Tabierna
![]() |
Iste articlo ye escrito con as normas graficas EFA. Si quiers, puez aduyar cambiando a la grafía oficial de Biquipedia y sacando dimpués ista plantilla. |
Una tabierna[1] ye un establimiento d'hostelería d'antiga tradición, que sirve virolla y bebida de forma opcional.[2] S'emplega tamién como sinonimo de bar y como uso alterno pa mesón. En o sieglo XXI ya no ye siempre asociau a o tipismo d'a ciudad, puesto u rechión en a que se troba, por efecto d'a creyación de cadenas de marcas u firmas de restauración.[3]

EtimolochíaEditar
O termín «taberna» viene d'o latín (con plural «tabernae»), y designaba un tipo de local comercial ubierto a la carrera d'as ciudatz de l'antiga Roma. Gosaba trobar-se en os baixos d'un edificio («insula»),[4] y disponer d'un solo espacio abovedau. A suya funcionalidat variaba seguntes o tipo d'actividat comercial a la que s'adedicase. Asinas, en un «thermopolium», se daban virollas calients, mientras en un «pistrinum» se vendeba pan, y en as «fulonica» teixius, etc.[4][5]
Orichen historicoEditar
Como establimientos publicos, se decumentan locals parellanos ya en l'anyo 1700 a. C. S'han trobau prebas d'a existencia d'un minchador publico en Echipto en l'anyo 512 a. C.
Puet considerar-se o suyo precedent dreito más antigo a taberna romana («thermopolium» u taberna vinaria),[4] debiu a que se serviba en ellas vin calient. «Habemus pullum, piscem, pernam, panem» (Tenemos pollo, peix, carne, pan), podeba leyer-se en o menú d'una d'istas tabiernas.[5] En Europa, arredol de l'anyo 1200 se decumentan casas de virolla en Londres, París y atras capitals. O primer restaurant ubierto en París teneba a siguient inscripción en a puerta: «Venite ad me omnes qui stomacho laboratoratis et ego restaurabo vos» (Venitz ta yo totz aquells qualos estomagos clamen anguniaus, que yo los restauraré». En a capital francesa, o “tabernero Boulanger” fundó en 1765 un establimiento a on se serviba cordero a la salsa blanca y un caldo, menú que se fació muit popular. Dimpués, Antonio Beauvilliers, patrón d'a Taverne Anglaise estió o primero en dar a o suyo local o nombre de «restaurant», como con afalagadora narración lo describiba o churista Brillat-Savarin en a suya obra Fisiolochía d'o gusto (1825).[6]
ReferenciasEditar
- ↑ (an)/(es) Juan Moneva y Puyol: Vocabulario de Aragón. Edición y estudio de José Luis Aliaga, Xordica Editorial, ISBN 978-84-88920-97-3, 2004, p.427
- ↑ (es) «Taberna». Diccionario de la lengua española (23.ª edición). Real Academia Española y Asociación de Academias de la Lengua Española (2014). Madrit. Espasa. ISBN 978-84-670-4189-7.
- ↑ (es) Taberna. Wordreference
- ↑ 4,0 4,1 4,2 (es) "Léxico de arte". Rosina Lajo Pérez. 1990. Akal. Madrit. ISBN 978-84-460-0924-5. Pach. 194
- ↑ 5,0 5,1 (es) Las tabernas, bares y restaurantes en el mundo romano. Arterural.com. 3 de chinero de 2016
- ↑ (es) Restaurantes: origen e historia. Antonio Montecinos. 22 de chunio de 2017. Wordpress.com
Vinclos externosEditar
- Se veigan as imachens de Commons sobre as tabernas.