Diferencia entre revisiones de «Castellanización»

Contenido eliminado Contenido añadido
Linia 29:
Podemos seguir a castellanizazión d'as parabras con [[fonetica aragonesa]] en o luengache escrito, que no se corresponde nezesariament con o prozeso de castellanizazión d'o luenchache oral popular, pero que debió estar més tardana.
*A F- inizial se conserba bien en os primers testos d'o sieglo XVI, pero entre 1575 e 1626 alterna a suya conserbazión con escribir ''h-''. Dica 1590 a conserbazión ye encara frecuent pero dende 1590 escribir con f- ya ye en casos isolatos y en o zaguer cuarto d'o sieglo XVII no en queda ni rastro.
*A -ll- resultato de -LY-, -K'L-, -G'L- e -T'L- ya eba encomenzado en zonas surorientals d'Aragón a castellanizarse en o sieglo XV, pero se conserbaba relatibament bien en a Depresión de l'Ebro, Baxo Aragón e Mayestrato. En os testos d'os tiempos de [[Ferrando II d'Aragón|Ferrando II]] alternaba a forma aragonesa chenuina con -ll- (''viello'', ''orella'') con formas coinzidents con o castellán, (''viejo'', ''oreja'', etc...). A fins d'o reinato de Ferrando II d'Aragón as formas aragonesas en os testos como ''abellas'', ''ligallo'', ''ligalleros'', ''manillas'', ''mortalla'', ''mullones'', ''orella'', ''retallos'' e ''stallo'' son relatibament eszezionals.
*A -it- que probién d'a eboluzión d'os grupos -CT- e -ULT- latins ya se podeba trobar como -ch- en testos en aragonés baxomeyebal, pero encara se podeba trobar testos sin castellanizazión d'a -it- en [[1480]]. A soluzión castellana predomina ya en os testos entre 1490 e 1494 e se fa de feito esclusiba dende 1495. Dica 1516 os casos con fonetica aragonesa son eszezionals (''cuita'', ''feito'', ''sobredito'', ''susoditos'', ''ditos'', ''dita''). A soluzión autotona no se rechistra ni en os diplomas de 1575-1625 ni en os d'o zaguer cuarto d'o sieglo XVII.
 
== Bibliografía ==