en {{en}} ''[http://fs.oxfordjournals.org/cgi/pdf_extract/XV/1/95 Oxford Journal of French Studies]''</ref> - † [[Londres]], [[Anglaterra]], [[7 d'octubre]] de [[1960]]) (que soleba sinyar os suyos escritos como '''W. D. Elcock''') estió un [[filolochía romanica|filologo romanista]] y profesor [[universidat|universitario]] [[Reino Unito|britanico]], especializau en o estudio d'as [[luengas latinas]] y [[romances]] de [[Francia]] y o [[Pireneu]]<ref name="CREMONA"/> (encluítos qualques estudeos sobre l'[[Idioma aragonés|aragonés]]). Exerció como cabeza d'o departamento de [[luenga francesa]] en a ''[[Westfield College]]'' de [[Londres]]<ref name="CREMONA"/> y [[catedra (universidat)|catedratico]] de [[filolochía romanica]] y [[literatura francesa|literatura francesa meyeval]] en a [[Universidat de Londres]], dende [[1947]] dica a suya muerte.<ref name="Xordica">{{es}} Biografía de W. D. Elcock, consultable de [http://www.xordica.com/autor.php?id=105 www.Xordica.com]</ref>. Partecipó en a [[Segunda Guerra Mundial]] en ran de [[tinent]] en o [[exercito britanico]].<ref name="Xordica"/>.
 
Os suyos estudeos sobre a literatura clasica francesa l'empuchoron a interesar-se por l'[[idioma occitán|occitano]] y belaltras luengas vernaclas d'a [[Francia|republica francesa]]. Introdució en l'ambito academico d'a filolochía romanica en o [[Reino Unito]] os conceptos de contimparación morfolochica y [[etimolochía|etimolochica]],<ref name="CREMONA"/>, fendo evidents os puntos en común y as esferencias que existen d'entre as diferents parlas d'a parte d'a [[Romania]] que estudeó. En ixe sentíu, fué un investigador intensivo en o campo d'a conservación y sonorización d'as [[consonant oclusiva xorda|consonants oclusivas xordas]] en o [[Idioma gascón|gascón]] y en l'[[idioma aragonés|aragonés]], como tamién de belaltros fenomenos foneticos carateristicos d'as [[luenga romance|romances]] d'á redol d'o Pireneu.
 
Obtenió a graduación en a [[Universidat de Manchester]] en [[1932]]<ref name="Xordica"/> y se licenció en Letras por a [[Universidat d'Edimburgo]] en [[1934]].<ref name="Xordica"/>. En a segunda metat d'os [[anyos 1930|anyos 30]] fayó qualques viaches por o sud de [[Francia]] y o norte d'[[Espanya]], interesando-se por dos luengas romances por as que heba ganau intrés en as anyadas que estió estudiant universitario: o [[idioma gascón|gascón]] y l'[[Idioma aragonés|aragonés]]. O suyo treballo d'investigación estió muit sistematico y exhaustivo si se compara con belaltros filologos d'o suyo tiempo, fendo recopilacions de formas homologas d'un mesmo termino en 15 u dica 25 localidatz diferents en cada baixant d'o Pireneu ta dimpués descutir-las y quitar conclusions sobre as diferencias, a sobén aduyando-se con a representación grafica en [[mapa]]s d'os puestos a on que i heba recopilau cada termino ta poder acotar as rechions cheograficas en as que s'extendeba cada rasgo fonetico que heba quiesto estudiar.
 
Por os suyos treballos se sabe que Elcock conoixeba bien y heba leito as publicacions de [[Jean-Joseph Saroïhandy]] y que yera familiraizau con os treballos más recients d'o suyo contemporanio [[Gerhard Rohlfs]], aprofeitando a suya propia estanza en bells lugars que estes dos autors heban vesitau en os suyos treballos de campo ta aprefundir y perfeccionar os mostreyos que fayoron con nuevos qüestionarios y entrevistas con informants que o francés y l'alemán ya i heban conoixíu. En [[Nerín]] ([[val de Vio]], [[Sobrarbe]]) entrevista a la nuera d'un informant de Saroïhandy, casada en a casa d'o maríu pus l'amo viello ya i faltaba, y se sorprende con que mientres que en as notas de Saroïhandy se mostra un aragonés muit puro, o solo paso d'una cheneración (20 anyos alto u baixo) entre a estanza d'o francés y la d'éll en a mesma casa ya i ye deixau paso a una parla mayoritariament [[idioma castellano|castellana]], estando as expresions de l'amo viello que o propio filologo britanico les amuestra refusadas «por bastas» en boca d'a suya nuera.<ref name="ELCOCK"/>.
 
En l'[[Alto Aragón]], Elcock cretica qualques conclusions de Rohlfs sobre a etimolochía de bellas parolas,<ref name="ELCOCK">{{es}} ELCOCK, William Dennis, ''[[Algunas afinidades fonéticas entre el aragonés y el bearnés]]'' (traducción de l'orichinal de 1938); Xordica Editorial. Zaragoza, [[2005]]. ISBN 978-84-96457-09-5</ref>, que l'alemán atribuiba a lo [[Idioma vasco|vasco]] (''Baskische Reliktwörter im Pyrenäengebiet'', 1927) pero que Elcock planteya que podesen estar de radices más diversas, como [[luenga celta|celticas]] u mesmo dica [[idioma latín|latinas]] encriptadas por una fonetica de fuerte sostrato vasco, como ye la que en cheneral constata que ye prencipal en os suyos estudeos tanto en o gascón como en l'aragonés. En iste sentíu, Elcock rompe con a clasica pretensión de muitos filologos que os [[toponimia|toponimos]] aragoneses y gascons d'explicación deficil son quasi totz dimanaus d'o vasco, y introduz una nueva visión sobre l'asunto en sucherindo más que probables etimolochías [[Luengas indoeuropeas|indoeuropeas]] (latinas, celticas, etc) ta muitos macro y microtoponimos d'o norte d'a rechión ([[Pico Vachimanya|Vachimanya]] < ''Vallis Magna''; ...), amprando ta postular-lo criterios bien simples que en os tiempos d'él encara no yeran si que material d'hipotesis pero que en l'atualidat se tienen por confirmaus (p. ex. A tendencia a tornar -ch- as -ll- d'o latín en dialectos constitutivos como lo [[aragonés tensino|tensino]]; caso d'o toponimo «Vachimanya»). A toponimia de l'[[Alto Aragón]] estió l'obchecto de dos d'as suyas obras tardanas: «''Toponimia menor del Alto Aragón''» (1949) y «''Placenames in the valley of Tena (Aragon)''» (1953).
 
En [[1938]] expublicó en [[París]] «''[[De quelques affinités phonétiques entre l'aragonais et le béarnais]]''» (Sobre aqualques finidatz foneticas entre l'aragonés y o bearnés), libro en o que analiza exhaustivament os fenomens foneticos que heba decumentaus a un y a l'altro costau d'o Pireneu con qüestionarios y treballos de campo en os anyos previos a l'esclatido d'a [[Guerra Cebil espanyola|Guerra Cevil]], trazando muitas relazions de fenomenos que no se troban si que en estas dos luengas de tot lo que ye a Romania y que son singularment compartius d'entre la un y l'altro idioma. A editorial aragonesa [[Xordica Editorial|Xordica]] publicó a traducción de [[María Esther Castrejón]] a l'[[espanyol]] d'ixe libro, en [[2005]].