Diferencia entre revisiones de «Maronins»

Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Linia 22:
}}
 
Os '''maronins''' son un pueblo cristián d'o [[Mont de Liban]] con una important [[diaspora]]. Parlan [[idioma arabe|arabe]] ey [[idioma francés|francés]].
 
Os principals baluarts maronins son en as rechions montanyosas de [[Matn]], [[Xuf]] y [[Kisruan]]. Tamién bi n'ha muitos en [[Beirut]]. Bi ha una important diaspora en [[America]] y en l'[[Africa Negra]], (por exemplo en [[Senegal]] e [[Nicheria]]), e uns pocos en Siria, Israel (sobre tot en [[Galilea]]), y [[Chipre]].
 
En "[[Flor de las Ystorias d'Orient]]" de [[Chuan Ferrández d'Heredia]] los mencionan:
{{cita|En el regno de [[Siria]] habitan diuerssas gentes, [[griegos]], [[armenios|ermins]], [[sirians (pueblo preislamico)|iacobins]], [[nestorins]], et otras dos naçiones de cristianos, es a saber, silianos et '''maronins'''. Los silianos tienen la manera de los griegos, et fueron obedientes en tiempo passado a la santa eglesia de Roma. Ellos parlan lengua arabica, et facen el offiçio de la eglesia con [[idioma griego|letras gerguescas]]. Los '''maronins''' tienen la [[secta|seta]] de los iacobins, et han letras et lengua arabica; et aquesta gent habitan encara en el [[Mont de Liban]] deues las partidas de Gerusalem et son buena gent d'armas. Los silianos son muchos, mas los maronins son poca gent; et han entre ellos de valientes hombres de armas et de buenos sennores.}}
 
== Sociedat ==
Linia 38:
 
== Historia ==
Son procedents d'o Norte de Siria e fuyoron d'a persecución relichiosa a la redolata d'a [[Foz de Qadixa]], (en o norte d'o [[Mont de Liban]].
 
En o sieglo XVIII os maronins desembolicoron una estructura social feudal baxo a dominación parcial d'os [[drusos]]. En o periodo que o druso Baxir II (1788-1840) consiguió a independencia restecto a los otomans as guerras entre faccions enfeblioron a los drusos y os maronins creixioron en lumero y poder, producindo-se muitas conversions relichiosas a lo cristianismo d'os maronins. En 1841 esclató una guerra etnica entre os drusos e maronins. En 1869 os cristians se reveloron pa demandar una reforma territorial y esta revuelta fue esclafata producindo-se unas [[mortalera (delito)|mortalera]]s que en [[Xouf]] significoron 10.000 muertes entre cristians y drusos. Esto estió enchaquia pa que Francia nimbiase o suyo exercito pa protecher a los maronins y imposar un estatuto especial semiautomo en o Mont de Liban dentro d'o [[Imperio Otomán]]. A mitat d'os drusos d'o Mont de Liban fuyó ta Siria.
 
Dende o [[Mont de Liban]] muitos maronins emigroron ta Beirut en o sieglo XX creyando-ie una burguesía. En a guerra civil libanesa de fins d'o sieglo XX os maronins pretendeban a partición d'o Liban en cantons confesionals autonomos. Manimenos a fins d'o sieglo XX e principios d'o sieglo XXI han estato forzatos a una cooperación con os ocupants Sirios.
 
== Bibliografía ==
* [[Amiram Gonen]], ''DICCIONARIO DE LOS PUEBLOS DEL MUNDO''. 1996 Anaya&Mario Muchnik.
 
[[Categoría:Pueblos semitas]]