Diferencia entre revisiones de «Alessandro Stradella»

Contenido eliminado Contenido añadido
Vulcano (descutir | contrebucions)
Sin resumen de edición
Vulcano (descutir | contrebucions)
Linia 21:
Los suyos biografos, empecipiando por a más amplia y detallada, de Remo Giazotto ''(Vita die Alessandro Stradella'', Milán, 1963), recontan que o fogoso y inquieto músic s'enamoró d'as cantantes Pia Antinori y Giorgina Cesi, trató de quitar d'o convento a la florentina Elisabetta Marmorari, fuyió de Roma con Ortensia Contarini, muller d'o noble veneziano Vincenzo Michiely mancilló l'honor de Francesca Lomellini, muller d'un tal Giuseppe Garibaldo, consellero municipal de Génova, o que le condució a una muerte prematura quan nomás contaba 38 años d'edat, o [[28 de febrero]] de 1682, apunyalau por un espadachin a sueldo de Giovan Battista Lomellini, chirmán de Francisca.
 
ALa suya vida tumultuosa no impidió a que el músico dedicase a la suya actividat y colaborar con o libretista y escenógrafo Filippo Accialuoli, que, entre las temporadas 1671/72 i 1672/73, estió interpresario d'o primer teatro operistico romano, o Teatro Tordinona, construyiu per o conde d'Alibert. Entre estes dos anyos estió, amás, mayestro de capiella, i escribió prológos, intermezzos y arias pa cualques d'as operas representadas en o teatro, tals como ''[[Scipione Africano]]'' y ''[[Giasone]]'' de Cavalli, y ''[[Doriy Tito]]'', de Cesti. En 1673, quan Acciaiuoli cesó como interpresario d'o Tordinona, Stradella estió substituido como mayestro de capiella por [[Bernardo Pasquini|Pasquini]] y [[Giovanni Antonio Boretti|Boretti]], y tornó a componer por encargo de quantas familias nobles.
 
Con motivo d'o jubileo, en 1675 totz os teatros romanos, y o promero d'ells lo Tordinona, remanioron inactivos, por olo que Stradella s'entregó a composición de oratorios; a esta epoca perteneixen los oratorios ''Santa Pelagia'' (1675), pa Santo Marcelo, en a parroquia d'o SS. Crocefisso, y ''Santo Giovanni Battista'' (1675), pa la l'ilesia d'os Florentinos, que gozaron de gran renombre en l'ambient musical d'a ciudat, an, manimenos, a figura d'o músico trobaba cada vegada mayor enemistat entre os nobles y poderosos por culpa d'a suya vida desordenada y as suyas intrigas amorosas. Per esta razón, Stradella se veyió obligau a fuyir d'una ciudat a unatra (Venecia, Turín, Génova), encara que en quan trobaba cubillar y protección de familias aristocraticas y bien situadas, como sucedió en Turín, ciudaciudat a la quala plegó en 1677, acompanyau d'Ortensia Contarini, y estió aculliu por la regente Maria Giovanna de Nemours, dimpués que lo gran duque de Toscana le negase o permiso de residencia, a causa d'o suyo comportamiento, considerau inmoral y escandaloso. Ixo no impidió que, o [[10 de noviembre]] de 1667, Stradella estase abordau en Turín per dos espadachines plegaus dende Venecia, que le infirioron quatro puñaladas, oslos matones aconsiguioron refuchiar-se en casa d'o marqués de Villars, ambaixador de Francia, consellaus per l'ambaixador francés en Venecia. La regente de Nemours tractó, en vano, d'arrestar a oslos dos esbirros, que aconsiguioron salir d'o territorio turinés, y que a suya fuga suscitó polemicas y intercambios de notas de protesta sobre o posible abuso d'as prerogativas diplomaticas.
 
== Personache problematico ==