Diferencia entre revisiones de «Charles de Gaulle»

Contenido eliminado Contenido añadido
AraBot (descutir | contrebucions)
m cambeyo..., replaced: cevil → civil, Cevil → Civil (2)
AraBot (descutir | contrebucions)
clean up, replaced: eixercito → exercito, Eixercito → Exercito (17)
Linia 64:
En prencipiar a [[Primera Guerra Mundial]], Charles de Gaulle yera [[tinent]], y puyó a o ran de [[capitán]] en chinero de [[1915]].<ref name="Gaullisme14-18">{{fr}} [http://www.gaullisme.fr/cdg_14_18.htm ''Charles de Gaulle pendant la grande guerre''].</ref> Ya heba recibito una ferita de guerra en o [[chenullo]] mientres a suya primera acción de guerra, en [[Dinant]], o [[15 d'agosto]] de [[1914]], y recibió a suya segunda ferita de guerra en a [[man]] cucha o [[10 de marzo]] de [[1915]], mientres a [[batalla d'o Somme]], quan ya s'heba encorporato a un nuevo destín en o [[33º Rechimiento d'Infantería (Francia)|33º Rechimiento d'Infantería]], en a rechión de [[Campanya-Ardenas]].
 
O [[2 de marzo]] de [[1916]] o suyo rechimiento fue destruyito por os alemans mientres esfendía o [[fuerte de Douaumont]], en [[Douaumont]], a man d'a fortificación francesa de [[Verdun]], mientres a [[batalla de Verdun]]. Ferito por os alemans a la [[bayoneta]] en a [[garra]] cucha, cayó [[prisionero de guerra]] d'as tropas d'o [[EixercitoExercito alemán]]. En mirar d'eslampar, os alemans lo ninvioron a un puesto más seguro.
 
Asinas, fue ninviato a un campo de prisioners de guerra en [[Ingolstadt]] ([[Baviera]]), a on os alemans ninviaban os oficials que heban prebato de fuyir. En ixe campo yeran tamién o futuro cheneral [[Georges Catroux]], l'aviador [[Roland Garros]], o periodista [[Rémy Roure]] y tamién o futuro mariscal sovietico [[Mikhail Tukhachevsky]]. De Gaulle encara tentó de fuyir atras 5 vegatas, sin d'exito. No tornó a Francia dica la suya liberación dimpués d'a sinyatura de l'[[armisticio de Compiègne]] l'[[11 de noviembre]] de [[1918]], encara que recibió a Cruz de Caballero d'a [[Lechión d'Honor]] y a ''[[Croix de guerre 1914-1918]]'' con estrela de bronze.<ref name="Gaullisme14-18"/>
 
== Periodo d'entreguerras ==
[[Imachen:Battle of Niemen.jpg|left|thumb|250px|Tropas d'o [[EixercitoExercito polaco]] en posicions esfensivas mientres a [[Guerra polaco-sovietica]].]]
En rematar a guerra y estar liberato d'o suyo cautiverio, de Gaulle tornó a la suya carrera melitar. Dende [[1919]] dica [[1921]] fue ninviato a [[Polonia]], un país que heba plegato a la suya independencia, fendo parte d'una mesión melitar franzesa ta aduyar a creyar o nuevo [[EixercitoExercito polaco]] mientres que luitaba cuentra o [[EixercitoExercito Royo]] d'a [[Unión Sovietica]] en a [[Guerra polaco-sovietica]]. En ixe inte, pareix que Charles de Gaulle recibió influyencias d'o meyo ambient que i trobó, marcato por l'[[antisemitismo]] y o [[pogrom]]ismo, como recullen as cartas que ninvió a la suya familia:<ref>''Lettres, notes et carnets'', ed. Plon, 1980, tomo 2, p. 28. O sustantivo dezaga de ''d'innombrables'' lo retiró o editor d'a obra.</ref>
 
{{Cita|Et au milieu de tout cela, d'innombrables […] détestés à mort de toutes les classes de la société, tous enrichis par la guerre dont ils ont profité sur le dos des Russes, des boches et des Polonais, et assez disposés à une révolution sociale où ils recueillaient beaucoup d'argent en échange de quelques mauvais coups.}}
Linia 79:
En [[1925]] fue destinato a o Estato Mayor d'o [[Philippe Pétain|mariscal Pétain]], vicepresident d'o Consello Cheneral d'a Guerra, y en [[1927]] fue destinato a mandar un [[batallón]] de cazataires en [[Trier]], en o territorio de l'[[Alemanya de Weimar]] ocupato por os franceses. En [[1929]] y dica [[1931]] fue destinato a l'[[Orient Meyo]], a o protectorato francés de [[Siria]], residindo en a ciudat de [[Beirut]] (hue a [[Capital (politica)|capital]] d'o [[Liban]]) con a suya familia, dica tornar a [[París]] destinato a la Secretaría Cheneral d'a Esfensa Nacional.
 
