Diferencia entre revisiones de «Brunetto Latini»

Contenido eliminado Contenido añadido
m robot Añadido: la:Brunetto Latini
Sin resumen de edición
Linia 21:
 
== Actibidaz culturals ==
Mientras a suya presenzia en [[Franzia]], bibió en [[Montpeller]], [[Arras]] y [[Bar-sur-Aube]], y bels [[istoriador]]s creyen que impartió clases en a [[Sorbona]] de [[París]]. Brunetto s'adedica seis añadas á leyer, leyendo obras de [[Zizerón]], [[AristotelesAristótil]], [[Salustio]], [[Martín de Braga]] u [[Vincent de Beauvais]], á más d'o ''[[Roman de la Rose]]'' de [[Guillaume de Lorris]]. Tamién abió contactos con os esilatos [[Florenzia|florentins]] y con [[Carlos d'Anchú]] ta preparar o suyo regreso á Florenzia. Asinas, adedicó á Carlos d'Anchú a suya obra o ''[[Libro del Trasoro‎]]'', una obra enziclopedica de tres libros escrita en [[idioma picardo|picardo]], que compilaba os conoiximientos d'a suya epoca.
 
== Regreso á Florenzia ==
En [[1266]], por a influyenzia d'os ricos [[banquerobanquers]]s florentins, y por a bitoria de [[Carlos d'Anchú]] en [[Benevento]], os [[güelfos]] regresan á [[Florenzia]], y con els regresa Brunetto Latini, que ye nombrato protonotario d'a [[Casa d'Anchú]] en a [[Toscana]]. Dende [[1272]], a suya sinnatura aparix como a sinnatura d'o canzeller d'a [[Republica florentina]].
 
En a suya actibidat en a politica esterior, sinnó a paz con as republicas de [[Chenoba]], [[Lucca]] y [[Pisa]], encara que prenió distanzias con o [[despotismo]] de [[Carlos d'Anchú]]. Brunetti establió contactos diplomaticos con a [[Corona d'Aragón]], i a [[istoriador]]a [[Julia Bolton-Holloway]] piensa que Brunetti prenió parte en a sombra en os feitos que portaron ta a sublebazión en [[Palermo]] y [[Sezilia]] en as clamatas ''[[BesprasBiespras sezilianas]]'', o [[31 de marzo]] de [[1282]].
 
== As zagueras añadas ==
Linia 33:
 
== O suyo pensamiento politico ==
Estió un bulgarizador, que ufriba á a plebe florentina conoiximientos que dica ixe momentointe eban estato reserbatas ta os poderosos. Asinas, bulgarizó (ye dezir, traduzió) ''Etica a Nicomaco'' d'[[AristotelesAristótil]] u ''De Inventione'' de [[Zizerón]]. Esleyó istas obras por o suyo compromiso popular y republicán.
 
O suyo ''[[Libro del Trasoro‎]]'' tien un trasfondo d'una [[filosofía]] [[Laizismo|laico]], que considera que a parabra ye o instrumento de l'azión politica por eszelenzia. Recupera as ideyas de Zizerón, seguntes as cualas a [[retorica]], a zienzia de charrar bien, ye una zienzia zebil, porque o funzionamiento d'a ziudat y d'a soziedat zebil se basa en cómo os suyos ziudadans emplegan a palabra. Asinas, un emplego reflesibo y ponderato d'a palabra trayerá a paz zebil, y un emplego irreflesibo trayerá a biolenzia.