Delegación ta l'Adopción d'una Luenga Internacional Auxiliar

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

A Delegación ta l'Adopción d'una Luenga Auxiliar (en francés: Délégation pour l'Adoption d'une Langue Auxiliaire Internationale) estió un grupo d'academicos que se reunioron a prencipios d'o sieglo XX ta decidir como de todas as luengas auxiliars internacionals s'heba d'esleir ta fer-la servir de forma internacional. A decisión final d'o comité encargau d'a Delegación estió d'adoptar l'idioma esperanto como luenga auxiliar internacional, encara que con bellas reformas. O resultau de ditas reformas respective d'o esperanto ye o que hue en día se conoixe como ido.

O comité

O comité fue citau en a a ciudat de París en l'anyo 1907, estando-ne os miembros d'o comité:

• Manuel Vicos, president d'o Senau peruano.
• Baudouin de Courtenay, profesor de Lingüistica d'a Universidat de Sant Petersburgo.
• Emile Boirac, d'a Universidat de Dijon, partidario d'o esperanto, conoixiu por a frase déjà vu.
• Charles Bouchard, profesor d'a Facultat de Medicina de París.
• Roland Eotvos, de l'Academia Hongara de Ciencias.
• Wilhelm Förster, president d'o Comité Internacional de Pesos y Mesuras.
• George Harvey, partidario d'o esperanto y editor d'a revista North American Review.
• Otto Jespersen, filologo d'a Universidat de Copenhague.
• S. Lambros, d'a Universidat d'Atenas.
• C. Le Paige, d'a Universidat de Lidje.
• Wilhelm Ostwald, d'a Universidat de Leipzig, futuro ganador d'o Premio Nobel de Quimica.
• Hugo Schuchardt, d'a Universidat de Graz.

O comité escuitó a os representants d'os prochectos lingüisticos que aspiraban a estar a luenga internacional auxiliar, como o matematico italiano Giuseppe Peano qui refirmó a luenga d'a suya propia invención, a Latino sine Flexione (u tamién conoixida como Interlingua de Peano). O esperanto fue representau por Louis de Beaufront, un partidario activo d'ista luenga. Atros idiomas, como o Bolak, Spokil y o Idiom Neutral tamién recibioron d'o ficacio d'o comité.