Pasau pluscuamperfecto d'indicativo en francés

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Tiempos verbals
en francés
Modo indicativo

Present
Pasau perfecto simple
Pasau imperfecto
Pasau perfecto composau
Pasau anterior
Pasau plusquamperfecto
Futuro simple
Futuro perfecto

Modo condicional

Condicional simple
Condicional perfecto

Modo subchuntivo

Present
Pasau imperfecto
Pasau perfecto
Pasau plusquamperfecto

Modo imperativo

Imperativo present
Imperativo pasau

Modo infinitivo

Infinitivo simple
Infinitivo composau

Modo participio

Participio pasau
Participio present

Modo cherundio

Cherundio

Tiempos perifrasticos

Present progresivo
Pasau recient
Futuro proximo

O pasau plusquamperfecto d'indicativo en francés (passé plus-que-parfait) indica una acción rematada que en precede a un atra en o pasau. Se fa con o participio pasau seguindo a un auxiliar conchugau en pasau imperfecto y que puede estar avoir ("haber") u être ("ser").[1]

Formación editar

En a mes gran part d'os casos l'auxiliar ye avoir ("avoir"), pero se fa servir être ("ser") en os verbos pronominals y os verbos de movimiento:

Pasau plusquamperfecto d'indicativo con auxiliar avoir editar

Se presenta tipicament en verbos transitivos, encara que esta construcción se puede trobar con verbos intransitivos ni pronominals ni de movimiento.

Persona Chanter Equivalencia en aragonés: Cantar
1ª Sing. J'avais chanté Yo heba cantau
2ª Sing. Tu avais chanté Tu hebas cantau
3ª Sing. Il avait chanté, elle avait chanté Ell heba cantau, ella heba cantau
1ª Plur. Nous avions chanté Nusatros hébanos cantau
2ª Plur. Vous aviez chanté Vusatros hébatz cantau
3ª Plur. Ils avaient chanté, elles avaient chanté Ell(o)s heban cantau, ellas heban cantau

Pasau plusquamperfecto d'indicativo con auxiliar être editar

Os verbos nâitre ("naixer") y mourir ("morir"), os verbos de movimiento y os verbos pronominals se conchugan con o verbo auxiliar être ("ser"), y presentan un participio pasau en concordancia gramatical con o subchecto.

Persona Aller
1ª Sing. J'étais allé, je étais allée
2ª Sing. Tu étais allé, tu étais allée
3ª Sing. Il était allé, elle était allée
1ª Plur. Nous étions allés, nous étions allées
2ª Plur. Vous étiez allés, vous étiez allées
3ª Plur. Ils étaient allés, elles étaient allées

Emplego editar

O pasau plusquamperfecto d'inficativo nunca no se fa servir solo porque explica l'anterioridat d'un feito en relación a un atro, tamién pasau, y que s'expresa con o pasau composau u con o pasau imperfecto.

Un adverbio que se troba a sobén con este tiempo verbal ye deja ("ya").

Referencias editar

  1. (fr) Patrick Guédon, Sylvie Poisson-Quinton: La grammaire du français. Editions Maison des Langues, 2016. pp 40-41.

Bibliografía editar

Se veiga tamién editar


O pasau plusquamperfecto d'indicativo en aragonés y atras luengas romances
pasau plusquamperfecto d'indicativo en galaicoportugués | pasau plusquamperfecto d'indicativo en astur-leyonés | pasau plusquamperfecto d'indicativo en castellano | pasau plusquamperfecto d'indicativo en aragonés | pasau plusquamperfecto d'indicativo en catalán | pasau plusquamperfecto d'indicativo en occitán | pasau plusquamperfecto d'indicativo en francés | pasau plusquamperfecto d'indicativo en italiano | pasau plusquamperfecto d'indicativo en rumano