Diferencia entre revisiones de «Charles de Gaulle»
Contenido eliminado Contenido añadido
m cambeyo..., replaced: cevil → civil, Cevil → Civil (2) |
clean up, replaced: eixercito → exercito, Eixercito → Exercito (17) |
||
Linia 64:
En prencipiar a [[Primera Guerra Mundial]], Charles de Gaulle yera [[tinent]], y puyó a o ran de [[capitán]] en chinero de [[1915]].<ref name="Gaullisme14-18">{{fr}} [http://www.gaullisme.fr/cdg_14_18.htm ''Charles de Gaulle pendant la grande guerre''].</ref> Ya heba recibito una ferita de guerra en o [[chenullo]] mientres a suya primera acción de guerra, en [[Dinant]], o [[15 d'agosto]] de [[1914]], y recibió a suya segunda ferita de guerra en a [[man]] cucha o [[10 de marzo]] de [[1915]], mientres a [[batalla d'o Somme]], quan ya s'heba encorporato a un nuevo destín en o [[33º Rechimiento d'Infantería (Francia)|33º Rechimiento d'Infantería]], en a rechión de [[Campanya-Ardenas]].
O [[2 de marzo]] de [[1916]] o suyo rechimiento fue destruyito por os alemans mientres esfendía o [[fuerte de Douaumont]], en [[Douaumont]], a man d'a fortificación francesa de [[Verdun]], mientres a [[batalla de Verdun]]. Ferito por os alemans a la [[bayoneta]] en a [[garra]] cucha, cayó [[prisionero de guerra]] d'as tropas d'o [[
Asinas, fue ninviato a un campo de prisioners de guerra en [[Ingolstadt]] ([[Baviera]]), a on os alemans ninviaban os oficials que heban prebato de fuyir. En ixe campo yeran tamién o futuro cheneral [[Georges Catroux]], l'aviador [[Roland Garros]], o periodista [[Rémy Roure]] y tamién o futuro mariscal sovietico [[Mikhail Tukhachevsky]]. De Gaulle encara tentó de fuyir atras 5 vegatas, sin d'exito. No tornó a Francia dica la suya liberación dimpués d'a sinyatura de l'[[armisticio de Compiègne]] l'[[11 de noviembre]] de [[1918]], encara que recibió a Cruz de Caballero d'a [[Lechión d'Honor]] y a ''[[Croix de guerre 1914-1918]]'' con estrela de bronze.<ref name="Gaullisme14-18"/>
== Periodo d'entreguerras ==
[[Imachen:Battle of Niemen.jpg|left|thumb|250px|Tropas d'o [[
En rematar a guerra y estar liberato d'o suyo cautiverio, de Gaulle tornó a la suya carrera melitar. Dende [[1919]] dica [[1921]] fue ninviato a [[Polonia]], un país que heba plegato a la suya independencia, fendo parte d'una mesión melitar franzesa ta aduyar a creyar o nuevo [[
{{Cita|Et au milieu de tout cela, d'innombrables […] détestés à mort de toutes les classes de la société, tous enrichis par la guerre dont ils ont profité sur le dos des Russes, des boches et des Polonais, et assez disposés à une révolution sociale où ils recueillaient beaucoup d'argent en échange de quelques mauvais coups.}}
Linia 79:
En [[1925]] fue destinato a o Estato Mayor d'o [[Philippe Pétain|mariscal Pétain]], vicepresident d'o Consello Cheneral d'a Guerra, y en [[1927]] fue destinato a mandar un [[batallón]] de cazataires en [[Trier]], en o territorio de l'[[Alemanya de Weimar]] ocupato por os franceses. En [[1929]] y dica [[1931]] fue destinato a l'[[Orient Meyo]], a o protectorato francés de [[Siria]], residindo en a ciudat de [[Beirut]] (hue a [[Capital (politica)|capital]] d'o [[Liban]]) con a suya familia, dica tornar a [[París]] destinato a la Secretaría Cheneral d'a Esfensa Nacional.
