Diferencia entre revisiones de «Charles de Gaulle»
Contenido eliminado Contenido añadido
clean up, replaced: eixercito → exercito, Eixercito → Exercito (17) |
m clean up, replaced: a más → amás (2), a mas → amás (4) |
||
Linia 81:
En ixe inte, Charles de Gaulle publicó as suyas teorías sobre l'arte d'a guerra y d'a scencia melitar, dividitas en quatre libros: ''La Discorde chez l'ennemi'' ([[1924]]), ''Le Fil de l'épée'' ([[1932]]), ''Vers l'armée de métier'' ([[1934]]) y ''La France et son armée'' ([[1938]]). En istas obras feba reflexions sobre os cambeyos en a guerra provocatos por l'aparición d'armas nuevas (o [[tanque]] y l'[[avión]]). Asinas, creyeba que encara que yera important disposar en Francia de [[Fortificación|fortificacions]] estaticas ta a esfensa d'o suyo territorio, tamién yera important disponer, como deciba [[Jean-Baptiste Eugène Estienne]] (considerato o pai de l'arma blindata francesa) d'un cuerpo poderoso de [[Tanque|carros de combate]] ta unir a capacidat de disparo (u potencia de fuego) con a movilidat, caracteristicas propias d'os [[Tanque|blindatos]], fendo posible asinas a creyación d'una fuerza que podese fer penetracions en a retaguardia enemiga. Tamién consideraba que ta fer ixo posible calía contar no nomás con un Exercito formato por [[conscripción]], sino tamién con un continchent de soldatos profesionals altament cualificatos en estar a suya profesión a profesión de [[melitar]], y no estar nomás a suya presencia en o Exercito limitata a un periodo curto de tiempo. Istas teyorías no fuoron bien acullitas, encara que sí cuacoron a la extrema dreita nacionalista d'''[[Action Française]]'' (con elochios de presonalidatz como [[Charles Maurras]] u [[Jacques Bainville]]) y a bells politicos de dreita preocupatos por a renaixencia d'o [[nacionalismo alemán]] en l'[[Alemanya de Weimar]] que ya esdebeniba o [[Tercer Reich]] d'[[Adolf Hitler]], como [[Paul Reynaud]] u [[Philippe Serre]].
[[Imachen:Tanks FT-17.jpg|left|thumb|250px|[[Tanques]] ''[[Renault FT-17]]'' de fabricación francesa en servicio con o [[Exercito polaco]] mientres a [[Guerra polaco-sovietica]], a on ye fácil que de Gaulle veyese o suyo papel melitar en acción.]]
Difuera de Francia, sindembargo, as teyorías de de Gaulle fuoron analizatas por atros melitars con ideyas semilars: [[Basil Liddell Hart]] en o [[Reino Unito]] y [[Heinz Guderian]] en [[Alemanya]],
[[Imachen:CarteLigneMaginot.png|right|thumb|250px|Mapa d'as fortificacions d'a [[Linia Maginot]] construyitas ta una esfensa estatica d'o territorio francés, en cuentra d'as ideyas de de Gaulle.]]
Charles de Gaulle, que yera d'ideyas monarquicas y muit conservadoras y contrario a o sistema parlamentario d'o suyo país, encara que como melitar que yera no lo deciba ubiertament, fació a suya primera conferencia publica en [[1934]] en a [[Sorbona]] de [[París]], vinclato a o grupo ''Fustel de Coulanges'', que a la vegata feba parte d'os cerclos amanatos a l'''[[Action Française]]''. Sindembargo, istas influyencias conservadoras yeran mediatizatas y matisatas por atras custions: uno d'os suyos mayestros yera o coronel [[Émile Mayer|Mayer]], d'orichen [[Chodigos|chodigo]]; as influyencias en de Gaulle d'a obra de [[Charles Péguy]], melitant de cuchas encara que d'ideyas catolicas, y as influyencias d'[[Henri Bergson]], tamién d'orichen chodigo. Asinas, de Gaulle tamién teneba relación con grupos cristians partidarios d'o [[Frent Popular (Francia)|Frent Popular]] y d'a intervención en a [[Guerra Civil espanyola]] chunto a o rechimen [[Segunda Republica Espanyola|republicán]] cuentra os sulevatos [[Franquismo|franquistas]], que
En qualsiquier caso, [[Léon Blum]] heba manifestato a suya hostilidat cuentra as ideyas de Charles de Gaulle en tres articlos publicatos en o diario socialista ''[[Le Populaire]]'', en temer que ixe exercito profesional preconizato por de Gaulle se destinase a luitar cuentra o mesmo pueblo francés, como en o caso d'as [[vaga]]s. Y, seguntes amanix en una carta ninviata por de Gaulle a [[Paul Reynaud]] en [[1935]], yera ixo mesmo en o que pensaba de Gaulle. Antiparte, as obras de de Gaulle recibiban l'aplauso de l'''[[Action Française]]''.
