Diferencia entre revisiones de «Iconoclasia bizantina»

Contenido eliminado Contenido añadido
AraBot (descutir | contrebucions)
m Bot: Adding {{Grafía_87}}
Illiria? no ye Iliria?
Linia 1:
[[Imachen:Irenekirken.jpg|200px|thumb|rigth|A cruz simpla, simbolo iconoclasta.]]
{{Grafía_87}}
[[Imachen:Irenekirken.jpg|200px|thumb|rigth|A cruz simpla, simbolo iconoclasta]]
A '''Iconoclasia bizantina''' estió un movimiento relichioso [[iconoclasia|iconoclasta]] con importants implicacions politicas que condicionó a historia d'o [[Imperio Bizantín]] d'una traza muit important dende o emperador [[León III (emperador)|León III o Isauro]] dica [[Teodora (emperadora)|Teodora]].
 
A [[relichión chodiga]] yera iconoclasta, ey como herencio d'esto a forma [[monofisismo|monofisista]] d'o [[cristianismo]] tamién en yera, a l'egual que a relichión musulmana. Os iconoclastas yeran mayoritarios en [[Asia la Chica]], zona de muga con os [[musulmans]], representando un periglo, ya que distanciar-se d'os iconoclastas podeba significar a perduga de muitos territorios d'a muga de levant.
 
Os iconoclastas bizantins consideraban que o culto a las santas imachens yera una mena d'[[Idolatríaidolatría]], ya que negaban que representar a [[Cristo]] estase licito, por a suya naturaleza divina. Por a suya tradición oriental pensaban que yera inevitable a consustancialidat entre a imachen y o ser representato, y que o culto a las imachens representaría un acto de [[machia]]. O culto a las santas imachens yera un herencio d'as relichions [[politeísmo|politeísta]]s indoeuropeas anteriors a lo cristianismo ey una reacción a lo [[monofisismo]], y seguiban una tesis [[neoplatonismo|neoplatonica]] que afirmaba que a imachen només yera que o simbolo de l'[[arquetipo]] en a realidat. Os monesterios[[monesterio]]s se beneficiaban d'o culto a las imachens porque trayeba pelegrins e chent que feban ofrendas.
 
O emperador León III prenió as primeras mesuras iconoclastas cuentra os iconodulos dende l'anyo [[726]], y dende l'anyo [[730]] ordenó a destrucción d'as santas imachens, a més de deposar a lo patriarca [[Chermán (patriarca)|Chermán]] ey de deseparar d'a churisdicción de Roma os territorios de [[Secilia]], Sursur d'[[Italia]] y o [[Illiria|Illirico]]. A crisis iconoclasta significaba que as ilesias romana ey griega se deseparaban ey quedaban claras as zonas d'influyencia, pasando a estar baxobaixo a churisdicción d'o [[patriarcato de Costantinoble]] tot o que quedaba d'o [[Imperio Román d'Orient]].
 
Con [[Costantín V]] (741-775) aumentó a persecución d'o culto a las santas imachens, en especial dimpués d'o concilio iconoclasta de l'anyo [[754]].
 
Sin d'embargo a emperadriç [[Irene (emperadora)|Irene]] (780-802) convocó un concilio en Nicea, ([[segundo Concilio de Nicea]]) en o que tornó o culto a las santas imachens.
 
[[León V]] prebó de tornar a la iconoclasia, encomenzando una segunda fase d'iconoclasia menos virulenta, trobando-se con a oposición d'o patriarca [[Niceforo (patriarca)|Niceforo]] ey de l'abat [[Teodoro Studita]]. O suyo sucesor [[Miguel II]] abió de luitar cuentra una revuelta iconodula en Asia la Chica ey a muga oriental.
 
A emperadriç [[Teodora (emperadora)|Teodora]] remató con a segunda fase iconoclasiaiconoclasta con un sinodo en o que se restablió o culto a las santas imachens.
 
== Bibliografía ==
*[[Miguel A Ladero Quesada]].: ''Historia Universal, Edad Media''. Vicens Vives
 
[[Categoría:Ilesia Ortodoxa]]