En ixe inte, Charles de Gaulle publicó as suyas teorías sobre l'arte d'a guerra y d'a scencia melitar, dividitas en quatre libros: ''La Discorde chez l'ennemi'' ([[1924]]), ''Le Fil de l'épée'' ([[1932]]), ''Vers l'armée de métier'' ([[1934]]) y ''La France et son armée'' ([[1938]]). En istas obras feba reflexions sobre os cambeyos en a guerra provocatos por l'aparición d'armas nuevas (o [[tanque]] y l'[[avión]]). Asinas, creyeba que encara que yera important disposar en Francia de [[Fortificación|fortificacions]] estaticas ta a esfensa d'o suyo territorio, tamién yera important disponer, como deciba [[Jean-Baptiste Eugène Estienne]] (considerato o pai de l'arma blindata francesa) d'un cuerpo poderoso de [[Tanque|carros de combate]] ta unir a capacidat de disparo (u potencia de fuego) con a movilidat, caracteristicas propias d'os [[Tanque|blindatos]], fendo posible asinas a creyación d'una fuerza que podese fer penetracions en a retaguardia enemiga. Tamién consideraba que ta fer ixo posible calía contar no nomás con un
[[Imachen:Tanks FT-17.jpg|left|thumb|250px|[[Tanques]] ''[[Renault FT-17]]'' de fabricación francesa en servicio con o [[
Difuera de Francia, sindembargo, as teyorías de de Gaulle fuoron analizatas por atros melitars con ideyas semilars: [[Basil Liddell Hart]] en o [[Reino Unito]] y [[Heinz Guderian]] en [[Alemanya]], a más de [[Mikhail Tukhachevsky]] en a [[Unión Sovietica]], iste zaguero un antigo conoixito d'os suyos tiempos de prisionero de guerra en Alemanya. Isto estió muit important, en confirmar a Guderian en a vía que yera explorando ya d'antis más, encara que Guderian (o creyador d'a fuerza blindata d'a ''[[Wehrmacht]]'' alemana) adibiba una custión important a la suya teoría d'a ''[[blitzkrieg]]'', a participación decisiva de l'[[aviación melitar]] con papel prencipal, y no nomás subordinato como pensaba de Gaulle. En Francia, os dirichents melitars d'o país confiaban en as posibilidatz esfensivas d'a ''[[Linia Maginot]]'', construyita en a muga franco-alemana, y en una guerra de posicions estaticas, y unatro melitar francés que preconizaba ideyas parellanas yera o coronel [[Émile Mayer]], amigo de de Gaulle.
[[Imachen:CarteLigneMaginot.png|right|thumb|250px|Mapa d'as fortificacions d'a [[Linia Maginot]] construyitas ta una esfensa estatica d'o territorio francés, en cuentra d'as ideyas de de Gaulle.]]
Charles de Gaulle, que yera d'ideyas monarquicas y muit conservadoras y contrario a o sistema parlamentario d'o suyo país, encara que como melitar que yera no lo deciba ubiertament, fació a suya primera conferencia publica en [[1934]] en a [[Sorbona]] de [[París]], vinclato a o grupo ''Fustel de Coulanges'', que a la vegata feba parte d'os cerclos amanatos a l'''[[Action Française]]''. Sindembargo, istas influyencias conservadoras yeran mediatizatas y matisatas por atras custions: uno d'os suyos mayestros yera o coronel [[Émile Mayer|Mayer]], d'orichen [[Chodigos|chodigo]]; as influyencias en de Gaulle d'a obra de [[Charles Péguy]], melitant de cuchas encara que d'ideyas catolicas, y as influyencias d'[[Henri Bergson]], tamién d'orichen chodigo. Asinas, de Gaulle tamién teneba relación con grupos cristians partidarios d'o [[Frent Popular (Francia)|Frent Popular]] y d'a intervención en a [[Guerra Civil espanyola]] chunto a o rechimen [[Segunda Republica Espanyola|republicán]] cuentra os sulevatos [[Franquismo|franquistas]], que a más no cal oblidar que yeran aliatos d'a [[Italia]] [[Faixismo|faixista]] de [[Benito Mussolini|Mussolini]] y d'o [[Tercer Reich]] d'[[Adolf Hitler]], y que yeran istos os enemigos prencipals de Francia y cuentra los qualos se preparaba Francia ta esfender-sen en una guerra.
En qualsiquier caso, [[Léon Blum]] heba manifestato a suya hostilidat cuentra as ideyas de Charles de Gaulle en tres articlos publicatos en o diario socialista ''[[Le Populaire]]'', en temer que ixe
En [[1937]], Charles de Gaulle puyó a o ran de [[coronel]], destinato en [[Metz]] a mandar un [[rechimiento]] blindato, baixo d'as ordens d'o cheneral [[Charles Delestraint]], a on se trobaba destinato en prencipar a [[Segunda Guerra Mundial]].
Linia 99:
{{Articlo principal|batalla de Francia}}
[[Imachen:Bundesarchiv Bild 101I-127-0369-21, Im Westen, zerstörter französischer Panzer Char B1.jpg|left|thumb|250px|Carro de combate francés modelo [[Tanque B1|B1]] albandonato o [[14 de mayo]] de [[1940]] en o sector de [[Namur]], en [[Belchica]].]]
Tres días antis de prencipiar l'ataque alemán, se comunicó a o coronel Charles de Gaulle que iba a estar nombrato Comandant en Cabo d'a [[4ª División Blindata de Reserva]], que alavez yera a mas gran unidat blindata d'o [[
[[Imachen:Bundesarchiv Bild 146-1981-060-03, Frankreich, Infanterie auf dem Marsch.jpg|right|thumb|250px|[[Infantería]] d'a ''[[Wehrmacht]]'' alemanmientras a [[batalla de Francia]].]]