En ixe inte, Charles de Gaulle publicó as suyas teorías sobre l'arte d'a guerra y d'a scencia melitar, dividitas en quatre libros: ''La Discorde chez l'ennemi'' ([[1924]]), ''Le Fil de l'épée'' ([[1932]]), ''Vers l'armée de métier'' ([[1934]]) y ''La France et son armée'' ([[1938]]). En istas obras feba reflexions sobre os cambeyos en a guerra provocatos por l'aparición d'armas nuevas (o [[tanque]] y l'[[avión]]). Asinas, creyeba que encara que yera important disposar en Francia de [[Fortificación|fortificacions]] estaticas ta a esfensa d'o suyo territorio, tamién yera important disponer, como deciba [[Jean-Baptiste Eugène Estienne]] (considerato o pai de l'arma blindata francesa) d'un cuerpo poderoso de [[Tanque|carros de combate]] ta unir a capacidat de disparo (u potencia de fuego) con a movilidat, caracteristicas propias d'os [[Tanque|blindatos]], fendo posible asinas a creyación d'una fuerza que podese fer penetracions en a retaguardia enemiga. Tamién consideraba que ta fer ixo posible calía contar no nomás con un EixercitoExercito formato por [[conscripción]], sino tamién con un continchent de soldatos profesionals altament cualificatos en estar a suya profesión a profesión de [[melitar]], y no estar nomás a suya presencia en o EixercitoExercito limitata a un periodo curto de tiempo. Istas teyorías no fuoron bien acullitas, encara que sí cuacoron a la extrema dreita nacionalista d'''[[Action Française]]'' (con elochios de presonalidatz como [[Charles Maurras]] u [[Jacques Bainville]]) y a bells politicos de dreita preocupatos por a renaixencia d'o [[nacionalismo alemán]] en l'[[Alemanya de Weimar]] que ya esdebeniba o [[Tercer Reich]] d'[[Adolf Hitler]], como [[Paul Reynaud]] u [[Philippe Serre]].
[[Imachen:Tanks FT-17.jpg|left|thumb|250px|[[Tanques]] ''[[Renault FT-17]]'' de fabricación francesa en servicio con o [[EixercitoExercito polaco]] mientres a [[Guerra polaco-sovietica]], a on ye fácil que de Gaulle veyese o suyo papel melitar en acción.]]
Difuera de Francia, sindembargo, as teyorías de de Gaulle fuoron analizatas por atros melitars con ideyas semilars: [[Basil Liddell Hart]] en o [[Reino Unito]] y [[Heinz Guderian]] en [[Alemanya]], a más de [[Mikhail Tukhachevsky]] en a [[Unión Sovietica]], iste zaguero un antigo conoixito d'os suyos tiempos de prisionero de guerra en Alemanya. Isto estió muit important, en confirmar a Guderian en a vía que yera explorando ya d'antis más, encara que Guderian (o creyador d'a fuerza blindata d'a ''[[Wehrmacht]]'' alemana) adibiba una custión important a la suya teoría d'a ''[[blitzkrieg]]'', a participación decisiva de l'[[aviación melitar]] con papel prencipal, y no nomás subordinato como pensaba de Gaulle. En Francia, os dirichents melitars d'o país confiaban en as posibilidatz esfensivas d'a ''[[Linia Maginot]]'', construyita en a muga franco-alemana, y en una guerra de posicions estaticas, y unatro melitar francés que preconizaba ideyas parellanas yera o coronel [[Émile Mayer]], amigo de de Gaulle.
[[Imachen:CarteLigneMaginot.png|right|thumb|250px|Mapa d'as fortificacions d'a [[Linia Maginot]] construyitas ta una esfensa estatica d'o territorio francés, en cuentra d'as ideyas de de Gaulle.]]
Charles de Gaulle, que yera d'ideyas monarquicas y muit conservadoras y contrario a o sistema parlamentario d'o suyo país, encara que como melitar que yera no lo deciba ubiertament, fació a suya primera conferencia publica en [[1934]] en a [[Sorbona]] de [[París]], vinclato a o grupo ''Fustel de Coulanges'', que a la vegata feba parte d'os cerclos amanatos a l'''[[Action Française]]''. Sindembargo, istas influyencias conservadoras yeran mediatizatas y matisatas por atras custions: uno d'os suyos mayestros yera o coronel [[Émile Mayer|Mayer]], d'orichen [[Chodigos|chodigo]]; as influyencias en de Gaulle d'a obra de [[Charles Péguy]], melitant de cuchas encara que d'ideyas catolicas, y as influyencias d'[[Henri Bergson]], tamién d'orichen chodigo. Asinas, de Gaulle tamién teneba relación con grupos cristians partidarios d'o [[Frent Popular (Francia)|Frent Popular]] y d'a intervención en a [[Guerra Civil espanyola]] chunto a o rechimen [[Segunda Republica Espanyola|republicán]] cuentra os sulevatos [[Franquismo|franquistas]], que a más no cal oblidar que yeran aliatos d'a [[Italia]] [[Faixismo|faixista]] de [[Benito Mussolini|Mussolini]] y d'o [[Tercer Reich]] d'[[Adolf Hitler]], y que yeran istos os enemigos prencipals de Francia y cuentra los qualos se preparaba Francia ta esfender-sen en una guerra.
 