Linia 99:
{{Articlo principal|batalla de Francia}}
[[Imachen:Bundesarchiv Bild 101I-127-0369-21, Im Westen, zerstörter französischer Panzer Char B1.jpg|left|thumb|250px|Carro de combate francés modelo [[Tanque B1|B1]] albandonato o [[14 de mayo]] de [[1940]] en o sector de [[Namur]], en [[Belchica]].]]
Tres días antis de prencipiar l'ataque alemán, se comunicó a o coronel Charles de Gaulle que iba a estar nombrato Comandant en Cabo d'a [[4ª División Blindata de Reserva]], que alavez yera
[[Imachen:Bundesarchiv Bild 146-1981-060-03, Frankreich, Infanterie auf dem Marsch.jpg|right|thumb|250px|[[Infantería]] d'a ''[[Wehrmacht]]'' alemanmientras a [[batalla de Francia]].]]
O [[28 de mayo]], a 4ª División Bilndata de Reserva, luego d'un viache de 200 [[km]] tornó a atacar a los alemans, ista vegata en o sector d'[[Abbeville]], fendo arredol de 400 prisioners a los alemans.
Linia 116:
Dende ixe inte, Charles de Gaulle s'adedicó, dende o suyo exilio en Londres, a debantar un estructura politica y melitar dita [[Francia Libre]], no tanto ta continar a luit contra os alemans como adedicata a lograr a supervivencia de [[Francia]] chunto a los [[Aliatos (Segunda Guerra Mundial)|Aliatos]]. As suyas perspectivas no yeran pas asinas de creyar unas tropas ta meter-las a disposición d'os Aliatos en a guerra, sino de creyar un estato con os suyos atributos de sobiranía y de lechitimitat, incluyendo-ie o control d'a lo menos parte d'o suyo territorio. Por ixo preteneba a encorporación d'os territorios d'as [[colonias de Francia]], que no yeran ocupatas por as tropas alemanas, esdevenindo asinas istos territorios a plataforma u alazet ta la reconquiesta d'a Francia metropolitana.
Asinas, dende o verano de [[1940]], con nomás una chicota colla de voluntarios (bell uns d'istos voluntarios yeran [[Aragón|aragoneses]] u d'atros puestos d'[[Espanya]], antigos combatients d'o [[Exercito Popular Republicán]] mientres a [[Guerra Civil espanyola]]), s'establioron una [[Armata]] ([[Armata d'a Francia Libre]], ''Forces Navales Françaises Libres'' u FNFL en [[Idioma francés|francés]]), una [[Aviación melitar]] ([[Fuerzas Aerias d'a Francia Libre]], ''Forces Aériennes Françaises Libres'' u FAFL) y un [[Exercito]] ([[Fuerzas d'a Francia Libre]], ''Forces Françaises Libres'' u FFL),
mientres, se condenó en [[contumacia]] en Francia a de Gaulle a quatre anyadas de prisión y a la perduga d'a suya nacionalidat francesa; y o [[2 d'agosto]] de [[1940]] un tribunal melitar francés lo condenó, tamién en contumacia, a [[pena de muerte]], degradaciónmelitar y confiscación d'os suyos biens muebles y inmuebles por ''[[traidoría]], atentato contra la seguridat exterior d'o estato y deserción a l'estranchero en tiempo de guerra dende un territorio en estato de guerra''. En o [[Reino Unito]], de Gaulle teneba l'aduya no nomás de [[Winston Churchill]] y d'o Gubierno britanico, sino tamién d'o Parlamento, d'a prensa y d'a opinión publica britanica, que praban cuenta que de Gaulle heba estato chunto a los britanicos en os suyos piors momentos, quan l'amenaza alemana yera mes gran. Iste soporte britanico (y tamién d'a opinión publica estatounitense) esdevenió un important activo d'a Francia Libre quan aparicioron dimpués tensions con os Gubiernos britanico y estatounitense.