O [[28 de mayo]], a 4ª División Bilndata de Reserva, luego d'un viache de 200 [[km]] tornó a atacar a los alemans, ista vegata en o sector d'[[Abbeville]], fendo arredol de 400 prisioners a los alemans.
Linia 116:
Dende ixe inte, Charles de Gaulle s'adedicó, dende o suyo exilio en Londres, a debantar un estructura politica y melitar dita [[Francia Libre]], no tanto ta continar a luit contra os alemans como adedicata a lograr a supervivencia de [[Francia]] chunto a los [[Aliatos (Segunda Guerra Mundial)|Aliatos]]. As suyas perspectivas no yeran pas asinas de creyar unas tropas ta meter-las a disposición d'os Aliatos en a guerra, sino de creyar un estato con os suyos atributos de sobiranía y de lechitimitat, incluyendo-ie o control d'a lo menos parte d'o suyo territorio. Por ixo preteneba a encorporación d'os territorios d'as [[colonias de Francia]], que no yeran ocupatas por as tropas alemanas, esdevenindo asinas istos territorios a plataforma u alazet ta la reconquiesta d'a Francia metropolitana.
Asinas, dende o verano de [[1940]], con nomás una chicota colla de voluntarios (bell uns d'istos voluntarios yeran [[Aragón|aragoneses]] u d'atros puestos d'[[Espanya]], antigos combatients d'o [[
mientres, se condenó en [[contumacia]] en Francia a de Gaulle a quatre anyadas de prisión y a la perduga d'a suya nacionalidat francesa; y o [[2 d'agosto]] de [[1940]] un tribunal melitar francés lo condenó, tamién en contumacia, a [[pena de muerte]], degradaciónmelitar y confiscación d'os suyos biens muebles y inmuebles por ''[[traidoría]], atentato contra la seguridat exterior d'o estato y deserción a l'estranchero en tiempo de guerra dende un territorio en estato de guerra''. En o [[Reino Unito]], de Gaulle teneba l'aduya no nomás de [[Winston Churchill]] y d'o Gubierno britanico, sino tamién d'o Parlamento, d'a prensa y d'a opinión publica britanica, que praban cuenta que de Gaulle heba estato chunto a los britanicos en os suyos piors momentos, quan l'amenaza alemana yera mes gran. Iste soporte britanico (y tamién d'a opinión publica estatounitense) esdevenió un important activo d'a Francia Libre quan aparicioron dimpués tensions con os Gubiernos britanico y estatounitense.
Dende o punto d'anvista d'os territorios colonials franceses, a Francia Libre obtenió o soporte de quantos territorios, a sobén en [[Africa]], en adhibir-se-ie o gubernador [[Félix Éboué]] o [[28 d'agosto]] de 1940: [[Chad]], [[Republica d'o Congo|Congo]] y [[Camerún]], estando conquiesto o [[Gabón]] en noviembre de 1940. Dende ixos territorios partioron tropas francesas enta o norte, enta [[Libia]], ta partecipar chunto a lo [[VIII
En o frent politico, o [[24 de setiembre]] de [[1941]] de Gaulle establió o [[Comité Nacional Francés]], y en [[1941]]-[[1942]] se bi adibioron a mayor parte d'as organizacions d'a [[Resistencia francesa]] por os contactos feitos por o coronel Passy, [[Pierre Brossolette]] y [[Jean Moulin]]. Asinas, y como conseqüencia, o [[13 de chulio]] de [[1942]] o Comité Nacional Francés fació a proposa de cambeyar oficialment o nombre de ''Francia Libre'' enta ''Francia Combatient'', ta dar asinas cabida a las organizacions d'a Resistencia. Cal parar uenta, sindembargo, que quantas organizacions d'a Resistencia con ideyolochía de cuchas no se bi adibioron, a lo menos alazetalment, en considerar que ideyolochicament o cheneral Charles de Gaulle yera prou amanato a l'''[[Action Française]]'', ni tampoco bellos grupos de resistents d'ideyolochía de dreita, que u bien continaban pensando que o mariscal [[Philippe Pétain]] podeba liderar una renovación en Francia y que no yera colaboracionista, u bien que desconfiaban de de Gaulle y prefereban tener os suyos contactos dreitament con os servicios secretos britanicos.
Linia 131:
==== Africa d'o Norte ====
{{Articlo principal|Operación Torch}}
Quan o [[8 de noviembre]] de [[1942]], con a dita ''[[Operación Torch]]'' tropas d'o [[
==== Normandía y Francia ====
|