{{zitaCita|Antis d'a fiesta de Pascua, Chesús sapeba que yera plegata la suya ora, la de pasar d'iste mundo ta o Pai. Él, que eba aimau á os suyos que yeran en meyo d'o mundo, lis contrimostró lo suyo amor dica la fin. Mientras zenaban, cuan o diaple eba ya enduzito á Chudas, fillo de Simón Escariot, á traizionar-lo, sapendo que o Pai li eba meso tot en as suyas mans e que de Dios prozedeba e enta Dios tornaba, se debantó d'a mesa, dixó lo manto e, prenendo una toballa, la se ziñó. Dimpués redamó augua en un barreño e se metió á labar-lis os piez á os disziplos e ixecar-lis-ne con a toballa que lebaba ziñita. En arrimar-se ta Pietro iste li dizió:<br />
