Diferencia entre revisiones de «Escuelas Pías»

Contenido eliminado Contenido añadido
AraBot (descutir | contrebucions)
m clean up, replaced: relazión → relación, trabiés → traviés
AraBot (descutir | contrebucions)
m clean up, replaced: nueba → nueva (2), nuebo → nuevo, Nueba → Nueva
Linia 9:
A primer "Escuela Pía" fue fundata en [[1597]] en a "Parroquia de Santa Dorotea", en o bico romano de [[Trastevere]], por [[San Chusep de Calasanz]]. En ella se ubrió a primer ''Escuela popular'' gratuita de Europa. Dende ixe inte, l'alunnalla crexió rapedament.<br />
Un año dimpués, o río [[Tíber]] se sobrexió, allerando as casas d'os pobres y as dos cambretas an que feban as clases, quedando tot estricallato.<br />
Poco dimpués d'ista esferra morió [[Antonio Brandini|Mosen Antonio Brandini]] (o parroco de Santa Dorotea) y o nuebonuevo parroco no querió que continase a escuela en a parroquia. [[San Chusep de Calasanz]] abió de continar a suya obra con os ninos pobres de Roma, primero en dos casetas amán d'a ''Fonda d'o Paradiso'' y dimpués en o [[Palacio Vestri]]. En [[1601]] l'alunnalla blinca d'os 500 escolanos. Quan o papa [[Climén VIII]] conoxe a obra d'estas escuelas, queda impresionato y se fa cargo dica a suya muerte de pagar o loguero d'a escuela.<br />
San Chusep de Calasanz dezide que o suyo colechio bi abrá "orazión contina" dende o maitin dica a tarde en o teimpo de clase. Chusep de Calasanz acompañaba a os ninos dica casa suya dimpués d'as clases, y organizaba a os mayestros aconsellando-les reunir-sen una begada por semana ta tratar de temas d'o colechio. Entre os colaboradors d'a Escuela bi yera o [[Pai Dragonnetti]], gran latinista. En [[1602]] bi eba 700 alumnos, y abioron de mudar-sen ta o "Edifizio Mannini".
 
Linia 15:
 
== As Escuelas Pías en Aragón ==
Antiparte d'a relación espezial con Aragón, como país an que naxió o fundador d'a Orden, as Escuelas Pías son estatas muito presents en Aragón. O primer colechio escolapio establito en [[Espanya]] estió o de [[Balbastro]], en 1677. Dimpués s'ubrioron escuelas por tot o [[Reino d'Aragón|Reino]]: [[Benabarre]] (1681 y 1729), [[Peralta de la Sal]] (1695), [[Daroca]] (1728), [[Alcañiz]] (1729), [[Zaragoza]] (1732), [[Albarrazín]] (1732), [[Chaca]] (1735) y [[Tamarit]] (1741). En 1742 se creyó a provincia escolapia d'Aragón, a más antiga d'a Peninsula Iberica, que encluyiba tamién bellas comunidaz en os reinos de [[Castiella]] y [[Valencia]] y as posteriors fundazions en o [[País Basco]] y [[Archentina]]. Dimpués se creyoron os colechios de [[Sos]] (1760), [[Albelda]] y [[Fraga]] (1827), [[Casp]] (1858) y [[Molina]] (1867). Con a espansión territorial, s'esgalloron d'a Provincia d'Aragón cuatro nuebasnuevas provincias: Castiella (1753), Valencia (1826), Basconia (1933) y Archentina (1964). Autualment, os escolapios d'Aragón treballan tamién en [[A Riocha]], [[Soria]], [[NuebaNueva York]], [[Camerún]] y [[Puerto Rico]]. En [[Peralta de la Sal]] se i troba o nobiziato, en a mesma casa an que naxió y crexió [[Chusep de Calasanz]].
 
== Ideyolochía ==
A ideyolochía d'as Escuelas Pías se resume en o suyo lema: "Piedat y Letras", que deixa veyer os prenzipals obchetibos de San Chusep de Calasanz quan establió esta nuebanueva obra.
 
Mira que o nino quite o suyo masimo potenzial inteleutual y espiritual a traviés d'una educazión de calidat y d'una espiritualidat alazetata en a moral d'a Ilesia.