Diferencia entre revisiones de «Rumanos»

Os '''rumans''' habitan en [[Rumanía]] u son orichinarios d'este estato, ideyato en o contexto d'o [[nacionalismo]] d'o [[sieglo XIX]], independient de tot dende [[1880]] y examplato en a [[primera Guerra Mundial]]. Enantes i heba diferents comunidatz [[vlacos|vlacas]] concentratas en l'actual territorio rumán y zonas buegants y ixemenatas por os [[Balcans]]. Charran un luengache neolatín ([[dacorrumán]]), común con [[moldavos]] de [[Besarabia]] y atros territorios exsovieticos, os [[vlacos d'o norte de Serbia]] y os [[vlacos d'a ribera danubiana de Bulgaria]].

En a segunda metat d'o [[sieglo XVIII]] y principios d'o [[sieglo XIX]] en os dos principatos se produciba o desembolique d'os [[oficio]]s, o intercambeo de [[mercancía]]s, o creiximiento d'as ciudatz, y l'aparición d'atra clase social, a burguesía, que dexichiba un puesto de mando d'alcuerdo con o peso politico. Una ideya aglutinant d'esta burguesía yera o [[nacionalismo]], a defensa d'a identidat nacional, a ideya que os tres principatos vlacos heban d'emercher como una nación y estato unico. En l'afirmación d'o nacionalismo tenioron paper a [[escuela ardeleana]] y o intelecturalintelectual [[Inochentie Micu]], que demostroron con argumentos historicos, cheograficos, filosoficos y filolochicos a unidat d'orichen, luenga y civilización latina de totz os vlacos d'o norte, que diciban ya "rumans", y a continuidat ininterrumpita d'a suya existencia sobre o territorio nacional. O documento més representativo en este sentito ye ''suplex Libellus Valachorum'' ([[1791]]). Paralelament en os tres principatos vlacos se desembolicó un funda corrient politica representativa d'os principios d'a [[revolución francesa]] ([[1789]]) y d'as realidatz autoctonas. Si o [[idioma griego|griego]] y a cultura griega heba sustituito a lo eslavo en as ilesias y cancillerías entre o [[sieglo XVI]] y [[sieglo XVII|XVII]], en o [[sieglo XIX]] remató triunfando o [[idioma rumán]].