Diferencia entre revisiones de «Seu de Sant Pero de Chaca»

O rei [[Sancho Remíriz]] atorgó fueros de ziudat ta Chaca en [[1077]], que ostentó a capitalidat d'o reino d'Aragón entre [[1035]] e [[1096]]. ChacaD'esta setraza Chaca tornóesdebenió asinasuna seu diozesiana, cosa que feba nezesaria la construzión d'una seu. Encara que a calendata no ye prou clara, se i puet distinchir dos etapas. Una primera, alto u baixo entre [[1077]] e [[1082]], e una segunda, entre [[1104]] e [[1130]].

N'o dezenio d'os 20 d'o [[sieglo XVI|sieclo XVI]], se i adibe belas añadienzias, como las bueltas d'as naus laterals, d'o gotico tardán, e las portalatas d'as nuebas capiellas de [[San Sabastián (mártir)|Sant SebastiánSabastián]], [[Sant Agostín]], Anunziazión e Santa Ana. En zaguerías, ya n'o Renaximiento, se i adibe las capiellas de Sant Miquel e d'a Trinidat, de [[1572]]. En [[1598]] se fa la buelta d'a nau zentral e en ella se i ubre finestrals.

N'o [[sieglo XVII|sieclo XVII]], se remata la construzión d'o retable e se reconstrui o claustre per l'actual, barroco, á las acabanzas d'o sieclo. En ixe mesmo periodo se construi a capiella de [[Santa Orosia]], prinzipal elemento barroco d'o temple.

N'as zaguerías d'o [[sieglo XVIII|sieclo XVIII]], se sustitui l'abside romanica e se i debanta una de nueba, decorata con pinturas de [[Manuel de Bayeu]], cuñato de [[FranziscoFrancho de Goya]], entre [[1792]] e [[1793]].