Diferencia entre revisiones de «Josep Carles Laínez»

Os suyos orichens familiars son en [[Ferreruela de la Uerva]], ([[provincia de Teruel|Teruel]]), en [[Millana]] ([[Provincia de Guadalachara|Guadalachara]]) y en l'[[Alto Palancia]], una d'as [[comarcas churras]] en do se charra l'[[Idioma aragonés|aragonés]] repuyal común a tot o sud d'Aragón. Ye por ista necesidat de tornata enta o propio por o que, en un largo proceso que escomencipió en 1984, tornó ta la suya luenga mai y la consideró dende allora a suya luenga literaria por excelencia. Licenciato en Filolochía Valenciana, Espanyola y en Comunicación Audiovisual, estió un d'os miembros fundadors, en agosto de 1989, d'a ''Colla de Fablans d'o Sur d'Aragón'', asinas como redactor d'a revista ''Ruxiada'', que surtió pocos meses dimpués d'o que simbolizó ixa fita de revitalización de l'aragonés ta las zonas meridionals d'Aragón. Os suyos primers poemas amaneixión en a debandita publicación, "Canta trista", sobre os qualos fizo un emponderato articlo en o ''Diario de Teruel'' o cretico Juan Manuel Vera Selma. De a mesma traza, a revista publicata por o Rolde d'Emigrants Aragoneses en Valencia, ''Rechitos'', dio a la luz a suya breu replega "Orache ta prencipiar a primabera", asinas como atros poemas, narracions y articlos. En 1991, publicó o suyo primer poemario en volumen, ''En o gudrón espígol xuto'', drentro de Sud Edicions de [[Teruel]]. Se tracta d'un conchunto d'once poemas an que tienen una especial predominancia os elementos sadomasoquistas y de cierta violencia erotica. En 1992, obtenió un accésit en o Premio "Ana Abarca de Bolea" por o suyo libro ''Peruigilium Veneris'', que estió editato l'anyo siguient por o [[Consello d'a Fabla Aragonesa]], asociación d'a quala Laínez en fa parte, gracias a la solicitut de [[Francho Nagore|Francho Nagore Laín]], dende 1993. ''Peruigilium Veneris'' ye un conchunto de prosas poeticas que han como fundo a fegura d'a poetisa griega Safo, encara que dende una anvista contemporania. Dica l'anyada 1998, no tornó a dar a la imprenta un nuevo poemario, ''Bel diya'', tamién accésit en o VIII Premio de Poesía "Ana Abarca de Bolea". Bellos poemas d'a sección "Bayía de San Francisco" han conoixito traducions enta o estonio y o italiano. Drento d'ao dembacampo d'a narrativa, en 1995, o Consello d'a Fabla Aragonesa publicó a suya novela curta ''A besita de l'ánchel'', texto pro experimental sobre a fegura d'o papa Silvestre II. O suyo zaguer libro en aragonés dica agora ye ''Deseyos batalers'', de 1999, an que replega os articlos que beyoron a luz en o periodico ''Siete de Aragón''. Escribe tamién dende metat d'a decada d'os novanta en a variedat de l'aragonés repuyal de [[Caudiel]], o suyo lugar.