Diferencia entre revisiones de «Remiro II d'Aragón»

Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Linia 20:
Anque no eba esperenzia politica, sefocó con esito barias rebueltas mientres o suyo reinato, que solo duró tres añadas, entre [[1134]] y [[1137]].
 
En o Reino d'Aragón eba barios bandos nobiliarios que luitaban por adubir mayors cotas de poder y de riqueza. Ixos bandos s'enfrentoron entre ers aprobeitando lo cambeo de monarca. En una d'ixas letigas Remiro II cuasi perdió lo tron, por lo que abió que cubillar-se en [[CondauCondato de Besalú|Besalú]] en [[1135]]. Á la suya tornada soluzionó lo poblema mandando decapitar á barios nobles que eban enrestito una carabana de musulmans en tiempo de tregua. Iste suzeso dió orichen á la falordia de "[[A campana de Uesca]]".
 
Se casó lo diya 13 de nobiembre de [[1135]] en a catedral de [[Chaca]] con [[Agnés de PoitouPiteus]], una noble biuda franzesa. D'iste matrimonio naxió a eredera, [[Peronella d'Aragón|Peronella]] o diya 11 d'agosto de [[1136]].
 
Prometió á la suya filla [[Peronella d'Aragón|Peronella]], con un año d'edá, con [[Remón Berenguer IV]], [[Condau de Barzelona|conte de Barzelona]]. O casorio se siña en [[Balbastro]] o 11 d'agosto de [[1137]]. O 13 de nobiembre d'ixa mesma añada, Remiro II abdicó lo reino en Remón Berenguer, anque no pas a dinnidá reyal. Dende ixe inte D.Remón, con tetulo de prenzipe d'Aragón y conte de Barzelona, s'encarga d'os dos estatos. En o mes d'agosto de [[1150]] o conte Remón Berenguer y doña Peronella se casoron en Lleida.