En a [[Edat de Bronze]] las fabricaban de [[fierro]] u [[cobre]] de forma semellant a las [[neolitico|neoliticas]]. As estrals de [[cobre]] yeran ligatas en un palo igual que las més antigas, meyant esberlas y una ansa que las heba de mantener unitas ta l'astil. [[Persia|Persas]] y [[Echipto|echipcians]] en heban feto de fierro y [[bronze]] como [[arma]]s, perque se n'han trobato eixemplos en bellas tumbas [[faraón|faraonicas]] y altras amaneixen representatas en pinturas. Tamién fuoron emplegatas per os pueblos [[Antiga Grecia|prehelenos]] tal como s'ha amostrato en os chacimientos de [[Troya]].
Os [[Antiga Grecia|griegos]] no en fayoron guaire uso, pero ta os [[Imperio Román|romans]] estió una [[arma]] destacata dintro d'os [[eixercitoexercito]]s, os quals la emplegoron como equipamiento t'as tropas auxiliars y como distintivo d'os ''lictors'', os cuals en heban portiato de dos cantos mesas a dintro d'as suyas ''fasces''. Estió, a més, arma d'os [[Pueblos chermanicos|chermanos]], en especial d'os [[Pueblo franco|francos]] y entre tota la [[Edat Meya|Alta Edat Meyana]] estió un arma muito emplegata per gran parte d'os eixercitosexercitos [[Europa|europeus]], mientres que manteneba similaridatz abundants con as ferramientas d'o mesmo nombre. Dende fins d'o [[sieglo XIV]] la evolución d'as estrals de guerra las ha levato enta disenyos més elaboratos que no as de treballo, prenendo la forma d'una astral de dople canto en o caso d'as primeras que gosaba a cullir-se en l'alto d'un astil més similar a la uno d'una [[lanza]], escomenzando-se en ixes anyos a epoca en que s'emplegoron més que més como las [[alabarda]]s. Arredol d'a segunda metat d'o [[sieglo XVII]] deixó d'estar una arma popular d'entre os eixercitosexercitos de tierra, y quedó només emplegata en as batallas navals, a on dica bien dentrato lo [[sieglo XIX]] se continó fendo-la servir. Ixa forma peculiar yera clamata ''estral d'abordamiento''.
