Diferencia entre revisiones de «Catarina II de Rusia»

Contenido eliminado Contenido añadido
MerlIwBot (descutir | contrebucions)
Sin resumen de edición
Linia 30:
'''Catarina II de Rusia''' ye naixita de [[1729]] de [[Stettin]] y morió en [[Sant Petersburgo]] en [[1796]]. Procedeba d'a familia d'un prencipe alemán que sirvió en o [[exercito prusián]] y o suyo nombre de naixetura yera Sofía Augusta Frederica de Anhaslt-Zerbst.
 
En [[1744]] fue a [[Moscú]], se convirtió a la [[ilesia ortodoxa]] y recibió o nombre de ''Ekaterina Alecseevna''. En 1745 se casó o hereu d'a corona, Per, que con a muerte d'a emperadriz [[Isabel I de Rusia|Isabel]] en [[1762]] puyó t'a [[cadiera imperial]] como [[Per III de Rusia|Per III]].
 
Bellas fuents dicen que Per yera grillato y infantil. Catarina yera muito més ambiciosa, culta y intelichent. O matrimonio fue un fracaso, y Catarina trató de ganar-se a simpatía d'os nobles y o pueblo.
Linia 36:
En a guerra de 1756-1763 Catarina s'amanó a los [[Imperio Britanico|britanicos]]. [[Per III de Rusia|Per III]] fació venir muitos forans, y a nobleza rusa s'indignaba. Finalment Per III yera filochermanista temeba a la reina y prebó d'enclaustrar-la. Catarina canalizó o descontento cheneral contra Per III y organizó una revuelta palacina con l'aduya d'Orlov, Panin y Razumovskij. Per III fue derrocato y asesinato. Pa enfortir a suya posición tamién se desfació d'atros posibles pretendients a la cadiera imperial, como o ex emperador [[Iván VI]] en 1764. Orlov fue un d'os muitos aimants que tenió Catarina. Catarina se mostraba en publico como devota d'a fe ortodoxa tradicional pero tamién aimaba a cultura francesa y s'ubrió a las ideyas ilustratas escribindo-se con [[Voltaire]] y [[Diderot]].
 
Pa millorar a suya imachen debant d'o pueblo eixamplóixampló o [[Imperio Ruso]]. As reformas socials no satisfacioron a los campesins y en [[1764]] secularizoron os biens eclesiasticos. En 1764 tamién fundó l'academia de bellas artes de Sant Petersburgo y recopiló obras d'arte de tota Europa dimpués guardatas en o palacio d'a ermita. Prebó d'imposar orden en a lechislación y empentó a comvocatoria d'una comisión, pa o que preparó un [[prochecto]] y reglamento seguindo as ideyas de [[Montesquieu]]. En [[1767]] convocó en Moscú a [[652]] representants d'as provincias y d'as corporacions pa redactar un codigo inspirato en as ideyas de Montesquieu y [[Beccaria]]. Amés instituyó os gobernadoratos, creyó un nuevo cuerpo consultivo, o consello d'o imperio, difundió a cultura y garantió a libertat de culto. Pero ixas reformas yeran vagas y caprichosas, no satisfeban a grant parte d'a población, sozmesa a una explotación feudal y Catarina no deseyaba renunciar a l'[[absolutismo]].
 
En [[1762]] forachitó d'o prencipato de [[Curlandia]] a lo prencipe Carlos y i posó a Biron. Aproveitó os desordens que i heba en Polonia dimpués d'a muerte d'[[Augusto (rei de Polonia)|Augusto]] pa coronar a [[Estanislau Poniatowski]]. En 1768 esclató a [[guerra ruso-turca]] y A.Rumjancev conquirió [[Prencipato de Moldavia|Moldavia]] y [[Prencipato de Vlaquia|Vlaquia]], plegando os exercitos rusos a lo sud d'o Danubio. A.Orlov derrotó a l'armata otomana en [[Cesme]] en 1770. En o tractato de [[paz de Kücük Kainarji]] en [[1774]] Rusia s'adchudicó [[Kerch]], y atras fortalezas d'a [[Mar Negra]] y d'[[Mar d'Azov|Azov]], amés d'o dreito d'a libre navegación por a [[Mar Negra]] y o protectorato ruso sobre os cristians d'o [[Imperio Otomán]]. En [[1772]] participó en o reparto territorial de [[Polonia]] chunto con [[Austria]] y [[Reino de Prusia|Prusia]].
Linia 43:
 
== Reinato dimpués d'a revuelta de Pugachev ==
Catarina II fació cambeyoscambios en a vida d'os [[cosacos]] y en suprimió o [[hetmanato]] suyo ya de pa cutio. Os [[cosacos d'a Volga]] fuoron obligatos a reasentar-sen en as riberas d'o Terec, a lo norte d'o [[Caucas]]. Os [[cosacos d'o Yaik]] fuoron rebaptizatos como [[Cosacos de l'Ural]] (se cambeó lo nombre a lo río) y a zona de l'Ural fue dominata por una fuerza d'ocupación de l'ueste de Rusia. En o ''[[Sech]]'' d'o [[Dnieper]] exterminoron a la mayoría d'os [[cosacos zaporizhians]]. En 1787 os restos d'os cosacos d'o Dniéper fuoron reorganizatos como un exercito [[cosaco d'a Mar Negra]], y fuoron ninviatos a lo [[Kubán]] en 1792-1793. Os solos cosacos que no tenioron guaires trastornos estioron os [[cosacos d'o Don]]. Os [[calmucos]], que participoron en a [[revuelta de Pugachev]] perdioron l'autonomía.
 
Dimpués d'a revuelta Catarina se refuchió en un [[conservadurismo]] social, persiguió a los escritors reformistas més radicals, aumentó os dreitos y [[privilechio]]s d'a nobleza y fació peyor a situación d'os campesins, que encara yeran més explotatos. Promulgoron nuevas leis pa confirmar o dreito exclusivo d'a nobleza a poseyer tierras y mantener sozmeso a lo campesinato. Totas as innovacions propuestas quedoron anulatas por a sobirana, que encara que teneba contactos con o movimiento ilustrato en realidat yera una autocrata. En 1785 afavorió a la nobleza con a exención d'impuestos y d'o servicio melitar. A clase burguesa fue dividita en 6 grupos diferents.