Bonaventura Gran

frare franciscà, proclamau beato por l'Ilesia catolica
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Miquel Baptista Gran Peris (Riudoms (Catalunya), 24 de noviembre de 1620 - Roma (Italia), 11 de setiembre de 1684) conoixiu actualment como Beato Bonaventura Gran u como Fra Bonaventura de Barcelona en vida suya, va estar un frare franciscano, proclamau beato por l'Ilesia catolica.[1]

Beato Bonaventura Gran

Información personal
Nombre Beato Bonaventura Gran
Apodo: {{{apodo}}}
Naiximiento 1620
Riudoms (Catalunya)
Muerte 1684
Roma (Italia)
Información relichiosa
Festividat 11 de setiembre
Venerau en Ilesia catolica
Simbolochía {{{simbolochía}}}
Patronache {{{patronache}}}
Centro de pelegrinache {{{puesto pelegrinache}}}
Ordens {{{orden}}}
Beatificación 21 de mayo de 1906
por Pío X
Canonización {{{canonización}}}
Qüestions {{{qüestions}}}

Biografía editar

Va naixer a Riudoms (Catalunya) o 24 de noviembre de 1620 en una modesta casa d'o que se conoixeba como carrer d'a Pocha y que hue porta o suyo nombre. Dimpués de casar-se con 18 anyos por deseyo de su pai y quedar viudo en pocos meses, dentró en o convento d'os franciscanos de Santo Miquel de Escornalbou y fació a profesión relichiosa o 14 de chulio de 1641 an cambió o suyo nombre por o de Bonaventura. En os siguients anyos va estar destinau a Móra d'Ebre, Figueras, la Bisbal d'Empordà y Terrassa án da nombre a un carrer.[2]

O 1658 va estar ninviau a Roma án funda o Santo Retir que son cuatro conventos a la provincia de Roma, entre éls Santo Bonaventura a o Palatino. Estió consellero de cuatro papas: Aleixandre VII, Climent IX, Climent X y Inocencio XI. O 1662 va fundar a Roma a Riformella, un movimiento de reforma a o si de l'Orde d'os Frares Menors Reformaus de l'Estricta Observancia, por tal que os frares y preveyiés franciscanos que se dedicaban a l'apostolat popular podesen replegar-se en casas de recullimiento y retir espiritual, vivindo asinas l'esprito fundacional de l'orde franciscà.[2]

L'anyo 1679, a petición d'os churaus riudomencs ninvió dende Roma as relíquies de Santo Bonifaci, Santo Julià y Santo Vicenç. Dende alavez, o segundo domingo de mayo se celebra a Riudoms a fiesta d'as Santas Relíquies.[3]

Murió a Roma l'11 de setiembre de 1684.

Veneración editar

O 1775 estió declarau venerable y o 1906 estió beatificau por o Papa Santo Pío X, dimpués d'haber-se prebau dos curacions miraculosas. L'una o 1790 en qué una muller va quedar en un estau gravíssim dimpués de cayer d'o caballo y se va curar inexplicablement dimpués d'haber-lo invocau. L'atra, o 1818 en qué unatra muller, quedó inconscient entre tres días dimpués d'un part y se curó instantaniament dimpués d'aplicar-se-le una relíquia d'o venerable.

A Riudoms se conservan as suyas espullas dende 1972, anyo en qué se van transponer dende Roma. Actualment se troban a la capiella d'o Santismo de l'Ilesia de Sant Chaime Apóstol. A Riudoms i hai una gran devoción por o Beato Bonaventura y se celebra una fiesta en a suya honor cada 24 de noviembre án se quitan as suyas restas en procesión por o lugar.

Referencias editar

  1. Bonaventura de Barcelona a l'Enciclopedia Catalana(ca)
  2. 2,0 2,1 Beato Bonaventura Gran da Barcellona(it)
  3. Corts, Joan-Ramon; Toda, Josep M. (noviembre de 2000), Riudoms. 850 anys d'història, llengua i cultura, 162, Valls: Cossetània Edicions. ISBN 84-89890-81-1.

Vinclos externos editar