Diferencia entre revisiones de «Parque Nacional d'Ordesa y d'as Tres Serols»

Contenido eliminado Contenido añadido
Jpbot (descutir | contrebucions)
m →‎Descripción: ortografía, replaced: ascape → a escape
Linia 23:
A morfolochía basica d'o Parque se debe a dos orochenias, pero prencipalment a o plegamiento y elevación alpina d'a [[era Terciaria]], posteriorment moldeata por a erosión glaciar entre a [[era Quaternaria]], creyando una serie de culs y vals glaciars muit definitas, como a val d'Ordesa y a val de Pineta. Hue en día sige existindo un glaciar en a cara Norte d'o Mont Perdito, encara que en retacule. A mayor parte d'a penya d'o Parque Nacional ye [[calsinera]], o que superpone a la mas evident y antiga erosión glaciar a transformación [[karst]]ica y fluvial d'o paisache, con a-saber-las [[cueva]]s, [[canyón (cheomorfolochía)|canyons]], [[sima]]s, etc. Aquí cal destacar o Canyón d'Anyisclo y os Foratars d'Escuaín, a on que amaneixen culs glaciars en as suyas cabeceras, pero que posteriorment s'encaixan en profundas foces.
 
As zonas altas d'o parque (altarias superiors a os 2000 m) son prou aridas, ya que toda l'augua procedent de precipitacions se reculle ascapea escape por o sistema karstico. D'atra man, os fondos d'as val son cubiertos con una exuberant vechetación en a que dominan os [[Fagus sylvatica|fabos]] os [[Abies alba|abetz]] que van deixando paso a o [[Pinus uncinata|pin negro]] seguntes se'n puya.
 
Muitos personaches s'han enamorato d'istos paisaches y han contribuito a la suya difusión. Chents como [[Lucien Briet]], [[Lucas Mallada]] u [[Soler i Santaló]] han contribuito a dar a conoixer iste puesto y a que estase protechito.