Ducau de Brabant

(Reendrezau dende Ducato de Brabant)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

O ducau de Brabant yera un feudo d'o Sacro Imperio Romano Chermanico, situato entre o prencipau de Lidje, o condau de Namur, o condau de Flandres y o condau d'Hainaut. As suyas ciudaz prencipals yeran Bruselas, Anvers, Mechelen, Leuven, 's Hertogenbosch y Breda.

Ducau de Brabant
Hertogdom Brabant
Duché de Brabant
Estato d'o Sacro Imperio Romano Chermanico
1183 — 1795

Bandera Escudo d'armas
Situación de
Situación de
Ducau de Brabant enta 1350
Capital Bruselas
Idioma oficial Flamenco
Relichión Cristianismo
Gubierno Monarquía
Duque
 • 1183 - 1235
 • 1792 - 1795

Henrique I de Brabant
Francisco I d'Austria
Periodo historico Edat Meya
 • Creyación d'o condau
por Frederico Barbarroya
1183
 • Conquiesta francesa 1795

Toponimia

editar

En os textos comercials escritos en Zaragoza en o sieglo XV se veye Barbant.[1] Tamién veyemos una referencia como Brabán en a traducción aragonesa d'o "Libro d'as Marabillas d'o Mundo":

hombre podria yr nauega(n)do / todo en tor el mu(n)do & de juso & de suso la quoal cosa yo p(r)ueuo assi segu(n)t lo q(ue) yo he ensayado / Car yo he seido vers las p(ar)tidas de braban / Et he Regoardado lastralabio q(ue) la trasmo(n)tana es .liij. grados dalto Et en alamayn(n)a / vers bohemia. eilla .lviij. Et mas aua(n)t / vers las p(ar)tidas de Septent(r)ion / eilla ha .lxij. g(r)ados dalto & algu(n)os mjnutos Car yo mesmo lo he mesurado a lestralabio

Historia

editar

En l'anyo 1085 o fedo imperial pasó a o conte Henrique III de Leuven. Frederico I d'o Sacro Imperio Romano Chermanico dito Barbarroya creyó o títol hereditario de duque de Brabant en 1183. Barbarroya lo atorgó por primera vegata a Henrique I de Brabant. En primeras yera un territorio mas chicot entre os ríos Zenne y Dender y os duques lo enamploron progresivament. Godofré I de Leuven, duque de Brabant adhibió o Marquesau d'Anvers, en 1106. Dende alavez, o marquesau se convertió en una unión personal d'o duque de Brabant. En 1200, Breda s'integró en o marquesau y por tanto a o ducau.

O Ducau de Brabant adquirió o país de Dalhem en 1244. Dimpués d'a suya victoria en a Batalla de Woeringen en 1288, s'adhibio o ducau de Limburgo y a sinyoría de 's Hertogenrade y en zaguerías o país de Valkenburg en 1347, propiedaz «dillá d'o Mosa» visto dende a capital d'o ducau. En 1354, o duque Chuan III de Brabant atorgó una carta de libertaz a os ciudadans d'o suyo feudo. En 1430, o duque Felipe III de Borgonya heredó os ducaus de Limburgo; os Países dillá d'o Mosa y o Brabant. Dende alavez, o ducau fació parti d'a unión personal d'es Decisiet Provincias.

Dimpués de 1549 será un d'os Países Baixos espanyols y dende 1713 austriacos. A republica d'as Siet Provincias Unitas ocupó a parti septentrional que se convirtió en una tierra d'a Cheneralidat (que dende 1815 será a provincia d'o Brabant septentrional. En 1795, Francia anexionó o ducau que dimpués se convertirá en Departamento d'o Dyle y Departamento d'os dos Nethes.

Dimpués d'o Congreso de Viena y o Tractau de París, o ducau s'integró en o Reino Uniu d'os Países Baixos.

En 1830 a parti meridional pasó a Belchica.

Lista de duques

editar

Dinastía d'os Idulfingos, contes de Leuven

editar
 
Os Países Baixos en 1477. Brabant amaneixe con o numero ueito

Dinastia borgonyona

editar

Referencias

editar