Linia 124:
En o frent politico, o [[24 de setiembre]] de [[1941]] de Gaulle establió o [[Comité Nacional Francés]], y en [[1941]]-[[1942]] se bi adibioron a mayor parte d'as organizacions d'a [[Resistencia francesa]] por os contactos feitos por o coronel Passy, [[Pierre Brossolette]] y [[Jean Moulin]]. Asinas, y como conseqüencia, o [[13 de chulio]] de [[1942]] o Comité Nacional Francés fació a proposa de cambeyar oficialment o nombre de ''Francia Libre'' enta ''Francia Combatient'', ta dar asinas cabida a las organizacions d'a Resistencia. Cal parar uenta, sindembargo, que quantas organizacions d'a Resistencia con ideyolochía de cuchas no se bi adibioron, a lo menos alazetalment, en considerar que ideyolochicament o cheneral Charles de Gaulle yera prou amanato a l'''[[Action Française]]'', ni tampoco bellos grupos de resistents d'ideyolochía de dreita, que u bien continaban pensando que o mariscal [[Philippe Pétain]] podeba liderar una renovación en Francia y que no yera colaboracionista, u bien que desconfiaban de de Gaulle y prefereban tener os suyos contactos dreitament con os servicios secretos britanicos.
En ixe inte, de Gaulle tentaba de lograr a continidat de Francia, estando un alazet l'alcuerdo signato con o Gubierno britanico o [[7 d'agosto]] de 1940, seguntes o qualo o [[Reino Unito]] aceptaba mantener a integridat de totz os territorios franceses y asegurar a "restauración integral d'a independencia y d'a grandaria (''grandeur'') de Francia" en rematar a guerra. O Gubierno britanico financiaba tamién as actividatz d'a Francia Libre, encara que de Gaulle fació que ixo no estase un gasto, sino un avance financiero a tornar en o futuro, ta no comprometer a independencia d'a Francia Libre. Tamién apareixioron momentos de tensión con os britanicos y dimpués con os estatounitenses quan en aviento de [[1941]] os [[Estatos Unitos]] dentroron en a guerra, tensions que recordaban l'[[anglofobia]] manifestata por de Gaulle mientres os [[anyos 1920]] y d'os [[anyos 1930]]. Ixas tensions, que existioron con [[Winston Churchill]], o primer menistro britanico, fuoron d'una gravedat mes gran con [[Franklin Delano Roosevelt]], o president estatounitense. Roosevelt, encara que yera [[Francofilia|francofilo]], teneba muita decepción en haber-se esboldregato Francia en chunio de 1940 mientres a [[batalla de Francia]], y tamién por os alcuerdos de colaboración d'a [[Francia de Vichy]] con o [[Tercer Reich]]. Antiparte, en os Estatos Unitos bi heba un important nuclio de franceses que no yeran partidarios de de Gaulle y que describiron a suya presonalidat a Roosevelt como a presonalidat d'un chicot aprendiz de dictador. Si
En ixas condicions, o Gubierno estatounitenses yera partidario de fer esdevenir a Francia una nación más feble y o suyo plan alazetal ta dixar o territorio francés reconquiesto en mans d'un ''[[Allied Military Government of Occupied Territories]]'' (AMGOT) quan s reconquiriese en [[1944]], en ye una conseqüencia.
Linia 131:
==== Africa d'o Norte ====
{{Articlo principal|Operación Torch}}
Quan o [[8 de noviembre]] de [[1942]], con a dita ''[[Operación Torch]]'' tropas d'o [[Exercito estatounitense]] y d'o [[Exercito britanico]] desembarcoron en [[Africa d'o Norte]] ta conquerir as colonias de [[Marruecos]], [[Alcheria]] y [[Túniz]], debito a las presions estatounitenses as tropas d'a Francia Libre no parteciporon en os desembarcos. Encara que as tropas d'a [[Francia de Vichy]] luitoron activament contra las tropas aliatas que i desembarcoron, o Gubierno estatounitense prencipió conversas con l'almirant [[François Darlan]], uno d'os prencipals representants d'o Gubierno de Vichy que en ixe inte se trobaba en [[Alcher]]. Quan l'almirant fue asasinato en represalia por a suya politica de colaboracionismo por un choven melitant gaullista, encara preboron os estatounitenses de contactar con o cheneral [[Henri Giraud]], tentando d'estblir un contrapeso a lo cheneral de Gaulle. Sindembargo, de Gaulle plegó a Alcher en mayo de [[1943]] y desactivó a escape a Giraud creyando de conchunto con iste zaguer o ''[[Comité Français de la Libération Nationale]]'' (CFLN) prenendo
==== Normandía y Francia ====
|