Diferencia entre revisiones de «Charles de Gaulle»

Contenido eliminado Contenido añadido
AraBot (descutir | contrebucions)
m clean up, replaced: conyuche → conchuche
Jpbot (descutir | contrebucions)
m replaced: influyencia → influencia (4), cambeyar → cambear
Linia 71:
== Periodo d'entreguerras ==
[[Imachen:Battle of Niemen.jpg|left|thumb|250px|Tropas d'o [[Exercito polaco]] en posicions esfensivas mientres a [[Guerra polaco-sovietica]].]]
En rematar a guerra y estar liberato d'o suyo cautiverio, de Gaulle tornó a la suya carrera melitar. Dende [[1919]] dica [[1921]] fue ninviato a [[Polonia]], un país que heba plegato a la suya independencia, fendo parte d'una mesión melitar franzesa ta aduyar a creyar o nuevo [[Exercito polaco]] mientres que luitaba contra o [[Exercito Royo]] d'a [[Unión Sovietica]] en a [[Guerra polaco-sovietica]]. En ixe inte, pareix que Charles de Gaulle recibió influyenciasinfluencias d'o meyo ambient que i trobó, marcato por l'[[antisemitismo]] y o [[pogrom]]ismo, como recullen as cartas que ninvió a la suya familia:<ref>''Lettres, notes et carnets'', ed. Plon, 1980, tomo 2, p. 28. O sustantivo dezaga de ''d'innombrables'' lo retiró o editor d'a obra.</ref>
 
{{Cita|Et au milieu de tout cela, d'innombrables […] détestés à mort de toutes les classes de la société, tous enrichis par la guerre dont ils ont profité sur le dos des Russes, des boches et des Polonais, et assez disposés à une révolution sociale où ils recueillaient beaucoup d'argent en échange de quelques mauvais coups.}}
Linia 84:
Difuera de Francia, sindembargo, as teyorías de de Gaulle fuoron analizatas por atros melitars con ideyas semilars: [[Basil Liddell Hart]] en o [[Reino Unito]] y [[Heinz Guderian]] en [[Alemanya]], amás de [[Mikhail Tukhachevsky]] en a [[Unión Sovietica]], iste zaguero un antigo conoixito d'os suyos tiempos de prisionero de guerra en Alemanya. Isto estió muit important, en confirmar a Guderian en a vía que yera explorando ya d'antis más, encara que Guderian (o creyador d'a fuerza blindata d'a ''[[Wehrmacht]]'' alemana) adibiba una custión important a la suya teoría d'a ''[[blitzkrieg]]'', a participación decisiva de l'[[aviación melitar]] con papel prencipal, y no nomás subordinato como pensaba de Gaulle. En Francia, os dirichents melitars d'o país confiaban en as posibilidatz esfensivas d'a ''[[Linia Maginot]]'', construyita en a muga franco-alemana, y en una guerra de posicions estaticas, y unatro melitar francés que preconizaba ideyas parellanas yera o coronel [[Émile Mayer]], amigo de de Gaulle.
[[Imachen:CarteLigneMaginot.png|right|thumb|250px|Mapa d'as fortificacions d'a [[Linia Maginot]] construyitas ta una esfensa estatica d'o territorio francés, en contra d'as ideyas de de Gaulle.]]
Charles de Gaulle, que yera d'ideyas monarquicas y muit conservadoras y contrario a o sistema parlamentario d'o suyo país, encara que como melitar que yera no lo deciba ubiertament, fació a suya primera conferencia publica en [[1934]] en a [[Sorbona]] de [[París]], vinclato a o grupo ''Fustel de Coulanges'', que a la vegata feba parte d'os cerclos amanatos a l'''[[Action Française]]''. Sindembargo, istas influyenciasinfluencias conservadoras yeran mediatizatas y matisatas por atras custions: uno d'os suyos mayestros yera o coronel [[Émile Mayer|Mayer]], d'orichen [[Chodigos|chodigo]]; as influyenciasinfluencias en de Gaulle d'a obra de [[Charles Péguy]], melitant de cuchas encara que d'ideyas catolicas, y as influyenciasinfluencias d'[[Henri Bergson]], tamién d'orichen chodigo. Asinas, de Gaulle tamién teneba relación con grupos cristians partidarios d'o [[Frent Popular (Francia)|Frent Popular]] y d'a intervención en a [[Guerra Civil espanyola]] chunto a o rechimen [[Segunda Republica Espanyola|republicán]] contra os sublevatos [[Franquismo|franquistas]], que amás no cal oblidar que yeran aliatos d'a [[Italia]] [[Faixismo|faixista]] de [[Benito Mussolini|Mussolini]] y d'o [[Tercer Reich]] d'[[Adolf Hitler]], y que yeran istos os enemigos prencipals de Francia y contra los qualos se preparaba Francia ta esfender-sen en una guerra.
 
