Versión d'o 11:49 27 chul 2010 editar Lascorz (descutir \| contrebucions) Administradors 26 583 ediciones mSin resumen de edición ← Ir ta a edición anterior		Versión d'o 00:20 19 ago 2010 editar desfer Jpbot (descutir \| contrebucions) Bots 70 729 ediciones replaced: La flora d'o guaz de la Capaniacha, como de tot lo paco d'o Castiello Mayor, se compone d'una selba mista de pinos royos, caixigos, fayos, fraixens, abellaneras que bi escapan bien per la umedat ambiental e Ir t'a edición siguient →
Linia 10: Lemitan la balle per lo norte la [[Sierra d'as Zucas\|Siarra 'las Sucas]] ("''d'as Zucas''" en altros dialetos), que la desepara d'a [[balle de Pineta]], e d'o sud lo pacot 'lo [[Castiello Mayor]] que la desepara d'a [[bal de Puertolas\|balle de Puertolas]]. Es foratars u [[Colladas d'Escuaín\|parez d'Escuaín]] ye lo nombre con que se conoixen las foz que i-ha foradatas la [[río Yaga\|Yaga]] enna penna calzinosa d'esta parte d'as siarras interiors, blincando-be per ~~a dintro~~adintro d'una collata antiga que se n'ha ito desfendo con es años dica que'n i-ha quedato si que un forato fundo e congutoso per la fuerza d'alma a erosionar-la lo río. Lo conchunto d'estes foratos ye parte d'o [[Parque Nazional d'Ordesa e d'as Tres Serols\|Parque Nazional d'Ordesa e lo Mont Perdito]] d'o cabo d'alto (comienzan en ''lo puent d'os Mallos'') ta la cascadeta con que en sale la Yaga d'éstes, de chos d'[[Escuaín]]. [[Imachen:110.Mallarruego.JPG\|thumb\|right\|250px\|Estratificazión d'a flora en lo paco d'o [[Castiello Mayor\|Mallarruego]], con selbas mistas bien densas, embistas d'o ''barranco d'a Font Frida'' ([[Escuaín]]).]] Nasprés que lo río en ye amanexito d'es foratars, lo paso ''la Capaniacha'' ye per a on se pasaba la [[río Yaga\|Yaga]] enantes, ta cruzar-be e puyar ta [[Rebiella]]. Ye n'este fundo d'a balle a on que ibi son itas a parar totas las pennas espaldatas d'as gleras d'alto, d'o [[Castiello Mayor\|zicho lo Mallaruego]], que con d'as selbas locals d'o paco d'esta montaña forman un cantal bien particular. La flora d'o guaz de la Capaniacha, como de tot lo paco d'o [[Castiello Mayor]], se compone d'una selba mista de [[pin royo\|pinos royos]], [[caixigo]]s, [[fayo]]s, [[fraixen]]s, [[abellanera]]s que bi escapan bien per la umedat ambiental e la cuasi sempiterna güembra d'o puesto. Esta gombría ye un d'es puestos d'[[Aragón]] con més densidat de [[cardonera]]s (''Ilex aquifolium''), que ye una [[espezie]] protechita. La enclinazión d'as faldas d'as montañas que tancan la balle han feto que estás siempre plena d'endretos a on que la molsa e las espezies plantars de clima atlantico s'ayan puesto cubilar. Per contras, la besant norte d'a balle la mandan as formazions de [[pinus\|pinos]] e [[Quercus\|caixigos]] que son enfluyitos per lo clima més xuco e més mediterranio d'a par de solana, e cuan que en puyan més t'alto las leneras, se pueblan de més espezies arbustibas, ~~desaparixendo~~desapareixendo-be es caixigos de primeras, es [[pin royo\|pins royos]] nasprés, e quedando-be cosa més que [[buxo]]s e altras espezies d'arbustos. Las matas que dominan lo paisache [[sierra d'as Zucas\|d'as Sucas]] en han dato de toponimos como "''Buxarbala''" u lo "''Matical d'a ratera''" que ye per alto de Rebiella. Es zichos calzinosos de solana son l'''hábitat'' millor ta una cantidat d'espezies rupicolas que se troban aquí només, e tammién en [[Añisclo]]. Belas espezies que s'ibi apresentan a menut son [[Ramonda myconi\|la orelleta d'onso]], [[Pinguicula longifolia\|la bioleta d'as fuents]], la [[Saxifraga longifolia\|coda de borrega]] e altras pocas, que son capazes de superbibir-be.

Diferencia entre revisiones de «Valle de Tella»