Diferencia entre revisiones de «Josep Carles Laínez»

Contenido eliminado Contenido añadido
AraBot (descutir | contrebucions)
m Robot: Reemplazo automático de texto (- de os + d'os )
AraBot (descutir | contrebucions)
m Robot: Reemplazo automático de texto (- de as + d'as )
Linia 21:
'''Josep Carles Laínez''' ye un escritor e articulista en luenga [[idioma aragonés|aragonesa]] e [[idioma castellán|castellana]] naixito en [[1970]] de [[Valencia]].
 
Os suyos orichens familiars son en [[Ferreruela de la Uerba]], ([[provincia de Teruel|Teruel]]), en [[Millana]] ([[Provincia de Guadalachara|Guadalachara]]) y en l'[[Alto Palanzia]], una de d'as [[comarcas churras]] en do se charra l'[[Idioma aragonés|aragonés]] repuyal común a tot o sud d'Aragón. Ye por ista nesezidat de tornata enta o propio por o que, en un largo prozeso que escomenzipió en 1984, tornó a ra suya luenga mai y la consideró dende allora a suya luenga literaria por eszelenzia. Lizenziato en Filolochía Valenciana, Española e en Comunicazión Audiobisual, estió un d'os miembros fundadors, en agosto de 1989, d'a ''Colla de Fablans d'o Sud d'Aragón'', asinas como redautor d'a rebista ''Ruxiada'', que surtió pocos meses dimpués d'o que simbolizó ixa fita de rebitalizazión de l'aragonés ta ras zonas meridionals d'Aragón. Os suyos primers poemas amanixión en a debandita publicazión, "Canta trista", sobre os cualos fizo un emponderato articlo en o ''Diario de Teruel'' o cretico Juan Manuel Vera Selma. De a mesma traza, a rebista publicata por o Rolde d'Emigrans Aragoneses en Valencia, ''Rechitos'', dio a ra luz a suya breu replega "Orache ta prenzipiar a primabera", asinas como atros poemas, narrazions e articlos. En 1991, publicó o suyo primer poemario en bolumen, ''En o gudrón espígol xuto'', dientro de Sud Edizions de [[Teruel]]. Se trauta d'un conchunto d'onze poemas an que tienen una espezial predominanzia os elementos sadomasoquistas e de zierta biolenzia erotica. En 1992, otenió un aczésit en o Premio "Ana Abarca de Bolea" por o suyo libro ''Peruigilium Veneris'', que estió editato l'año siguient por o [[Consello d'a Fabla Aragonesa]], instituzión d'a cuala Laínez en fa parte, grazias a ra solizitut de [[Francho Nagore|Francho Nagore Laín]], dende 1993, como consellero de pleno dreito. ''Peruigilium Veneris'' ye un conchunto de prosas poeticas que han como fundo a fegura d'a poetisa griega Safo, encara que dende una ambiesta contemporania. Dica l'añada 1998, no tornó a dar a ra imprenta un nuebo poemario, ''Bel diya'', tamién aczésit en o VIII Premio de Poesía "Ana Abarca de Bolea". Bellos poemas d'a sezión "Bayía de San Francisco" han conoxito traduzions enta o estonio e o italiano. Drento d'a demba narratiba, en 1995, o Consello d'a Fabla Aragonesa publicó a suya nobela curta ''A besita de l'ánchel'', testo pro esperimental sobre a fegura d'o papa Silbestre II. O suyo zaguer libro en aragonés dica agora ye ''Deseyos batalers'', de 1999, an que replega os articlos que beyoron a luz en o periodico ''Siete de Aragón''. Escribe tamién dende metat d'a decada d'os nobenta en a bariedat de l'aragonés repuyal de [[Caudiel]], o suyo lugar.
 
== Obras ==