Diferencia entre revisiones de «Charles de Gaulle»

Contenido eliminado Contenido añadido
AraBot (descutir | contrebucions)
m Robot: Reemplazo automático de texto (-adibir +adhibir)
AraBot (descutir | contrebucions)
m cambeyo..., replaced: cevil → civil, Cevil → Civil (2)
Linia 56:
Charles de Gaulle yera naixito en una familia de tradición [[Catolicismo|catolica]] a on a suya rama paterna (os ''de Gaulle'') deciban estar descendients d'a chichota [[nobleza]] francesa, encara que os de Gaulle no amanixen en garra repertorio u nobiliario, y que viviban en [[París]] dende meyatos d'o [[sieglo XVIII]]. A suya rama materna yera d'a rechión de [[Norte-Paso de Calais]], estando o suyo güelo un industrial de [[Lille]], a on nació Charles de Gaulle o [[22 de noviembre]] de [[1890]].
 
O pai de Charles yera Henri de Gaulle, un profesor, y a suya mai Jeanne Maillot, y teneba tres chirmans y una chirmana. Encara que yeran catolicos, a suya familia yera de tradición [[Liberalismo|liberal]], vinclata a la [[III Republica Francesa]] y a las suyas institucions y de tradición ''[[dreyfusard]]''. Charles de Gaulle recibió almostranza en escuelas vinclatas a l'[[Ilesia Catolica]], dica que en [[1905]], quan a crisi entre a Ilesia Catolica y as institucions cevilscivils d'o Estato, marchó ta [[Belchica]] ta continar estudeando en establecimientos relichiosos d'ixe país.
 
En [[1908]], Charles de Gaulle dentró en a [[Escuela Especial Melitar de Saint-Cyr]], a on recibió a suya diplomatura como [[melitar]] en [[1912]], estando destinato a [[Infantería]], en o [[33º Rechimiento d'Infantería (Francia)|33º Rechimiento d'Infantería]], que teneba os suyos [[cuartel]]s en a ciudat d'[[Arras]], en o [[Paso de Calais (departamento)|Paso de Calais]], un rechimiento mandato por [[Philippe Pétain]], que en ixe inte yera [[coronel]].
Linia 83:
Difuera de Francia, sindembargo, as teyorías de de Gaulle fuoron analizatas por atros melitars con ideyas semilars: [[Basil Liddell Hart]] en o [[Reino Unito]] y [[Heinz Guderian]] en [[Alemanya]], a más de [[Mikhail Tukhachevsky]] en a [[Unión Sovietica]], iste zaguero un antigo conoixito d'os suyos tiempos de prisionero de guerra en Alemanya. Isto estió muit important, en confirmar a Guderian en a vía que yera explorando ya d'antis más, encara que Guderian (o creyador d'a fuerza blindata d'a ''[[Wehrmacht]]'' alemana) adibiba una custión important a la suya teoría d'a ''[[blitzkrieg]]'', a participación decisiva de l'[[aviación melitar]] con papel prencipal, y no nomás subordinato como pensaba de Gaulle. En Francia, os dirichents melitars d'o país confiaban en as posibilidatz esfensivas d'a ''[[Linia Maginot]]'', construyita en a muga franco-alemana, y en una guerra de posicions estaticas, y unatro melitar francés que preconizaba ideyas parellanas yera o coronel [[Émile Mayer]], amigo de de Gaulle.
[[Imachen:CarteLigneMaginot.png|right|thumb|250px|Mapa d'as fortificacions d'a [[Linia Maginot]] construyitas ta una esfensa estatica d'o territorio francés, en cuentra d'as ideyas de de Gaulle.]]
Charles de Gaulle, que yera d'ideyas monarquicas y muit conservadoras y contrario a o sistema parlamentario d'o suyo país, encara que como melitar que yera no lo deciba ubiertament, fació a suya primera conferencia publica en [[1934]] en a [[Sorbona]] de [[París]], vinclato a o grupo ''Fustel de Coulanges'', que a la vegata feba parte d'os cerclos amanatos a l'''[[Action Française]]''. Sindembargo, istas influyencias conservadoras yeran mediatizatas y matisatas por atras custions: uno d'os suyos mayestros yera o coronel [[Émile Mayer|Mayer]], d'orichen [[Chodigos|chodigo]]; as influyencias en de Gaulle d'a obra de [[Charles Péguy]], melitant de cuchas encara que d'ideyas catolicas, y as influyencias d'[[Henri Bergson]], tamién d'orichen chodigo. Asinas, de Gaulle tamién teneba relación con grupos cristians partidarios d'o [[Frent Popular (Francia)|Frent Popular]] y d'a intervención en a [[Guerra CevilCivil espanyola]] chunto a o rechimen [[Segunda Republica Espanyola|republicán]] cuentra os sulevatos [[Franquismo|franquistas]], que a más no cal oblidar que yeran aliatos d'a [[Italia]] [[Faixismo|faixista]] de [[Benito Mussolini|Mussolini]] y d'o [[Tercer Reich]] d'[[Adolf Hitler]], y que yeran istos os enemigos prencipals de Francia y cuentra los qualos se preparaba Francia ta esfender-sen en una guerra.
 
