Diferencia entre revisiones de «Charles de Gaulle»

Contenido eliminado Contenido añadido
m r2.7.1) (Robot Adhibito: hsb:Charles de Gaulle
soporte > refirme, n'este caso que son presonas u territorios que refirman una causa
Linia 119:
Asinas, dende o verano de [[1940]], con nomás una chicota colla de voluntarios (bell uns d'istos voluntarios yeran [[Aragón|aragoneses]] u d'atros puestos d'[[Espanya]], antigos combatients d'o [[Exercito Popular Republicán]] mientres a [[Guerra Civil espanyola]]), s'establioron una [[Armata]] ([[Armata d'a Francia Libre]], ''Forces Navales Françaises Libres'' u FNFL en [[Idioma francés|francés]]), una [[Aviación melitar]] ([[Fuerzas Aerias d'a Francia Libre]], ''Forces Aériennes Françaises Libres'' u FAFL) y un [[Exercito]] ([[Fuerzas d'a Francia Libre]], ''Forces Françaises Libres'' u FFL), amás d'un servicio d'información, [[espionache]] y [[contraespionache]], o ''[[Bureau Central de Renseignements et d'Action]]'' dirichito por [[André Dewavrin]], dito ''coronel Passy'', que prencipió a escape a fer operacions en o territorio metropolitán francés en coordinación con a [[Resistencia francesa]] (á on tamién parteciporon quantos aragoneses). Antiparte, l'almirant [[Émile Muselier]], en honor a lo suyo pai, que yera naixito de [[Lorena (Francia)|Lorena]], fació a proposa d'adoptar como simbolo d'a Francia Libre a dita [[Cruz de Lorena]]. O churista francés [[René Cassin]] definió os alazetz politicos d'a Francia Libre y as suyas relacions con o Gubierno britanico y con as atras nacions aliatas. Asinas, a Francia Libre teneba o suyo Banco Nacional, o suyo Diario Oficial u mesmo as suyas [[Condecoración melitar|condecoracions]]: en octubre de 1940 o cheneral de Gaulle establió en [[Brazzaville]] a dita ''[[Ordre de la Libération]]'' ta fer honor a los ditos ''[[companyers d'a liberación]] (''Compagnons de la Libération'' en francés). Tamién s'establioron arredol d'o mundo ''Comités de franceses libres'' ta vinclar a los franceses que viviban en atros puestos con a Francia Libre y ta fer-los esdevenir grupos de presión en favor d'a causa d'a Francia Libre.
 
mientres, se condenó en [[contumacia]] en Francia a de Gaulle a quatre anyadas de prisión y a la perduga d'a suya nacionalidat francesa; y o [[2 d'agosto]] de [[1940]] un tribunal melitar francés lo condenó, tamién en contumacia, a [[pena de muerte]], degradaciónmelitar y confiscación d'os suyos biens muebles y inmuebles por ''[[traidoría]], atentato contra la seguridat exterior d'o estato y deserción a l'estranchero en tiempo de guerra dende un territorio en estato de guerra''. En o [[Reino Unito]], de Gaulle teneba l'aduya no nomás de [[Winston Churchill]] y d'o Gubierno britanico, sino tamién d'o Parlamento, d'a prensa y d'a opinión publica britanica, que praban cuenta que de Gaulle heba estato chunto a los britanicos en os suyos piors momentos, quan l'amenaza alemana yera mes gran. Iste soporterefirme britanico (y tamién d'a opinión publica estatounitense) esdevenió un important activo d'a Francia Libre quan aparicioron dimpués tensions con os Gubiernos britanico y estatounitense.
 
Dende o punto d'anvista d'os territorios colonials franceses, a Francia Libre obtenió o soporterefirme de quantos territorios, a sobén en [[Africa]], en adhibir-se-ie o gubernador [[Félix Éboué]] o [[28 d'agosto]] de 1940: [[Chad]], [[Republica d'o Congo|Congo]] y [[Camerún]], estando conquiesto o [[Gabón]] en noviembre de 1940. Dende ixos territorios partioron tropas francesas enta o norte, enta [[Libia]], ta partecipar chunto a lo [[VIII Exercito (Reino Unito)|VIII Exercito britanico]] en a luita contra l'[[Exercito italián]] y o ''[[Deutsches Afrika Korps]]'' d'[[Erwin Rommel]].
 
En o frent politico, o [[24 de setiembre]] de [[1941]] de Gaulle establió o [[Comité Nacional Francés]], y en [[1941]]-[[1942]] se bi adhibioron a mayor parte d'as organizacions d'a [[Resistencia francesa]] por os contactos feitos por o coronel Passy, [[Pierre Brossolette]] y [[Jean Moulin]]. Asinas, y como conseqüencia, o [[13 de chulio]] de [[1942]] o Comité Nacional Francés fació a proposa de cambear oficialment o nombre de ''Francia Libre'' enta ''Francia Combatient'', ta dar asinas cabida a las organizacions d'a Resistencia. Cal parar uenta, sindembargo, que quantas organizacions d'a Resistencia con ideyolochía de cuchas no se bi adhibioron, a lo menos alazetalment, en considerar que ideyolochicament o cheneral Charles de Gaulle yera prou amanato a l'''[[Action Française]]'', ni tampoco bellos grupos de resistents d'ideyolochía de dreita, que u bien continaban pensando que o mariscal [[Philippe Pétain]] podeba liderar una renovación en Francia y que no yera colaboracionista, u bien que desconfiaban de de Gaulle y prefereban tener os suyos contactos dreitament con os servicios secretos britanicos.