Constant de Planck

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

A constant de Planck (de simbolo h), ye una constant fisica fundamental que caracteriza a cuantización d'a naturaleza. A suya valor exacta ye extremadament chiqueta en unidaz d'o Sistema Internacional: $$h=6,626\ 070\ 15\times 10^{-34}\ {\mbox{J}}\cdot {\mbox{s}}$$

Ye una constant fisica que desempenya un paper central en a teoría d' a mecanica cuantica y recibe o suyo nombre d'o suyo descubridor, o fisico y matematico alemán Max Planck, un d'os pais de dita teoría.

A enerchía d'un fotón ye igual a la suya frecuencia multiplicada per a constant de Planck. A causa d'a equivalencia masa-enerchía, a constant de Planck tamién relaciona a masa con a frecuencia.

Referencias

• Datos: Q122894