Diferencia entre revisiones de «Iconoclasia bizantina»

Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Linia 1:
A '''Iconoclasia bizantina''' estió un movimiento relichioso con importants implicacions politicas que condicionó a historia d'o [[Imperio Bizantín]] d'una traza muit important dende o emperador [[León III (emperador)|León III o Isauro]] dica [[Teodora (emperadora)|Teodora]].
 
Os iconoclastas bizantins consideraban que o culto a las santas imachens yera una mena d'[[Idolatría]], ya que negaban que representar a Cristo estase licito, por a suya naturaleza divina. Por a suya tradición oriental pensaban que yera inevitable a consustancialidat entre a imachen y o ser representato, y que o culto a las imachens representaría un acto de machia. O culto a las santas imachens yera un herencio d'as relichions politeístas[[politeísmo|politeísta]]s indoeuropeas anteriors a lo cristianismo e una reacción a lo [[monofisismo]], y seguiban una tesis [[neoplatonismo|neoplatonica]] que afirmaba que a imachen només yera que o simbolo de l'arquetipo en a realidat. Os monesterios se beneficiaban d'o culto a las imachens porque trayeba pelegrins e chent que feban ofrendas.
 
A relichión chodiga yera iconoclasta, e como herencio d'esto a forma [[monofisismo|monofisista]] d'o cristianismo tamién en yera, a l'egual que a relichión musulmana. Os iconoclastas yeran mayoritarios en [[Asia la Chica]], zona de muga con os musulmans, representando un periglo, ya que distanciar-se d'os iconoclastas podeba significar a perduga de muitos territorios d'a muga de levant.
 
O emperador León III prenió as primeras mesuras iconoclastas cuentra os iconodulos dende l'anyo 726, y dende l'anyo 730 ordenó a destrucción d'as santas imachens, a més de deposar a lo patriarca [[Chermán (patriarca)|Chermán]] e de deseparar d'a churisdicción de Roma os territorios de Secilia, Sur d'Italia y o Illirico. A crisis iconoclasta significaba que as ilesias romana e griega se deseparaban e quedaban claras as zonas d'influyencia, pasando a estar baxo a churisdicción d'o [[patriarcato de Costantinoble]] tot o que quedaba d'o Imperio Román d'Orient.
 
Con [[Costantín V]] (741-775) aumentó a persecución d'o culto a las santas imachens, en especial dimpués d'o concilio iconoclasta de l'anyo 754.
Linia 18:
[[Categoría:Imperio Bizantín]]
 
[[de:Byzantinischer Bilderstreit]]
[[en:Byzantine Iconoclasm]]