Diferencia entre revisiones de «Reyal Monesterio de Santa María d'Alaón»
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición |
m clean up, replaced: d'a [[Ribagorza → de [[Ribagorza using AWB |
||
Linia 20:
|pos_etiqueta_loc = left
}}
O '''Reyal Monesterio de Santa María d'Alaón''', (tamién conoixiu como '''Nuestra Senyora d'Alaón''', u '''Abadía d'a Nuestra Sinyora d'a O'''). Lo monesterio se sitia en o monecipio de [[Sopeira]], en a comarca
== Historia ==
Linia 26:
Monesterio d'a [[Orden de Sant Benedet]], posiblement d'o sieglo VI, qualo edificio actual ye de estilo romanico lombardo de cabo d'o sieglo XI, reedificau de par d'a epoca cluniacense d'a orden sobre un edificio visigotico d'o sieglo VIII. Habie una vida monastica dica a desamortización de Mendizábal en 1836. De par d'a [[Guerra Civil espanyola]] sofrié un fuego que destruyié parti d'o monesterio y d'os suyos biens.
Ye documentau dende [[806]] quan o conde [[Begón de Tolosa]] que encomendie l'abat Crisogono a reorganización d'o monesterio de Santa Maria fundau en os tiempos d'os visigodos, segurament en o sieglo VI. Estié capezera d'o ''pagus ripacurciense'' baixo l'autoridat d'o bispe d'Urchel. Fue destruyiu por os musulmans en 1006 y dimpuesas perdié o suyo caracter monastico con a reforma cluniacense y o cabo d'o sieglo XI pasié ta pender de [[Roda d'Isabana]].
O bispe Ramón Dalmau enfortié o monesterio designando como abat Bernardo Adelm, monche de [[Reyal Monesterio de Sant Veturián|Sant Veturián]], y recibié l'impulso d'a orden benedictina estando restaurau y adoptando o suyo aspecto actual. Fue consagrau por Sant Ramón (bispe de Roda) o 8 de noviambre de 1123. Estié allora que habié o suyo inte de esplendor y dominié atros templos d'a redolada os qualos frecuentement imitión a mesma linia estetica. O abat devenié quasi un bispe y deputau d'o raino d'Aragón asistindo ta Cortes (nueno puesto enta dreita).
Un d'os suyos abats, d'o [[sieglo XVII]], estié Benito Latras, qui fenecié quan participaba en as Cortz o 11 de chunio de 1682 y o suyo cuerpo incorruto estié amanau enta a cripta, dando orichen ta a leyenda de Cosán (u Cos Sant), o qualo aduyaba ta haber un güen viache ta os viachers qui li chitaban una moneda.
Continié a vida monastica dica a desamortizazion de Mendizábal en 1836, pasando a estar a ilesia parroquial d'o lugar de Sopeira.
En par d'a Guerra Civil espanyola sofrié un fuego que destruyié parti d'o monesterio y os suyos bienes. Antimás, os reus de l'abat Benito Latras, yeran ya estaus cremaus en o escompencipio d'ista, ansina como alsada romanica y atros obchectos de valgua.
Ha estau restaurau y o suyo estau ye correcto. O suyo cartulario ye una replega muito important de documentos (327 documentos) referens a o monesterio dentre 806 y 1245.
Conoxita ye tamien a [[Carta d'Alaón]] de 845, documento a sobén considerau como falso que poderba contrimostrar l'ascendencia merovinchia d'os rais d'Aragón y consecuentment alazetar as suyas eventuals aspiracions ta o trono de Francia.
Fue protechiu como “Molimento Historico-Artistico” y incluyiu en o "Tresoro Artistico Nacional" espanyol por o gubierno d'a Segunda Republica en 1931; y declarau Bien d'Intrés Cultural por o Gubierno d'Aragón en 2004.
== Arquitectura ==
|