Diferencia entre revisiones de «Alessandro Stradella»
Contenido eliminado Contenido añadido
Linia 36:
En ista mesma adreza alcanzó resultaus encara más fecundos o napolitano [[Alessandro Scarlatti]], que, con as suyas cantatas, nos legó un inacorable tresoro d'invención melodica y d'elegant diseño formal. Puede decir-se, como afirman los musicologos, que en Stradella <<''ye agún mayor a variedat d'as arias; arias ubiertas, en as qualas a cada frase poetica corresponde una nueva frase melodica y a suya unidat corre a cargo de l'afinidat melodica, y arias zarradas en as qualas lo torno d'o texto a los concepos inicials conduz a una mención mas u menos modificada d'os temas inicials''>>. Naturalmént, no faltan moments de rigidesa en as obras de Stradella, cuan prevale o sentiu de respeto a lo noble y a lo sacro, tal como imposan las normas compositivas d'a epoca, pero o temperamento más sincero y autentico d'iste artista se torna a trobar en as situacions musicals més inmediatas y marcadas por una vena popular, como o ''Trespolo tutore balordo'', an a linea de canto s'adecua a la comicidad verbal y a lo rítmo rapido de l'acción.
A causa d'o suyo innegable robustez polifónica instrumental, han estau infravaloradas as sinfonias d'
▲A causa d'o suyo innegable robustez polifónica instrumental, han estau infravaloradas as sinfonias d'introduzión de Stradella como la d'a cantata szenica ''Circe'' y d'a opera ''[[Horatio Cocle sul mete-te]], que, por vez primera en o sieglo XVII, incluyen o ''crescendo'' d'a orquesta.
== Referencias ==
|