Diferencia entre revisiones de «Fonetica»

Contenido eliminado Contenido añadido
Dexbot (descutir | contrebucions)
m Removing Link FA template (handled by wikidata)
AraBot (descutir | contrebucions)
→‎Historia: participios, replaced: Estatos Unitos → Estaus Unius, Reino Unito → Reino Uniu
Linia 12:
A fonetica ya yera un campo estudiato en a India antiga, habe 2.500 anyos, quan o gramatico [[Panini|Pānini]] fabló d'o puesto y d'as trazas d'articulación de consonants en o suyo tractato d'o [[sanscrito]] en o sieglo V aC. Os principals [[alfasilabarios indicos]] de l'actualidat, fueras d'o [[alfasilabario tamil|tamil]], ordinan as suyas consonants seguntes l'antiga clasificación de Pānini.
 
En o mundo occidental muderno, o primer fonetista estió lo [[Dinamarca|danés]] [[J. Matthias]], autor d'o tractato ''De Litteris'' ([[1586]]). O matematico [[Reino UnitoUniu|anglés]] [[John Wallis]], mayestro de surdomutos, estió lo primer a clasificar as vocals seguntes o suyo punto d'articulación ([[1653]]). L'[[Alemania|alemán]] [[C. F. Hellwag]] inventó lo trianglo vocalico en [[1781]]. Diez anyos dimpués o fisico [[austria]]co [[Wolfgang von Kempelen]] inventó una maquina que preduciba sonitos. O medico alemán [[Hermann Helmholtz]] encetó lo estudio d'a fonetica acustica. L'abat [[Francia|francés]] [[Jean Pierre Rousselot]] estió lo primero en investigar en o campo d'a fonetica experimental y escribió es ''Principes de phonétique experimentale'', que se publicoron entre os anyos [[1897]] y [[1908]].
 
En o [[sieglo XIX]], a fonetica empecipia a estudiar-se dende un anglo diferent. [[Jan Baudouin de Courtenay]] atraza la teoría d'o [[fonema]], que remata formulando lo fundador d'a [[escuela estructuralista]], o [[Suiza|suizo]] [[Ferdinand de Saussure]]. En a escuela d'a fonetica descriptiva y articulatoria, i treballa lo [[Espanya|espanyol]] [[Tomás Navarro Tomás]], qui escribió ''Manual de pronunciación espanyola''. O suyo desciplo [[Samuel Gili Gaya]] publicó en [[1961]] ''Elementos de fonética general''. En os [[EstatosEstaus UnitosUnius]], o lingüista [[Leonard Bloomfield]] y l'antropologo [[Edward Sapir]] contribuyoron de trazas decisivas t'a teoría fonetica, mientres que o creyador d'o [[Cerclo de Praga]], o [[Rusia|ruso]] [[Roman Jakobson]], desembolicó la teoría d'as caracteristicas universals de toz es sistemas fonemicos.
 
En [[Espanya]], a escuela de fonetica conta con dos linias de treballo principals: a estructuralista, que represienta [[Emilio Alarcos Llorach]] con a obra ''Fonología Espanyola'', publicata en [[1969]]; y l'acustica, representata per [[Antonio Quilis]], colaborador d'o fonetista danés [[Bertil Malmberg]], que publicó ''Fonética y fonología del espanyol'' en [[1963]].