En qualsiquier caso, [[Léon Blum]] heba manifestato a suya hostilidat cuentra as ideyas de Charles de Gaulle en tres articlos publicatos en o diario socialista ''[[Le Populaire]]'', en temer que ixe eixercitoexercito profesional preconizato por de Gaulle se destinase a luitar cuentra o mesmo pueblo francés, como en o caso d'as [[vaga]]s. Y, seguntes amanix en una carta ninviata por de Gaulle a [[Paul Reynaud]] en [[1935]], yera ixo mesmo en o que pensaba de Gaulle. Antiparte, as obras de de Gaulle recibiban l'aplauso de l'''[[Action Française]]''.
 
En [[1937]], Charles de Gaulle puyó a o ran de [[coronel]], destinato en [[Metz]] a mandar un [[rechimiento]] blindato, baixo d'as ordens d'o cheneral [[Charles Delestraint]], a on se trobaba destinato en prencipar a [[Segunda Guerra Mundial]].
Linia 99:
{{Articlo principal|batalla de Francia}}
[[Imachen:Bundesarchiv Bild 101I-127-0369-21, Im Westen, zerstörter französischer Panzer Char B1.jpg|left|thumb|250px|Carro de combate francés modelo [[Tanque B1|B1]] albandonato o [[14 de mayo]] de [[1940]] en o sector de [[Namur]], en [[Belchica]].]]
Tres días antis de prencipiar l'ataque alemán, se comunicó a o coronel Charles de Gaulle que iba a estar nombrato Comandant en Cabo d'a [[4ª División Blindata de Reserva]], que alavez yera a mas gran unidat blindata d'o [[EixercitoExercito francés]], formata por 364 [[Carro de combate|carros de combate]]. De Gaulle en prenió o mando l'[[11 de mayo]] de [[1940]], y se li ordenó retardar l'avance alemán en a redolada de [[Laon]], premitiendo asinas que o [[6º EixercitoExercito (Francia)|6º EixercitoExercito francés]] recién creyato prenese posicions ta evitar una penetración alemana enta [[París]]. Encara que a división que mandaba yera encara organizata a meyas y en proceso de rematar a suya formación y encara que no heba operato mai como una fuerza melitar conchunta, de Gaulle organizó o [[17 de mayo]] un contrataque en dirección a la localidat de [[Montcornet]], en una d'as pocas vegatas en que tropas francesas facioron reblar a tropas alemanas mientres a batalla de Francia. L'ataque tenió exito, encara que nomás contaba ta fer-lo con alto u baixo 80 tanques d'o total teorico d'a unidat, en no haber-ie plegato encara a totalidat d'a fuerza d'a división. Antiparte, en no recibir garra aduya d'as unidatz mugants, a 4ª División Blindata de Reserva fue obligata a tornar quan plegoron refuerzos alemans. Poco dimpués, quan plegoron mas meyos d'a División, tornoron a atacar con arredol de 150 carros de combate, encara que quan plegoron a los suyos obchectivos habioron de tornar, en intervenir mas refuerzos d'[[aviación]] (''[[Luftwaffe (Wehrmacht)|Luftwaffe]]'') y [[artillería]] alemans.
[[Imachen:Bundesarchiv Bild 146-1981-060-03, Frankreich, Infanterie auf dem Marsch.jpg|right|thumb|250px|[[Infantería]] d'a ''[[Wehrmacht]]'' alemanmientras a [[batalla de Francia]].]]
O [[28 de mayo]], a 4ª División Bilndata de Reserva, luego d'un viache de 200 [[km]] tornó a atacar a los alemans, ista vegata en o sector d'[[Abbeville]], fendo arredol de 400 prisioners a los alemans.
Linia 116:
Dende ixe inte, Charles de Gaulle s'adedicó, dende o suyo exilio en Londres, a debantar un estructura politica y melitar dita [[Francia Libre]], no tanto ta continar a luit contra os alemans como adedicata a lograr a supervivencia de [[Francia]] chunto a los [[Aliatos (Segunda Guerra Mundial)|Aliatos]]. As suyas perspectivas no yeran pas asinas de creyar unas tropas ta meter-las a disposición d'os Aliatos en a guerra, sino de creyar un estato con os suyos atributos de sobiranía y de lechitimitat, incluyendo-ie o control d'a lo menos parte d'o suyo territorio. Por ixo preteneba a encorporación d'os territorios d'as [[colonias de Francia]], que no yeran ocupatas por as tropas alemanas, esdevenindo asinas istos territorios a plataforma u alazet ta la reconquiesta d'a Francia metropolitana.
 