En qualsiquier caso, [[Léon Blum]] heba manifestato a suya hostilidat cuentra as ideyas de Charles de Gaulle en tres articlos publicatos en o diario socialista ''[[Le Populaire]]'', en temer que ixe eixercito profesional preconizato por de Gaulle se destinase a luitar cuentra o mesmo pueblo francés, como en o caso d'as [[vaga]]s. Y, seguntes amanix en una carta ninviata por de Gaulle a [[Paul Reynaud]] en [[1935]], yera ixo mesmo en o que pensaba de Gaulle. Antiparte, as obras de de Gaulle recibiban l'aplauso de l'''[[Action Française]]''.
Linia 116:
Dende ixe inte, Charles de Gaulle s'adedicó, dende o suyo exilio en Londres, a debantar un estructura politica y melitar dita [[Francia Libre]], no tanto ta continar a luit contra os alemans como adedicata a lograr a supervivencia de [[Francia]] chunto a los [[Aliatos (Segunda Guerra Mundial)|Aliatos]]. As suyas perspectivas no yeran pas asinas de creyar unas tropas ta meter-las a disposición d'os Aliatos en a guerra, sino de creyar un estato con os suyos atributos de sobiranía y de lechitimitat, incluyendo-ie o control d'a lo menos parte d'o suyo territorio. Por ixo preteneba a encorporación d'os territorios d'as [[colonias de Francia]], que no yeran ocupatas por as tropas alemanas, esdevenindo asinas istos territorios a plataforma u alazet ta la reconquiesta d'a Francia metropolitana.
 
Asinas, dende o verano de [[1940]], con nomás una chicota colla de voluntarios (bell uns d'istos voluntarios yeran [[Aragón|aragoneses]] u d'atros puestos d'[[Espanya]], antigos combatients d'o [[Eixercito Popular Republicán]] mientres a [[Guerra CevilCivil espanyola]]), s'establioron una [[Armata]] ([[Armata d'a Francia Libre]], ''Forces Navales Françaises Libres'' u FNFL en [[Idioma francés|francés]]), una [[Aviación melitar]] ([[Fuerzas Aerias d'a Francia Libre]], ''Forces Aériennes Françaises Libres'' u FAFL) y un [[Eixercito]] ([[Fuerzas d'a Francia Libre]], ''Forces Françaises Libres'' u FFL), a mas d'un servicio d'información, [[espionache]] y [[contraespionache]], o ''[[Bureau Central de Renseignements et d'Action]]'' dirichito por [[André Dewavrin]], dito ''coronel Passy'', que prencipió a escape a fer operacions en o territorio metropolitán francés en coordinación con a [[Resistencia francesa]] (á on tamién parteciporon quantos aragoneses). Antiparte, l'almirant [[Émile Muselier]], en honor a lo suyo pai, que yera naixito de [[Lorena (Francia)|Lorena]], fació a proposa d'adoptar como simbolo d'a Francia Libre a dita [[Cruz de Lorena]]. O churista francés [[René Cassin]] definió os alazetz politicos d'a Francia Libre y as suyas relacions con o Gubierno britanico y con as atras nacions aliatas. Asinas, a Francia Libre teneba o suyo Banco Nacional, o suyo Diario Oficial u mesmo as suyas [[Condecoración melitar|condecoracions]]: en octubre de 1940 o cheneral de Gaulle establió en [[Brazzaville]] a dita ''[[Ordre de la Libération]]'' ta fer honor a los ditos ''[[companyers d'a liberación]] (''Compagnons de la Libération'' en francés). Tamién s'establioron arredol d'o mundo ''Comités de franceses libres'' ta vinclar a los franceses que viviban en atros puestos con a Francia Libre y ta fer-los esdevenir grupos de presión en favor d'a causa d'a Francia Libre.
 
mientres, se condenó en [[contumacia]] en Francia a de Gaulle a quatre anyadas de prisión y a la perduga d'a suya nacionalidat francesa; y o [[2 d'agosto]] de [[1940]] un tribunal melitar francés lo condenó, tamién en contumacia, a [[pena de muerte]], degradaciónmelitar y confiscación d'os suyos biens muebles y inmuebles por ''[[traidoría]], atentato contra la seguridat exterior d'o estato y deserción a l'estranchero en tiempo de guerra dende un territorio en estato de guerra''. En o [[Reino Unito]], de Gaulle teneba l'aduya no nomás de [[Winston Churchill]] y d'o Gubierno britanico, sino tamién d'o Parlamento, d'a prensa y d'a opinión publica britanica, que praban cuenta que de Gaulle heba estato chunto a los britanicos en os suyos piors momentos, quan l'amenaza alemana yera mes gran. Iste soporte britanico (y tamién d'a opinión publica estatounitense) esdevenió un important activo d'a Francia Libre quan aparicioron dimpués tensions con os Gubiernos britanico y estatounitense.