Pablo González del Amo

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Pablo González del Amo
Información personal
Nombre real Pablo González del Amo
Calendata naiximiento: 1927
Puesto naiximiento: Madrit (Espanya)
Calendata muerte: 4 d'agosto de 2004
Puesto muerte: Madrit (Espanya)
Ocupación: Montador cinematografico
Premio Nacional de Cinematografía:
-1983: Premio Nacional de Cinematografía

Pablo González del Amo (encara que a sobén feba servir cuantos nombres artisticos, como Pablo G. Del Amo, Pablo Del Amo, Pablo G. de Amo, Pablo de Amo, Pablo García del Amo u Pablo del Amo), naixito de Madrit en 1927 y muerto en ixa mesma capital o 4 d'agosto de 2004, estió un destacato montador cinematografico espanyol, activo en o cine espanyol dende meyatos d'os anyos 1950 dica la suya muerte y con cuantos premios recibitos mientres a suya labor cinematografica.

D'entre a suya filmografía, se puet destacar bellas cintas como La caza (1966, Carlos Saura), Peppermint Frappé (1967, Carlos Saura), El padre Coplillas (1968, Ramón Comas), Ana y los lobos (1973, Carlos Saura), El espíritu de la colmena (1973, Víctor Erice), Cría cuervos (1976, Carlos Saura), Mamá cumple 100 años (1979, Carlos Saura), Bodas de sangre (1981, Carlos Saura), El caso Almería (1984, Pedro Costa), Tasio (1984, Montxo Armendáriz), La corte de Faraón (1985, José Luis García Sánchez), El viaje a ninguna parte (1986, Fernando Fernán Gómez), Divinas palabras (1987, José Luis García Sánchez), El mar y el tiempo (1989, Fernando Fernán Gómez), ¡Ay, Carmela! (1990, Carlos Saura), Tirano Banderas (1993, José Luis García Sánchez), u El perro del hortelano (1996, Pilar Miró).

Premios editar

Pablo González del Amo recibió en 1983 un Premio Nacional de Cinematografía por a suya labor cinematografica.

Vinclos externos editar


Predecesor:
Rafael Azcona
Premio Nacional de Cinematografía
1983
Succesor:
Francisco Rabal