Diferencia entre revisiones de «Cronicas d'os Chueces de Teruel»

O lenguacheluengache ye muito [[castellanizazión|castellanizato]] y emplegaba una sintasis culta con muitos berbos en boz pasiba e orazions de relatibo calcatas de modelos latins (sintasis común con lo castellán culto d'a epoca, que n'ixo tampoco reflexaba o charrar popular). Sin d'embargo ye una fuent més pa conoxer como yera l'aragonés que se charraba en Tergüel e pa conoxer a toponimia, a antroponimia e cultismos antigos en aragonés. Este zaguer feito ha estato subestimato por os istoriadors d'o [[sieglo XX]], que han trasmeso l'antroponimia e toponimia en lurs obras no como ye en o manuscrito orichinal, sino como a ellos lis suena més familiar (asinas por exemplo l'apellito ''Marciella'' lo trascriben ''Marcilla'').