Diferencia entre revisiones de «Francisco de Goya y Lucientes»

Contenido eliminado Contenido añadido
Linia 37:
De 1774 son as pinturas a l'olio sobre muro d'a ilesia d'a [[cartoixa d'Aula Dei]], amán de Zaragoza, que ya antecipan o estilo que desarrollará en os frescos de l'armita de Sant Antonio de la Florida en Madrit, en 1798. En ista zaguer calendata encomenzó a fer gravatos, rancando d'a obra de Velázquez que, chunto con a de [[Rembrandt]], sería mientres que vivió la suya principal fuent d'inspiración.
 
Ta chinero de 1775, Goya s'instaló de traza finitibafinitiva en Madrit en casa d'o cunyato suyo, Francisco Bayeu, y emprencipió a treballar ta la Real Fábrica de Tapices de Santa Bárbara. Os cartons que realizó dende alavez dica 1792 estioron bien apreciatos per a visión quasi coronista, fresca y amable que ofriban d'a vida cutiana espanyola. Con élsells rebolucionaría la industria d'o tapiz d'ixos tiempos. O Museu d'o Prado guarda buena parte d'ixos tapices, como ''O quitasol'' (1777), ''A gallina ciega'' (1787) y ''A voda'' (1791-1792).
 
Entre 1780 y 1782, pintó en o Pilar a bueltavuelta Regina Martyrum, una extraordinaria obra en a que da rienda suelta a lo suyo chenio, a despeito d'a censura de Bayeu y d'o desgusto d'os miembros d'o [[capítol d'a seu|capítol]].
 
En 1789 estió nombrato pintor de cambra per Carlos IV y en 1799 ascendió a primer pintor de cambra, a canto de [[Mariano Maella]], tornando-se o retratista d'a reyaleza espanyola, pintando a reis como [[Carlos IV d'Espanya|Carlos IV]] y [[Ferrando VII d'Espanya|Ferrando VII]]. D'entre ellas espunta la pintura d' ''A familia de Carlos IV'' (Museu d'o Prado), per como amuestra a la familia reyal con una sencilleza y una honestidat muito alpartatas de la ideyalización que acostumbraba a emplegar-se.