Asinas, dende o verano de [[1940]], con nomás una chicota colla de voluntarios (bell uns d'istos voluntarios yeran [[Aragón|aragoneses]] u d'atros puestos d'[[Espanya]], antigos combatients d'o [[EixercitoExercito Popular Republicán]] mientres a [[Guerra Civil espanyola]]), s'establioron una [[Armata]] ([[Armata d'a Francia Libre]], ''Forces Navales Françaises Libres'' u FNFL en [[Idioma francés|francés]]), una [[Aviación melitar]] ([[Fuerzas Aerias d'a Francia Libre]], ''Forces Aériennes Françaises Libres'' u FAFL) y un [[EixercitoExercito]] ([[Fuerzas d'a Francia Libre]], ''Forces Françaises Libres'' u FFL), a mas d'un servicio d'información, [[espionache]] y [[contraespionache]], o ''[[Bureau Central de Renseignements et d'Action]]'' dirichito por [[André Dewavrin]], dito ''coronel Passy'', que prencipió a escape a fer operacions en o territorio metropolitán francés en coordinación con a [[Resistencia francesa]] (á on tamién parteciporon quantos aragoneses). Antiparte, l'almirant [[Émile Muselier]], en honor a lo suyo pai, que yera naixito de [[Lorena (Francia)|Lorena]], fació a proposa d'adoptar como simbolo d'a Francia Libre a dita [[Cruz de Lorena]]. O churista francés [[René Cassin]] definió os alazetz politicos d'a Francia Libre y as suyas relacions con o Gubierno britanico y con as atras nacions aliatas. Asinas, a Francia Libre teneba o suyo Banco Nacional, o suyo Diario Oficial u mesmo as suyas [[Condecoración melitar|condecoracions]]: en octubre de 1940 o cheneral de Gaulle establió en [[Brazzaville]] a dita ''[[Ordre de la Libération]]'' ta fer honor a los ditos ''[[companyers d'a liberación]] (''Compagnons de la Libération'' en francés). Tamién s'establioron arredol d'o mundo ''Comités de franceses libres'' ta vinclar a los franceses que viviban en atros puestos con a Francia Libre y ta fer-los esdevenir grupos de presión en favor d'a causa d'a Francia Libre.
 