En qualsiquier caso, [[Léon Blum]] heba manifestato a suya hostilidat contra as ideyas de Charles de Gaulle en tres articlos publicatos en o diario socialista ''[[Le Populaire]]'', en temer que ixe exercito profesional preconizato por de Gaulle se destinase a luitar contra o mesmo pueblo francés, como en o caso d'as [[vaga]]s. Y, seguntes amanix en una carta ninviata por de Gaulle a [[Paul Reynaud]] en [[1935]], yera ixo mesmo en o que pensaba de Gaulle. Antiparte, as obras de de Gaulle recibiban l'aplauso de l'''[[Action Française]]''.
Linia 123:
Dende o punto d'anvista d'os territorios colonials franceses, a Francia Libre obtenió o soporte de quantos territorios, a sobén en [[Africa]], en adhibir-se-ie o gubernador [[Félix Éboué]] o [[28 d'agosto]] de 1940: [[Chad]], [[Republica d'o Congo|Congo]] y [[Camerún]], estando conquiesto o [[Gabón]] en noviembre de 1940. Dende ixos territorios partioron tropas francesas enta o norte, enta [[Libia]], ta partecipar chunto a lo [[VIII Exercito (Reino Unito)|VIII Exercito britanico]] en a luita contra l'[[Exercito italián]] y o ''[[Deutsches Afrika Korps]]'' d'[[Erwin Rommel]].
 
En o frent politico, o [[24 de setiembre]] de [[1941]] de Gaulle establió o [[Comité Nacional Francés]], y en [[1941]]-[[1942]] se bi adhibioron a mayor parte d'as organizacions d'a [[Resistencia francesa]] por os contactos feitos por o coronel Passy, [[Pierre Brossolette]] y [[Jean Moulin]]. Asinas, y como conseqüencia, o [[13 de chulio]] de [[1942]] o Comité Nacional Francés fació a proposa de cambeyarcambear oficialment o nombre de ''Francia Libre'' enta ''Francia Combatient'', ta dar asinas cabida a las organizacions d'a Resistencia. Cal parar uenta, sindembargo, que quantas organizacions d'a Resistencia con ideyolochía de cuchas no se bi adhibioron, a lo menos alazetalment, en considerar que ideyolochicament o cheneral Charles de Gaulle yera prou amanato a l'''[[Action Française]]'', ni tampoco bellos grupos de resistents d'ideyolochía de dreita, que u bien continaban pensando que o mariscal [[Philippe Pétain]] podeba liderar una renovación en Francia y que no yera colaboracionista, u bien que desconfiaban de de Gaulle y prefereban tener os suyos contactos dreitament con os servicios secretos britanicos.
 
En ixe inte, de Gaulle tentaba de lograr a continidat de Francia, estando un alazet l'alcuerdo sinyato con o Gubierno britanico o [[7 d'agosto]] de 1940, seguntes o qualo o [[Reino Unito]] aceptaba mantener a integridat de totz os territorios franceses y asegurar a "restauración integral d'a independencia y d'a grandaria (''grandeur'') de Francia" en rematar a guerra. O Gubierno britanico financiaba tamién as actividatz d'a Francia Libre, encara que de Gaulle fació que ixo no estase un gasto, sino un abance financiero a tornar en o futuro, ta no comprometer a independencia d'a Francia Libre. Tamién apareixioron momentos de tensión con os britanicos y dimpués con os estatounitenses quan en aviento de [[1941]] os [[Estatos Unitos]] dentroron en a guerra, tensions que recordaban l'[[anglofobia]] manifestata por de Gaulle mientres os [[anyos 1920]] y d'os [[anyos 1930]]. Ixas tensions, que existioron con [[Winston Churchill]], o primer menistro britanico, fuoron d'una gravedat mes gran con [[Franklin Delano Roosevelt]], o president estatounitense. Roosevelt, encara que yera [[Francofilia|francofilo]], teneba muita decepción en haber-se esboldregato Francia en chunio de 1940 mientres a [[batalla de Francia]], y tamién por os alcuerdos de colaboración d'a [[Francia de Vichy]] con o [[Tercer Reich]]. Antiparte, en os Estatos Unitos bi heba un important nuclio de franceses que no yeran partidarios de de Gaulle y que describiron a suya presonalidat a Roosevelt como a presonalidat d'un chicot aprendiz de dictador. Si amás paramos cuenta de l'actitud d'o cheneral de Gaulle d'esfensa intensiva d'os intreses de Francia, y d'os informes de l'ambachador estatounitense en a Francia de Vichy, con simpatías por Pétain, se puet veyer que l'imachen de de Gaulle no yera muit buena en os ambients politicos estatounitenses amanatos a la Presidencia. Tamién l'actitud d'os estatounitenses yera desfavorable a la continidat d'o sistema colonial, y de Gaulle yera un firme esfensor de l'Imperio colonial francés.