Diferencia entre revisiones de «William Dennis Elcock»

Contenido eliminado Contenido añadido
correcciones de modelo de lengua
AraBot (descutir | contrebucions)
m →‎top: clean up, replaced: o [[exercito → l'[[exercito
Linia 18:
}}
 
'''William Dennis Elcock''' (Osgathorpe, [[Leicestershire]], [[Anglaterra]], 11 d'aviento de 1910<ref name="Ferme">W. D. Elcock. ''Cómo se cazan las palabras. Artículos sobre el aragonés (1935-1958)''. p. 141. Aladrada ediciones. Zaragoza, 2018. ISBN 978-84-947712-5-5</ref> - † [[Londres]], [[Anglaterra]], [[7 d'octubre]] de [[1960]]) (que soleba sinyar os suyos escritos como '''W. D. Elcock''') estió un [[filolochía romanica|filologo romanista]] y profesor [[universidat|universitario]] [[Reino Unito|britanico]], especializau en o estudio d'as [[luengas latinas]] y [[romances]] de [[Francia]] y o [[Pireneu]]<ref name="CREMONA">Necrolochía (1961) por J. Cremona, consultable en {{en}} ''[http://fs.oxfordjournals.org/cgi/pdf_extract/XV/1/95 Oxford Journal of French Studies]''</ref> (encluítos qualques estudeos sobre l'[[Idioma aragonés|aragonés]]). Exerció como cabeza d'o departamento de [[luenga francesa]] en a ''[[Westfield College]]'' de [[Londres]]<ref name="CREMONA"/> y [[catedra (universidat)|catedratico]] de [[filolochía romanica]] y [[literatura francesa|literatura francesa medieval]] en a [[Universidat de Londres]], dende [[1947]] dica a suya muerte.<ref name="Xordica">{{es}} Biografía de W. D. Elcock, consultable de [http://www.xordica.com/autor.php?id=105 www.Xordica.com]</ref> Partecipó en a [[Segunda Guerra Mundial]] en ran de [[tinent]] en o l'[[exercito britanico]].<ref name="Xordica"/>
 
Os suyos estudios sobre a literatura clasica francesa l'empuxoron a interesar-se por l'[[idioma occitán|occitano]] y belaltra luenga vernaclas d'a [[Francia|republica francesa]]. Introdució en l'ambito academico d'a filolochía romanica en o [[Reino Unito]] os conceptos de contimparación morfolochica y [[etimolochía|etimolochica]],<ref name="CREMONA"/> fendo evidents os puntos en común y as diferencias que existen entre as diferents parlas d'a parte d'a [[Romania]] que estudió. En ixe sentíu, fué un investigador intensivo en o campo d'a conservación y sonorización d'as [[consonant oclusiva xorda|consonants oclusivas xordas]] en o [[Idioma gascón|gascón]] y en l'[[idioma aragonés|aragonés]], como tamién de belaltro fenomeno fonetico carateristico d'as [[luenga romance|romances]] d'arredol d'o Pireneu.
Linia 28:
En l'[[Alto Aragón]], Elcock cretica qualques conclusions de Rohlfs sobre a etimolochía de bellas parolas,<ref name="ELCOCK">{{es}} ELCOCK, William Dennis, ''[[Algunas afinidades fonéticas entre el aragonés y el bearnés]]'' (traducción de l'orichinal de 1938); Xordica Editorial. Zaragoza, [[2005]]. ISBN 978-84-96457-09-5</ref> que l'alemán atribuiba a lo [[Idioma vasco|vasco]] (''Baskische Reliktwörter im Pyrenäengebiet'', 1927) pero que Elcock planteya que podesen estar de radices más diversas, como [[luenga celta|celticas]] u mesmo dica [[idioma latín|latinas]] encriptadas por una fonetica de fuerte substrato vasco, como ye la que en cheneral constata que ye prencipal en os suyos estudeos tanto en o gascón como en l'aragonés. En iste sentíu, Elcock rompe con a clasica pretensión de muitos filologos que os [[toponimia|toponimos]] aragoneses y gascons d'explicación deficil son quasi totz dimanaus d'o vasco, y introduz una nueva visión sobre l'asunto en sucherindo más que probables etimolochías [[Luengas indoeuropeas|indoeuropeas]] (latinas, celticas, etc) ta muitos macro y microtoponimos d'o norte d'a rechión ([[Pico Vachimanya|Vachimanya]] < ''Vallis Magna''; ...), amprando ta postular-lo criterios bien simples que en os tiempos d'él encara no yeran si que material d'hipotesis pero que en l'atualidat se tienen por confirmaus (p. ex. A tendencia a tornar -ch- as -ll- d'o latín en dialectos constitutivos como lo [[aragonés tensino|tensino]]; caso d'o toponimo «Vachimanya»). A toponimia de l'[[Alto Aragón]] estió l'obchecto de dos d'as suyas obras tardanas: «''Toponimia menor del Alto Aragón''» (1949) y «''Placenames in the valley of Tena (Aragon)''» (1953).
 
En [[1938]] expublicó en [[París]] «''[[De quelques affinités phonétiques entre l'aragonais et le béarnais]]''» (Sobre aqualques finidatz foneticas entre l'aragonés y o bearnés), libro en o que analiza exhaustivament os fenomens foneticos que heba decumentaus a un y a l'altro costau d'o Pireneu con qüestionarios y treballos de campo en os anyos previos a l'esclatido d'a [[Guerra Cebil espanyola|Guerra Cevil]], trazando muitas relazions de fenomenos que no se troban si que en estas dos luengas de tot lo que ye a Romania y que son singularment compartius d'entre la un y l'altro idioma. A editorial aragonesa [[Xordica Editorial|Xordica]] publicó a traducción de [[María Esther Castrejón]] a l'[[espanyol]] d'ixe libro, en [[2005]].
 
Tamién son traducius, en iste caso enta l'[[idioma aragonés|aragonés]], tres articlos sobre ista luenga, y publicatos en a revista ''[[Luenga e fablas]]'': «''Un grupo semantico en o romanze alpino''» (1998) y «''O enigma d'o fardacho en aragonés''» (2007), as dos por [[Francho Nagore]] y «''O prefixo re- en a toponimia pirinenca''» (2006), por [[Óscar Latas]].