mientres, se condenó en [[contumacia]] en Francia a de Gaulle a quatre anyadas de prisión y a la perduga d'a suya nacionalidat francesa; y o [[2 d'agosto]] de [[1940]] un tribunal melitar francés lo condenó, tamién en contumacia, a [[pena de muerte]], degradaciónmelitar y confiscación d'os suyos biens muebles y inmuebles por ''[[traidoría]], atentato contra la seguridat exterior d'o estato y deserción a l'estranchero en tiempo de guerra dende un territorio en estato de guerra''. En o [[Reino Unito]], de Gaulle teneba l'aduya no nomás de [[Winston Churchill]] y d'o Gubierno britanico, sino tamién d'o Parlamento, d'a prensa y d'a opinión publica britanica, que praban cuenta que de Gaulle heba estato chunto a los britanicos en os suyos piors momentos, quan l'amenaza alemana yera mes gran. Iste soporte britanico (y tamién d'a opinión publica estatounitense) esdevenió un important activo d'a Francia Libre quan aparicioron dimpués tensions con os Gubiernos britanico y estatounitense.
 
Dende o punto d'anvista d'os territorios colonials franceses, a Francia Libre obtenió o soporte de quantos territorios, a sobén en [[Africa]], en adhibir-se-ie o gubernador [[Félix Éboué]] o [[28 d'agosto]] de 1940: [[Chad]], [[Republica d'o Congo|Congo]] y [[Camerún]], estando conquiesto o [[Gabón]] en noviembre de 1940. Dende ixos territorios partioron tropas francesas enta o norte, enta [[Libia]], ta partecipar chunto a lo [[VIII EixercitoExercito (Reino Unito)|VIII EixercitoExercito britanico]] en a luita contra l'[[EixercitoExercito italián]] y o ''[[Deutsches Afrika Korps]]'' d'[[Erwin Rommel]].
 
En o frent politico, o [[24 de setiembre]] de [[1941]] de Gaulle establió o [[Comité Nacional Francés]], y en [[1941]]-[[1942]] se bi adibioron a mayor parte d'as organizacions d'a [[Resistencia francesa]] por os contactos feitos por o coronel Passy, [[Pierre Brossolette]] y [[Jean Moulin]]. Asinas, y como conseqüencia, o [[13 de chulio]] de [[1942]] o Comité Nacional Francés fació a proposa de cambeyar oficialment o nombre de ''Francia Libre'' enta ''Francia Combatient'', ta dar asinas cabida a las organizacions d'a Resistencia. Cal parar uenta, sindembargo, que quantas organizacions d'a Resistencia con ideyolochía de cuchas no se bi adibioron, a lo menos alazetalment, en considerar que ideyolochicament o cheneral Charles de Gaulle yera prou amanato a l'''[[Action Française]]'', ni tampoco bellos grupos de resistents d'ideyolochía de dreita, que u bien continaban pensando que o mariscal [[Philippe Pétain]] podeba liderar una renovación en Francia y que no yera colaboracionista, u bien que desconfiaban de de Gaulle y prefereban tener os suyos contactos dreitament con os servicios secretos britanicos.
Linia 131:
==== Africa d'o Norte ====
{{Articlo principal|Operación Torch}}
Quan o [[8 de noviembre]] de [[1942]], con a dita ''[[Operación Torch]]'' tropas d'o [[EixercitoExercito estatounitense]] y d'o [[EixercitoExercito britanico]] desembarcoron en [[Africa d'o Norte]] ta conquerir as colonias de [[Marruecos]], [[Alcheria]] y [[Túniz]], debito a las presions estatounitenses as tropas d'a Francia Libre no parteciporon en os desembarcos. Encara que as tropas d'a [[Francia de Vichy]] luitoron activament contra las tropas aliatas que i desembarcoron, o Gubierno estatounitense prencipió conversas con l'almirant [[François Darlan]], uno d'os prencipals representants d'o Gubierno de Vichy que en ixe inte se trobaba en [[Alcher]]. Quan l'almirant fue asasinato en represalia por a suya politica de colaboracionismo por un choven melitant gaullista, encara preboron os estatounitenses de contactar con o cheneral [[Henri Giraud]], tentando d'estblir un contrapeso a lo cheneral de Gaulle. Sindembargo, de Gaulle plegó a Alcher en mayo de [[1943]] y desactivó a escape a Giraud creyando de conchunto con iste zaguer o ''[[Comité Français de la Libération Nationale]]'' (CFLN) prenendo a mas o suyo control. En ixas condicions, os estatounitenses rematoron por aceptar a presencia de de Gaulle.
 
==== Normandía y Francia ====