Diferencia entre revisiones de «José de Palafox y Melci»

Contenido eliminado Contenido añadido
Xqbot (descutir | contrebucions)
m r2.5.2) (robot Modificado: es:José de Palafox
AraBot (descutir | contrebucions)
m clean up, replaced: abiento → aviento, resistenzia → resistencia (2)
Linia 20:
'''José Rebolledo de Palafox y Melci''', [[ducato de Zaragoza|duque de Zaragoza]], ([[Zaragoza]], [[1776]] - [[Madrit]], [[15 de febrero]] de [[1847]]) estió un melitar [[Aragón|aragonés]].
 
De familia nople, fue educato en a cort espanyola. Pertenexió a lo cuerpo de ''Reals Guardias de Corps'' dende [[1792]]. Quan esclató a [[Guerra d'a Independenzia Española|Guerra d'a Independenzia]] en [[1808]], Palafox ya yera brigadier e acompañó a [[Ferrando VII d'Espanya|Ferrando VII]] ta [[Bayona]]. Dimpués de intentar sin esito de preparar chunto con atros a fuyita de Ferrando VII, fuó ta [[Espanya]] e dimpués d'un corto periodo de retiro, se situó a la capeza d'a resistenziaresistencia [[Aragón|aragonesa]]. O [[25 de mayo]] de [[1808]] fue proclamato por o pueblo como gubernador de [[Zaragoza]] e capitán cheneral d'[[Aragón]].
 
Encara que no bi eba muitos [[diner]]s e tropas regulars, no perdió tiempo e declaró a [[guerra]] a [[Francia]], que ya eba embadito los territorios bezins de [[Catalunya]] e [[Navarra]]. No abió que asperar muito a l'ataque d'as tropas franzesas, prenzipiando asinas os [[Setios de Zaragoza]].
 
Como [[Zaragoza]] yera una ziudat fortificata as suyas esfensas yeran pocas e antigas, e amás bi eba poca [[munizión]]. As esfensas resistioron, pero poco tiempo. Manimenos, estió dende l'inte quan prenzipió a resistenziaresistencia d'a ziudat. Una semana de luitas en as carreras fazió que as tropas [[Francia|franzesas]] preneran meya ziudat, pero lo chirmán de Palafox consiguió aforzar a suya dentrata en a ziudat con 3000 ombres. Alentatos por as clamatas de Palafox e os liders d'o pueblo, os abitants dezidioron resitir metro a metro a la presa d'os bicos que encara teneban en o suyo poder. A ideya yera retirar-se a lo bico d'o [[Rabal (Zaragoza)|Rabal]], a l'atro canto de l'[[Ebro]], si yera menester, destruyendo lo puent en caso estremo. A luita, que continó nueu días más, remató con a retirata d'as tropas franzesas o [[14 d'agosto]], dimpués d'un [[setio]] que eba durato 61 días en total.
 
Palafox miró d'aprobeitar la situazión e reyalizó una chicota campaña a campo ubierto. Pero quan o exerzito d'o mesmo [[Napolión Bonaparte|Napolión]] dentró en [[Espanya]] e prenzipió a ganar [[batalla]]s, Palafox abió de retirar-se ta [[Zaragoza]].
Linia 30:
En [[Zaragoza]] s'enfrentó a un segundo setio encara más eroico que o primer. O setio remató dimpués de tres meses con a cayita de Zaragoza en mans [[Francia|franzesas]]. A ziudat cayó nomás quan s'aturó a resistencia, ya que yera en ruinas e a luita e as [[malautía]]s eban reduzito a menos d'a metat a la poblazión. A capitulazión se reyalizó con a oposizión de Palafox, que yera malauto.
 
Dimpués d'o setió le s'engarcholó en Francia, en [[Vincennes]], e no podió tornar ta [[Espanya]] dica [[abientoaviento]] de [[1813]], quan se siñó lo [[tractato de Valençay]]. En [[chunio]] de [[1814]] fue restaurato en as suyas funzions como capitán cheneral d'[[Aragón]], pero se retiró poco dimpués e dixo de partizipar en a vida publica.
 
De [[1820]] a [[1823]] [[Ferrando VII d'Espanya|Fernando VII]] le nombró comandant d'a [[Guardia Reyal]], pero más tardi le quitó totas as suyas onors e cargos por simpatías que teneba con os [[liberalismo|liberals]]. Palafox se mantenió retirato muitos años.